اسباب بازي مي تواند در بازي كودك نقش حايز اهميتي را ايفا كند ، و در نوع بازي و طرز بازي كردن كودكان تأثير بگذارد . تعداد اسباب بازي يكي از عوامل مؤثر در بازي است . هنگامي كه كودكان تعداد كمتري اسباب بازي را در اطراف خود دارند ، بيشتر با يكديگر بازي مي كنند ، اما شيطنت هاي آن ها افزايش مي يابد . متعدد بودن اسباب بازي به صورت محرك عمل مي كند و كودكان را به اكتشاف و بازي هاي ساختماني و تخيلي تشويق مي كند . نوع اسباب بازي نيز بر بازي تأثير مي گذارد . به عنوان مثال : بعضي از اسباب بازي ها باعث مي شود كه كودك در هنگام بازي با آن ها صحبت كند . اسباب بازي هايي مانند ؛ عروسك ، خانه ، مزرعه ، حيوانات ، ماشين و … كودكان را به بازي هاي تخيلي سوق مي دهد . اسباب بازي هايي مانند سرسره ، نردبان ، دوچرخه ، كودكان را به بازي هايي تشويق مي كند كه معمولا باعث تمرين عضلات بزرگ مي شود . اسباب بازي هايي كه شكل كامل شده اي را ندارند و كودك مي تواتد به دل خواه خود آن ها را شكل بدهد يا تغييراتي در آن ايجاد كند و يا چيزي با آن بسازد بيشتر مورد علاقه ي كودكان قرار مي گيرد و باعث خلاقيت آن ها مي شود . اسباب بازي ها مي توانند حتي به صورت يك عامل خارجي كه طبق آن كودك اعمال خود را نظم مي دهد ، مؤثر واقع شوند . به عنوان مثال : هنگامي كه كودك با طناب بازي مي كند ، خود را وادار به انجام حركات خاصي مي كند كه با ويژگي هاي طناب مطابقت دارد ، يعني سعي مي كند تا با ويژگي هاي آن سازگار شود . اين سازگاري پيش درآمد سازگاري هاي ديگري است كه كودك به مرور زمان به آن دست خواهد يافت .

براي مطالعه بيشتر:

كودك و بازي و ديگر هيچ

پنج روش براي مديريت وسايل و اسباب بازيهاي كودك شما

عروسك يكي از اسباب بازي هاي مورد علاقه ي كودكان است . بسياري از پژوهشگران بر اين باورند ، عروسك هاي پارچه اي كه شكل حيوانات را دارند به كودك آرامش مي بخشند . اين فرضيه اگرچه هنوز اثبات نشده است ، اما ديده مي شود كه كودكان در غياب مادر به در دست گرفتن اين نوع عروسك ها و يا هر شئ آشنايي گرايش دارند . عروسك بيشتر در بازي هاي تخيلي مورد استفاده ي كودك قرار مي گيرد و جايگزين يك كودك ، بزرگسال و يا حتي كودكي بزرگتر مي شود . بعضي از كودكان با عروسك بازي نمي كنند و در بعضي از پسران ديده مي شود كه به بازي با عروسك مي پردازند . كودكان در سنين چهار تا دوازده سالگي ، با عروسك بازي مي كنند . اسباب بازي ها ، اين امكان را براي كودك فراهم مي نمايد تا كودك به اكتشاف بپردازد . مهارت هاي حركتي و ادراكي را به دست بياورد ، دنياي تخيلي خود را به تقليد از دنياي بزرگسالان بسازد و به اين ترتيب با زندگي ، كار و روابط بزرگسالان آشنا شود . با رشد كودك و مهارت هاي او نوع اسباب بازي هاي مورد نياز او نيز تغيير مي كند .

انتخاب اسباب بازي لازم است كه با توجه به نكات زير انجام مي گيرد : ايمني اسباب بازي را نبايد از نظر دور داشت . اسباب بازي هايي كه به دليل شكستني بودن يا داشتن ناصافي هايي باعث مجروح شدن دست كودك شوند ، همچنين اسباب بازي هايي كه قطعات كوچك داشته باشند ، يا قسمت هايي از آن كنده شود و ممكن است كودك آن ها را به دهان بگذارد و ببلعد ، براي كودكان خطرناك است . همچنين اسباب بازي بايد با فرهنگ و ارزش هاي جامعه هماهنگي داشته باشد . تناسب اسباب بازي با سن كودك نيز نكته ي ديگري است كه بايد در انتخاب اسباب بازي رعايت شود . كودك در هر مرحله اي از رشد ، به بازي هاي خاصي مي پردازد و به وسايلي براي پرداختن به اين بازي ها احتياج دارد . با اين وجود ، اسباب بازي هايي هستند كه براي سنين مختلف ، مي توانند مناسب باشند .

از بدو تولد تا پايان يك سالگي

پس از تولد ، پيش از هرگونه تحركي ، قوه ي بينايي و برخي از مهارت هاي نوزاد تنظيم مي شود . پس او نياز به اسباب بازي دارد كه اين دو وجه را تقويت كند . نوزاد در هنگام تولد ديدي كامل ندارد و به تدريج قوه ي بينايي اش تكميل مي شود . به همين دليل براي شروع بايد اشكال و اشياء گوناگون را به او نشان دهيد تا توجه او به سمت آن ها جلب شود . به عنوان مثال : اشكال سياه و سفيد و يا اشيايي كه داراي خطوطي با رنگ هاي متفاوت مي باشند ، باعث مي شوند كه كودك وجه تمايز ميان آن ها را دريابد يكي ديگر از اشيايي كه براي نوزاد يك تا سه ماهه توصيه مي شود ، آينه هاي نشكن و ايمني است كه به نرده هاي تخت يا ديواره گهواره كودك نصب مي شود . همچنين جغجغه ؛ كه كودك در اين سن تمايل دارد آن را محكم در دست بگيرد و تكان بدهد . در سنين چهار تا هفت ماهگي ؛ قوه ي بينايي نوزاد كامل تر مي شود و حركات بدني او پيشرفت بيشتري مي كند . اگر توپي را به سوي او قل دهيد ، خط سير توپ را با چشمانش دنبال مي كند . او مدت هاي زيادي را محو تماشاي خود در آينه مي شود . در اين سن نوزادان تمايل زيادي به لمس اجسام نرم و اسباب بازي هاي پارچه اي و صدا دار دارند . بنابراين استفاده از كتاب هاي پارچه اي و عروسك هاي نرم و صدا دار را توصيه مي كنيم . در سنين هشت تا دوازده ماهگي ؛ مي توان از اسباب بازي هايي كه اندازه ي بزرگتري را دارند استفاده كرد ؛ البته اسباب بازي هايي كه كودك با فشار دگمه هاي آن مي توند صداهاي گوناگوني بشنود ،(busy boxes) براي اين گروه سني بسيار سرگرم كننده مي باشد. همچنين اسباب بازي هايي كه با فشار دادن ، باز و بسته كردن و ايجاد صدا ، كودك را مشغول مي كنند نيز براي آن ها مناسب مي باشد . زيرا كودك با كمك اين اسباب بازي ها عوامل و دلايل را مي آموزد . در ضمن عروسك هاي بزرگ نيز براي كودك جالب هستند .

وسايل آشپز خانه ، تلفن ، اسباب بازي و عروسك هايي با لباس هاي متفاوت خلاقيت كودكان را افزايش مي دهند .

منبع : كودك و نوجوان-اسباب بازي مخصوص سنين مختلف

35فعاليت كه مي توانيد با فرزندتان انجام دهيد.

زنگ هاي خطر بيشتر به صدا در آمده اند. امروزه كودكان به خاطر استفاده از بازي هاي ويدئويي، گوشي هاي هوشمند، تبلت ها، تلوزيون ها و كامپيوتر ها مضطرب، بي تمركز، كم خواب و زود خشم هستند.

هر روز در محيط اجتماعي شاهد كودكاني هستيم كه ناآرام، فراموشكار، بي تمركز، مضطرب، كم حرف، بي ادب يا غمگين بوده و گوشه ي لب هايشان افتاده است.

خيلي از اين كودكان بيش از حد در معرض نمايشگر هاي الكترونيك بوده اند، گاهي از زماني كه فقط 2 سال داشته اند. آنها هرگز بازي هاي فعال كودكي، همچون «لي لي» «قايم باشك» «گرگم به هوا» را با پدر و مادرشان انجام نداده اند. اين بازي هاي ساده پس از سال ها به جا مانده اند زيرا فعاليت هاي فيزيكي و تعامل با پدر و مادر يا همسن ها باعث رشد سالم مغز در كودكان مي شود.

براي مطالعه بيشتر در زمينه بازي هاي كودكان:

خلاقيت در بازي

اهميت بازي هاي خارج از خانه در كودك

اما امروزه، كودكان به وسيله نيروهاي خارجي ، روبروي گوشي هاي هوشمند، بازي هاي ويدئويي و تلوزيون زندگي مي كنند. آنها هر نوع وسيله ي الكترونيكي كه مي خواهند را بدست مي آورند، اما اين همه ي آنچه آنها براي رشد سالم نياز دارند نيست- يعني، تعامل هاي سرزنده و چهره به چهره ي مداوم با پدر و مادرشان. همانطور كه پزشك كودك و روانشناس معروف، وينيكات، به خوبي بررسي كرده، نوزادان به الگو پاسخ مي دهند- و خود را در آينه رفتار والدين مي بينند. مي بينند كه مادرشان در شبكه هاي اجتماعي كاري را انجام مي دهند كه در حالت عادي انجام نمي دهند. حتي مليندا گيتس، همسر بيل گيتس، راجع به تاثيرات منفي تكنولوژي بر كودكان امروزي هشدار مي دهد. وي در ستون اخير واشنگتون پست نوشته است:

«… به عنوان مادري كه مي خواهد مطمئن شود كه كودكانش ايمن و شاد هستند، احساس نگراني مي كنم و به گذشته فكر مي كنم كه چقدر مي توانستم كار ها را متفاوت انجام دهم. پدر و مادر ها بايد خودشان انتخاب كنند كه چه چيز براي خانواده شان موثر است، اما احتمالا من قبل از اينكه كامپيوتر را در دسترس فرزندانم قرار دهم، صبر مي كردم.»

اخيرا، در پي بي اس نيوز، گيتس مي گويد كودكان نياز به گفت و گوي رو در رو با افراد و همدلي با آنان دارند. هرچند تكنولوژي براي كودكان فوايدي نيز دارد، اما به آنها مهارت هاي ارتباطي مهم را ياد نمي دهد. تكنولوژي آنها را براي تعاملات در دنياي واقعي آماده نمي كند.

بازداشتن كودكان از نمايشگر هاي رسانه ها كاري نشدني و غير عادي نيست . بهتر است كه به تدريج انجام شود، فعاليت هاي ديگر جايگزين استفاده از نمايشگر ها شود.

روانشناس باليني سبين دوفو برنامه اي چهار گامي براي حذف يا كاهش نمايشگر ها از زندگي روزانه ي كودكان پيشنهاد مي كند: 1) عدم استفاده از نمايشگر ها در صبح. 2) عدم استفاده از نمايشگر ها موقع غذا. 3) عدم استفاده از نمايشگر ها قبل از خواب. 4) عدم وجود نمايشگر در اتاق خواب كودكانتان.

در زير، براي پدر و مادر ها يي كه مي خواهند نمايشگر ها را با فعاليت هاي ديگر جايگزين كنند چند پيشنهاد داريم. اين ليست فقط توصيه هايي را پيشنهاد مي دهد. من مطمئنم كه پدر و مادر ها مي توانند ايده هاي جديد خودشان را خلق كنند.

1- كودكتان را به پارك ببريد.

2- با هم دوچرخه سواري كنيد.

3- فرزندتان را به كتابخانه ي عمومي ببريد. كمكش كنيد كتاب هايي كه علاقه دارد را بردارد.

منبع : كودك و نوجوان-35 فعاليت كه مي توانيد با فرزندتان انجام دهيد

10نكته كه مي توانيم به بچه ها بياموزيم تا عاشق ورزش شوند
هر روزه خبرهايي در مورد چاق تر شدن بچه ها به گوشمان مي رسد. تماشاي بيش از حد تلويزيون يا بازي هاي كامپيوتري، يك رژيم غذايي فست فودي و كم بودن زمان لذت بردن از خارج از منزل، نخستين مقصرها هستند.

اما بچه ها ورزش را دوست دارند؛ شما بايد آنها را از جاي خود بلند كنيد و در راه درستي قرار دهيد. 10 راهنمايي زير به شما كمك مي كند تا اين كار را انجام دهيد.

وقتي شام خود را مي خوريد، آسان است كه براي خود لم دهيد. اما چرا به جاي ان از خانه خارج نشويد؟

بهار و تابستان، زمان خوبي براي پياده روي با هم به عنوان يك خانواده و يا دوچرخه سواري است. توپي را به پارك ببريد و بازي كنيد.

براي مطالعه بيشتر در زمينه ورزش كودكان:

ميزان درست ورزش كردن كودكان

تاثيرات ورزش بر روي مغز كودكان

اگر شما و بچه هايتان به انجام اين كار عادت نداشته ايد، فقط با يك ست آن را شروع كنيد. سپس هفته بعد، سعي كنيد بگوييد، “هي، آن شب سرگرم كننده اي بود! اجازه دهيد اين كار را دوباره انجام دهيم. آن راحت و دلپذير نگه داريد.

شما فقط بايد آنها را يك بار براي اين كه به بيرون رفتن عادت كنند، به خارج از خانه ببريد. هنگامي كه اين كار شما يك بار در هفته انجام مي شود، مي توانيد وقت هاي اضافي را خود را نيز به آن اختصاص دهيد.

يك ساعت ورزش در روز، چربي ها را از بين مي برد.
تحقيقات نشان مي دهد كه كودكان بايد حداقل يك ساعت در روز براي حفظ سلامتي فعال ياشند. اما معني فعال چيست؟ فعاليت هاي سالم آن هايي است كه:

. ضربان قلب را افزايش دهد (دويدن، پريدن و پياده روي سريع گزينه هاي خوبي است)

. عضلات را به كار بيندازد (بلند كردن وزنه، هل دادن، چرخش و بالا رفتن، اين كار را انجام دهند)

. از كل بدن استفاده كند (طناب زدن، شنا، رقص، و اسكيت خوب هستند)

شما در ابتدا نبايد كودكان خود را براي يك ساعت متوالي به فعاليت وادار كنيد. 10 يا 20 دقيقه همه چيزي است كه آن ها به آن نياز دارند. به عنوان مثال، قدم زدن و يا دويدن با سگ در صبح، يك فوتبال بعد از مدرسه و انجام كارهايي در فضاي باز قبل از خواب، به زودي به عادات آن ها افزوده خواهند شد.كودكان امروزه تكنولوژي را درك مي كنند و آن را دوست دارند. شمارشگر گام (گام شمار نيز ناميده مي شود) يك راه خوب براي به ورزش متمايل كردن بچه هايي است كه از لحاظ تكنولوژيكي باهوش هستند.اگر يكي را براي همه بچه هاي خود و همچنين براي خودتان تهيه كنيد، رقابت ملايمي را تشويق كنيد تا ببينيد كه چه كسي مي تواند قدم هاي بيشتري را برداشته و به آنها انگيزه دهيد.بچه ها چالش ها، نمرات و جوايز را دوست دارند.نياز به سرمايه گذاري در بسياري از تجهيزات گران قيمت نيست، اما خرج چند دلار براي يك طناب پرشي، اسكيت، يك توپ فوتبال و حتي يك ترامپلاين كوچك سرمايه گذاري ارزشمندي است. شما مي توانيد چيزهاي ارزان قيمت را از فروشگاه محلي و فروشگاه هاي اقتصادي خريداري كنيد. چشمان خود را براي هر نوع فعاليت جديدي باز كنيد و يك انبار مرموز از آن ها ايجاد كنيد.هنگامي كه بچه ها شكايت مي كنند كه خسته شده اند، شما مي توانيد يك وسيله جديد را معرفي كنيد و دوباره آن ها را فعال كنيد.

بچه ها از تازگي لذت مي برند. آنها براي نگه داشتن علاقه خود به چيزها نياز به تحريكي مداوم دارند.به اين فكر كنيد كه آنها را به سفرهاي مختصري ببريد. شما مجبور نيستيد در پارك ملي يوسميتي پياده روي كنيد. شما مي توانيد با اتوبوس يا دوچرخه آن ها را به يك پارك كه قبلا هرگز آن را نديده اند ببريد.آنها را به استخر عمومي ببريد. در روزهاي باراني، كوهنوردي را بررسي كنيد، و يا اگر بچه هاي شما جوان هستند، مراكز بازي يك انتخاب عالي هستند.در آب و هواي خوب، يك پيك نيك و يا اسباب كباب به پارك يا ساحل ببريد. به آن ها اجازه دهيد كه دوستانشان را دعوت كنند. بازي فريزبي و يا يك جستجوي گنج را آماده كنيد.نكته جالب در مورد در نظر گرفتن اين كارها، جنبه هاي اجتماعي و اعتماد سازي است كه بچه ها از آن بهره مند خواهد شد، جداي از ورزشي كه آن ها انجام مي دهند.به اين فكر كنيد كه بچه هاي خود را در كلاس هنرهاي رزمي، ورزشي يا امور داوطلبانه در طرح حيات وحش ثبت نام كنيد. كتابخانه اطلاعات زيادي در مورد امكانات منطقه شما در اختيارتان قرار خواهد داد. يك جستجوي سريع در اينترنت چندين گزينه را ايجاد خواهد كرد.ايده خوبي است كه بچه هايتان را در انتخاب كلاس ها درگير كنيد و اجازه دهيد قبل از اينكه ثبت نام شوند، آن كلاس ها را امتحان كنند.اغلب كلاس ها جلسات رايگان “امتحاني” را قبل از اينكه پولي بدهيد، به شما ارائه مي دهند. هنگامي كه بچه هاي شما يك كلاس را كه از آن لذت مي برند پيدا كردند، بدون اينكه متوجه شوند، ورزش مي كنند، دوستان جديدي پيدا مي كنند و پيشرفت مي كنند.

كنسول بازي را ناديده نگيريد
بازي هاي زيادي براي افزايش فعاليت كودكان شما وجود دارد. آن ها مي توانند براي كل خانواده سرگرم كننده باشند. سيستم هايي مانند Wii و Kinect بازي هاي داراي سنسور حركت براي تناسب اندام، ورزش، و رقص دارند. شما مي توانيد آن ها را از فروشگاه بازي محلي خود اجاره كنيد.نياز به گفتن اين موضوع به بچه ها نيست كه در واقع داريد آنها را درگير ورزش مي كنيد. اگر آن ها هنوز كوچك هستند، فقط بازي ها را بخريد و خودتان بازي كنيد. از بازي كردن خودتان لذت ببريد و به احتمال زياد در آن ها نيز اين حس به وجود خواهد آمد. آيا برف مي بارد؟ بيرون برويد و آدم برفي بسازيد يا اسكي سواري كنيد. آيا پاييز است؟ برگ ها را دنبال كنيد، آن ها را لگد كنيد و آنها را به سمت يكديگر پرتاب كنيد. آيا باران مي بارد؟ چكمه هاي باراني خود را برداريد و از روي چاله هاي پر آب بپريد. يك بازي قايم موشك، يا تعقيب ساده، هميشه سرگرم كننده است. كودكان فردي همانند ديگران هستند. يك كودك ممكن است شناي تك نفره را دوست داشته باشد، در حالي كه ديگري تنها به كار تيمي تمايل دارد. اگر ورزش را به بچه هاي بزرگتر پيشنهاد مي كنيد، وقت صرف كنيد و صبور باشيد. كارهاي جديدي براي انجام دادن پيشنهاد كنيد، طيف وسيعي از گزينه ها را ارايه كنيد، و به هر گونه اعتراضي كه آن ها دارند گوش فرادهيد. كليد اين نيست كه وقتي آن ها چيزي را انجام ندادند به آن ها نق بزنيد. وقتي كه فعاليت هايي را انجام مي دهند آن ها را تشويق كنيد و خوشحالي و تأييد خود را بيان كنيد.اين امر مي تواند زمان و استقامت زيادي بطلبد، اما شما نهايتا مي توانيد آن را به سرانجام برسانيد و به كودك خود در پيدا كردن فعاليت مورد علاقه اش كمك كنيد.

منبع : كودك و نوجوان-چگونه كودكان عاشق ورزش شوند

اگراز جمله افرادي هستيد كه كودك يا فرزندتان را نزد متخصص يا روانشناس برده ايد و به دليل مشكلاتي از جمله افسردگي، پرخاشگري، لجاجت، درخودماندگي، بددهني، اضطراب، ترس از تاريكي و..

او را نيازمند مراجعه به بازي درمانگر دانسته اند، مطالعه ي اين متن مي تواند براي تان مفيد باشد.

آيا كودك من نيازمند بازي درماني است؟
همان طور كه از كلمه ي “بازي درماني” مشخص است، اين شيوه براي درمان مورد استفاده قرار مي گيرد. بنابراين در مواردي مطرح است كه پاي نوعي از اختلالات رواني در ميان است.

در اين موارد لازم است تا كودك از طريق دريافت مداخلات درماني بازي محور كه ماهيتي استعاري دارند، به سمت حل مشكل حركت كند.

چرا بازي درماني؟
همان طور كه مي دانيد، “بازي” زبان ارتباطي كودك با دنياي پيرامونش است. اگر چه يك كودك افسره نمي تواند در مورد ياس و نااميدي اش صحبت كند.

اما مي تواند آن را در بازي هايش به خوبي به نمايش بگذارد و از طريق بازي، درمان شود. به عنوان والد يا مراقب كودك، اين مطلب مي تواند براي تان در بردارنده ي يك نكته ي اساسي باشد.

شما مي توانيد بادقت در نحوه ي بازي هاي فرزندتان، نسبت به حالات رواني او اطلاعاتي كسب كرده و در صورت لزوم هرچه سريع تر جهت استفاده از مداخلات روانشناختي لازم اقدام كنيد.

به عنوان مثال والدين يك كودك پرخاشگر اين گونه گزارش مي كنند كه او دراكثر بازي هايش نيز در حال آسيب ردن به عروسك هايش و تنبيه آن هاست.

يك كودك وسواسي ممكن است در بازي هايش نيز حالاتي از وسواس تميزي بيش از حد، سخت گيري درمورد تميزي نسبت به عروسك هايش و يا سرزنش كردن آن ها را نشان دهد.

در ذهن كودك مساله دار چه مي گذرد؟
شايد به عنوان والد با خود فكر كنيد اگر بازي مي تواند درمان بخش باشد، بهتر است خودم بازي كردن با كودك را آغاز كنم.

واقعيت آن است كه فرايند بازي درماني، امري كاملا تخصصي، علمي و نيازمند مداخله ي بازي درمانگر است.

به زبان ساده مي توان گفت، اگر كودكي، مشكلات رفتاري از جمله وسواس، افسرگي، اضطراب، تنبلي، پرخاشگري، پرخوري و يا بي اشتهايي را نشان مي دهد.

در حقيقت با وضعيت هاي رواني ناتمامي مواجه است كه لازم است در طي فرايند بازي درماني، كامل شوند تا كودك بتواند آن هارا كنار بگذارد.

به عنوان مثال كودكي كه خشم فروخورده ي عميقي نسبت به پدرش دارد، ممكن است آن را در قالب افسردگي و يا پرخاشگري نشان دهد.

آنچه در جريان بازي درماني اتفاق مي افتدآن است كه كودك در فضايي كاملا ايمن، مورد پذيرش قرار گرفته و شروع به تجربه ي كامل احساس خشم فروخورده مي كند.

در نتيجه ي اين امر، او مي تواند به اين احساس پايان بدهد و رفتارهاي پرخاشگرانه ي كمتري بروز دهد.

منبع : كودك و نوجوان-بازي درماني چيست؟

واژه ” عقب افتادگي ” پيشرفت آموزشي را به سن زماني كودك مربوط مي سازد و از اين رو سطح پيشرفت تحصيلي كودك را با اكثريت همسالان او مقايسه مي كند ؛ كم آموزي يا كم كاري ، به ظرفيت فردي دانش آموز مربوط مي شود. در مورد اول ؛ هنجار گروهي به عنوان معيار عمل مي كند ، و در مورد دوم ؛ توانايي يادگيري هر كودك خاص مورد بحث قرار مي گيرد .

در سال هاي اخير ؛ به نياز هاي كودكاني كه از نظر آموزشي عقب افتاده يا كند آموز بوده اند ، يا هر دوي اين مشكلات را داشته اند ، توجه قابل ملاحظه اي شده است . گرچه همچنان آنچه براي براورده ساختن نياز هاي اين كودكان لازم است ، نا كافي است ، دست كم اين نياز ها به خوبي شناخته شده اند . اما در مورد كم آموزي ؛ وضعيت اصلا اينگونه نيست . هنوز نيز پدر يا مادر يا حتي معلمان بيشتر مواقع چنين تصور مي كنند كه اگر كودكي در مدرسه بد عمل كند ، بايد يا كودن باشد يا تنبل ، يا آنكه احتمالا هر دو ويژگي را داشته باشد . آنها در اين سرزنش خود ، كلاسهاي بزرگ و معلمان بي تجربه را نيز ، دخيل مي شمارند.

براي مطالعه بيشتر:

ارتقاي مهارتهاي كلي و تحصيلي كودك

نكاتي براي كمك به كودكان با ناتواني هاي يادگيري

اينكه ممكن است كودكان باهوش يا بسيار هوشمند ، در كار مدرسه شان به حد توان بالقوه خود نرسند يا حتي در سطح اكثريت گروه سني خودشان نيز عمل نكنند ، علي رغم شواهد موجود ، كمتر مورد قبول واقع شده است . (پرينگل ، 1970 )

از كودكان تيز هوش استثنايي ، معمولا نمي توان انتظار داشت كه در سطحي متناسب با سن عقلي شان عمل كنند . نخست ، بخاطر اينكه ، بعيد است آن ها تا مرحله اي به اين حد پيشرفته آموزش ديده باشند . دليل ديگر اين است كه روشن است آموزش مناسب براي دانش آموزان متوسط پانزده ساله از نظر كيفي و كمي به هيچ وجه براي كودك ده ساله اي كه سن عقلي پانزده ساله را دارد ، مناسب نيست .

به علاوه ، براي اكثر كودكان داراي استعدادي استثنايي ، نظير كودكان نابغه در رياضي ، معيار هاي متداول پيشرفت ، اصولا قابل كاربرد نيستند . با اين حال ؛ در بريتانيا آموزش كودكان توانا به طور كلي ، و نياز هاي كودكان توانا و كم كار به خصوص تا كنون تنها توجه محدودي را به خود جلب كرده است .

علت هاي مشكلات آموزشي

به دليل رابطه ي تنگاتنگ ميان عاطفه و يادگيري ، عدم موفقيت تحصيلي ،اغلب با مشكلات رفتاري متفاوتي همراه است . چون اساس هر نوع يادگيري در خانواده و در اولين سال هاي زندگي كودك پي ريزي مي شود ، در بسياري از موارد ، احتمال زيادي وجود دارد كه ريشه ي مشكلات آموزشي را نيز بتوان در آن دوران پيدا كرد .

مطالعه ملي رشد كودكان بار ديگر نتايج حاصل را تاييد كرده است . براي نمونه ، در هفت سالگي ، در بين كودكاني كه ضعف خواندن داشتند ، ميزان ناسازگاري چهار برابر ساير كودكان در رسته ي هم دوره آن ها بود . تا سن هفت سالگي ، كودكان به قدر كافي در مدرسه بوده اند تا بتوان آن ها را براي عقب ماندگي در خواندن مورد سنجش دقيق قرار داد ؛ اما نه آن قدر زياد كه اين مشكلات آن ها ، به جز در مواردي اندك به ناسازگاري منجر شود ؛ به خصوص با توجه به اينكه اكثر مدارس آمادگي به كودكان كند آموز ” برچسب ” نمي زنند يا آن ها را به نحوي جريمه نمي كنند . اين مورد قويأ حاكي از آن است كه ناسازگاري در اكثر موارد ، علت يا حداقل دستاورد عقب ماندگي است نه اينكه حاصل آن باشد . ( ديوي و ديگران ، 1972 )

نگرش هاي پدر و مادر نسبت به كودك ، و به پيشرفت به طور كلي و به موفقيت تحصيلي به صورت ويژه ، و همين طور سطح آموزشي و ميزان انگيزش فرهنگي كه آن ها در سال هاي پيش از دبستان و پس از ان براي كودك فراهم كرده اند ، سهم بسزايي ايفا مي كند . شخصيت خود كودك و نحوه ي تعامل او با تمامي تأثيرات محيطي ، آمادگي ، انطباق پذيري و پاسخ دهي اش را نسبت به موقعيت مدرسه مشخص مي سازد .

اين موارد مي توانند به نوبه ي خود ، براي نياز هاي خاص كودك رضايت بخش يا زيان بار باشند . اگر او خوش اقبال باشد آنچه تا كنون خانواده به او ارزاني داشته ، پرورش و تكامل مي يابد و بدين تربيت دامنه ي روابط عاطفي و همين طور افق هاي فكريش گسترده مي شود . در بدترين شرايط ، به دليل روش تدريس كسل كننده روابط فردي ناموفق ، يا تلفيقي از اين دو ، امكان دارد كنجكاوي و لذت يادگيري كودك از بين برود .

معلمي كه نقش خود را ، از القاي مهارت ها و ارائه ي اطلاعات ، گسترده تر مي شمارد ، از جايگاه مؤثري برخوردار است . او مي تواند تا حدي پيامد هاي پيشينه ي نا مطلوب فرهنگي و عاطفي خانواده را از بين ببرد يا حداقل آن را جبران كند ؛ او مي تواند كنجكاوي كودك را دوباره برانگيزد ، انرژي هاي عاطفي اش را با تحسين و قدر داني به جنبش درآورد و محروميت عاطفي او را با محبت كردن جبران كند ، اگرچه محبت او ، نسبت به عشق پدر و مادر ، كمتر صميمي و ” منحصر به فرد ” باشد . البته ؛ هرچه كلاس بزرگتر و محروميت كودكان بيشتر باشد ، معلم كمتر مي تواند وقت و توجه لازم را به هر فرد دانش آموز عرضه كند . در بيشتر موارد ، به مداخله واداشتن پدر و مادر تأثير گذاري برنگرش هاي آن ها تيز ضروري خواهد .

منبع : كودك و نوجوان-مفهوم كم آموزي در كودكان

6روش براي اينكه بچه هاي شما در مورد مدرسه هيجان زده نگه داشته شوند.
اين يك واقعيت است: بچه هايي كه در مورد يادگيري هيجان زده مي شوند، در مدرسه و در زندگي بهتر عمل مي كنند. يكي از بهترين هدايايي كه ما مي توانيم به بچه هايمان دهيم، اين است كه آن ها را در مورد همه ي آنچه كه مدرسه ارائه مي دهد، مشتاق كنيم.

به ياد داشته باشيد: هر كودك براي يادگيري متولد مي شود. در مورد همه چيزهايي كه نوزاد در چند سال اول مي آموزد فكر كنيد:

چگونه نيازهاي آدم بزرگ ها را برآورده كند؛ چگونه راه رفتن و صحبت كردن، لبخند زدن و اخم كردن؛ خواب شب و بازي در طول روز را انجام دهد. چگونه دست بزند و بازي كند، خود را تغذيه كند، و هر دو اين ها را با ديگران انجام دهد. زماني كه كودك 4 يا 5 ساله باشد، بيشتر آنها رنگ ها و اعداد را مي دانند، اينكه چگونه سه چرخه سواري كند و چگونه اسباب بازي هاي پيچيده را دستكاري كند و با افراد به همان اندازه پيچيده سروكله بزند. اگر بيش از يك زبان در خانه استفاده شود، كودكان زير 10 سال مي توانند ياد بگيرند كه همه آنها را مانند زبان مادري صحبت كنند.

براي يك كودك، هر روز تعداد زيادي از چيزهاي جديد پر مي شود و او از آن ها ياد مي گيرد. چه تنها باشد و چه با او بد رفتار شود، هر روز او با يادگيري پر شده است. هر روز او با شادي در مورد موفقيت هاي جديد طي مي شود. كودك كوچكي كه مصمم است در مورد كاري موفق شود را ببينيد و برايتان درسي است كه تسليم نشويد. ما والدين نياز نيست به بچه ها ياد دهيم كه عاشق يادگرفتن شوند. ما فقط بايد مطمئن شويم كه عشق به يادگيري در آن ها له نشود.

چگونه عشق به يادگيري را زنده نگه داريم:

خودتان را دوست داشته باشيد: همانند چيزهاي ديگر، عشق به يادگيري نيز چيزي است كه بچه هاي ما با هوايي كه در خانه نفس مي كشند، آن را ياد مي گيرند. اگر دوست داريد چيزهاي جديد ياد بگيريد، اگر دوست داريد مشكلات را حل كنيد، اگر دوست داريد مهارت هاي خود را تمرين كنيد تا زماني كه در آن حرفه اي شويد، بچه هاي شما نيز همانطور خواهند بود.
شور و شوق شما براي گسترش دانش خود و مواجه با چالش ها مسري است. در مورد اكتشافات جديد مشتاق باشيد. وقتي كه چيزي را كه دشوار است انجام مي دهيد، داستانهايي را در مورد آن به اشتراك بگذاريد. اجازه دهيد بچه هاي شما تلاش هاي تان براي تعمير يا ايجاد چيزي و احساس رضايت شما هنگام دستيابي به آن را ببينند.

زماني را با بچه هاي خود صرف كشف چيزهاي جديد كنيد: بچه ها به طور طبيعي كنجكاو هستند. اين كنجكاوي را از طريق كنجكاوي خودتان پرورش دهيد. در مورد چگونگي كارها با صداي بلند صحبت كنيد. سوالات بچه ها را به طور جدي در نظر بگيريد.
سوالات خود را با گرفتن اطلاعات از اينترنت و جستجوي آن در كتاب ها پاسخ دهيد. برنامه هاي طبيعت و علم را با هم ببينيد و درباره آنچه كه از آن ها آموخته ايد صحبت كنيد.

آزمايش هاي ساده در خانه انجام دهيد. اينترنت پر از پروژه هاي سرگرم كننده و تعجب آور خانگي است كه همه چيز را از چگونگي كار كردن آتشفشان تا چگونگي يادگيري شيمي از طريق پخت و پز نشان مي دهد. يك يا دو ساعت ايجاد چيزها و مطالعه در كنار هم در آخر هفته ها، لذت بردن از يادگيري را زنده نگه مي دارد.

منبع : كودك و نوجوان-ايجاد اشتياق در بچه ها براي مدرسه رفتن

بازگشت به موفقيت دوران تحصيلي: به كودكان خود بياموزيد تا احساسات خود را تعديل كنند، براي مادراني كه نااميد شده اند.
علي كه هفته اول كلاس پنجم خود را مي گذراند، با يك پروژه بزرگ به خانه آمد. معلم او از كودكان خواسته بود تا ارائه اي در رابطه با اينكه مي خواهند به كدام دانشگاه بروند، داشته باشند. از آنها خواسته شده بود تا رشته، دليل انتخاب دانشگاه مد نظر و الزامات براي رفتن به آن دانشگاه، هزينه ها و هر جزئيات ديگري كه آن دانشگاه را از ديگر موراد متمايز مي كند را بيان كنند. تمامي اين موراد علي را تحت استرس قرار داد و زماني كه او به خانه رسيد، شروع به گريه كرد.

مادر او عصباني بود. انگيزه هاي علي در 7 سالگي شامل تلاش براي خوردن تا حد انفجار در حاليكه يكجا نشسته باشد، پيروزي در مرحله ي بعدي بازي Fortnite، ساختن يك سازه ي لگوي بزرگتر از خودش و اذيت كردن برادرش در آخرين مسابقه ي كشتي بين خودش و برادرش بود. اين ايده كه دانستن و يا اهميت دادن به اينكه او به كدام دانشگاه مي خواهد برود، در اين سن دور از درك او بود و واقعا هم اين مساله دور از انتظار نيست.

براي مطالعه بيشتر:

درك رشد و هيجان نوجوان

هوش هيجاني و موفقيت در عصر حاضر

سيستم مدرسه در تلاش براي همراستايي با ديگر ملت ها، برخي از خطاهاي قابل توجه را ايجاد كرده است. آنها بر نمرات استاندارد به جاي خلاقيت، بر نمره ها به جاي تفكر انتقادي و بر عملكرد به جاي پايداري تمركز كرده اند. نتيجه، نسلي است كه در مهرات هاي اوليه اجتماعي كمبود دارند، از مقادير كم فشار و استرس مي ترسند، خواستار ارضا فوري نيازهايشان هستند و انتظار موفقيت فوري دارند. با اين حال، بدتر از همه، پيامد آن بزرگسالان كوچكي هستند كه به مانند يك جوان فرتوت عمل مي كنند.

اما اين مي تواند متفاوت باشد. به جاي تمركز بر انجام تكاليف در منزل، والدين بايستي توجه بيشتري به رشد عاطفي كودكان خود نشان دهند. با آموزش اينكه چگونه احساسات خود را تعديل كنند، با محدود كردن قادري آنها، كودكان خود را با مهارت هاي كنترل و مديريت خشم و كاهش اضطراب اجتماعي تجهيز مي كنند و آنها را در مسير افزايش اعتماد به نفس، عزت نفس و خوشبختي قرار مي دهند.

يكي از بهترين راهكارها براي رسيدن به اين امر از رفتاردرماني ديالكتيك (DBT) با استفاده از اختصار ABC PLEASE برگرفته شده است:
تجميع احساسات مثبت. يك نمودار احساسات گرفته شده از اينترنت مي تواند براي توصيف تفاوت بين احساسات و ميزان آنها بكار گرفته شود. يكي از نمونه هاي جالب داراي استيكرهاي صورت به همراه احساساتي است كه همچنين به كودكان كمك مي كند تا احساسات ديگران را از صورتشان تشخيص دهند. با تشخيص احساسات، يك كودك مي كتواند محدوده ي احساسي فرد را بفهمد و احساسات مثبت را از ديگران جذب كند.
ايجاد تسلط و پيروزي. با تشويق كودكان به فعال بودن در فعاليت هايي كه از آن لذت مي برند، آنها مي توانند به لحاظ شايستگي و اعتماد به نفس رشد كنند. برخي از اين فعاليت ها عبارتند از پخت و پز، ساخت و ساز، دوختن، آواز خواندن، انجام فعاليت هاي هنري و ورزشي مي باشد. و همچنين فعاليت هايي كه شامل تعامل هاي چهره به چهره يا گروهي است كه يادگيري اجتماعي را افزايش مي دهد. اينها نا اميدي، افسردگي و احساس بي ارزش بودن را به حداقل مي رساند.
از عهده مسائل بر آمدن. ياد دادن اين كه چگونه وضعيت هاي استرس زا را قبل از اينكه رخ دهند، مديريت كنند، مي تواند آنها را قادر سازد تا ابزارهاي لازم براي مديريت مشكلات را داشته باشند. به اين امر به عنوان يك تمرين قبل از بازي نگاه كنيد. اگر يك كودك تمارين تنفس عميق و آرامش يافتن قبل از اينكه اضطراب شديد را تجربه كنند، ياد بگيرند، به احتمال زياد مي توانند اضطراب شديد را حيني كه رخ مي دهد، مديريت كنند. نه اينكه آنها اين كار را به نحو احسنت انجام دهند، بلكه مثل نگاه به فيلم بازي بعد از اتمام آن، آنها استرس را پس از وقوع بازنگري كرده و كارهاي مهارتي را بهبود مي بخشند.
رفاه فيزيكي. عادت هاي خود مراقبتي در اوايل زندگي اغاز مي شود. اين مي تواند با استفاده از چكاپ هاي منظم، توجه به نيازهاي پزشكي، ورزش دادن به بدن و دريافت استراحت كافي انجام شود. متاسفانه، بسياري از والدين كودكان خود را ملزم به بسياري از فعاليت هاي غير ضروري مي كنند كه كودكان را خسته كرده و به لحاظ جسمي، رشدشان را تحت تاثير قرار مي دهد. يك بدن رو به رشد نياز به تغذيه اضافي و استراحت براي رشد صحيح و كاهش استرس دارد.

منبع : كودك و نوجوان-تنظيم هيجانات كودك

ويژگي هاي مربوط به ناتوانايي هاي يادگيري كه ممكن است در يك وضعيت ساده و قابل تشخيص مخفي شده باشند

در اغلب مواقع، معلمان اولين كساني هستند كه متوجه اختلال يادگيري كودكان مي شوند.

در برخي مواقع به راحتي مي توان علائم را متوجه شد – براي مثال، كودكي كه در خواندن پيشرفت ندارد.

يا يك كودكي كه با وجود تلاش هايي كه انجام مي دهد، نمي تواند بر اساس جدول زماني پيشرفت كند.

ولي علائم موجود همواره مشخص نمي باشند و اكثر كودكان به دليل مشكل داشتن با مواردي كه براي ساير كودكان آسان مي باشد، خجالت مي كشند و به همين دليل سعي مي كنند كه مشكلاتشان را مخفي نگه دارند.

در اينجا يك سري از نشانه هاي مربوط به اختلال هاي يادگيري غير مشهود در كودكان بيان مي شوند كه در كلاس درس وجود دارند.

استفاده نكردن كامل از توانايي ها
در صورتي كه شما متوجه شويد كه يك كودك مي تواند در درس هايش موفق شود، ولي موفق نمي شود

– چه در يك درس خاص و چه در كل عملكرد مدرسه اي خودش – اين وضعيت مي تواند نشان دهنده يك اختلال يادگيري باشد.

اين مورد در اغلب مواقع به عنوان يك تفاوت مابين توانايي و استعداد تعريف مي شود.

در واقع يك شكافي است كه بين مواردي كه به نظر مي رسد كودك مي تواند قادر به انجام دادن آن باشد و مواردي كه در واقعيت قادر به انجام دادن آن مي باشد، وجود دارد.

چند مثال در رابطه با نحوه بروز اين شكاف در كلاس درس عبارتند از:
يك دانش آموزي كه مقاله هاي قابل توجهي مي نويسد، ولي يك سري مشكلات جدي در انجام دادن تكاليف مبنايي و ساده رياضياتي دارد، يا بالعكس.
يك كودكي كه عملكرد فوق العاده اي در پاسخ دادن به سوالات مطرح شده در كلاس درس دارد، ولي نمي تواند در امتحان كتبي نمره مناسبي به دست بياورد.
يك دانش آموزش كه هوش وي به صورت شخصي مشخص مي باشد، ولي اين هوش در كارت گزارش وي مشاهده نمي شود.

نداشتن سخت كوشي كافي
كودكاني كه عملكردشان در مدرسه مطابق با انتظار نمي باشد، ممكن است كه تنبل به نظر برسند يا اينگونه به نظر برسد كه از خودشان كار نمي كشند، در حالي كه ممكن است در واقعيت آنها داراي يك اختلال يادگيري باشند.

در رابطه با افراد بالغي كه در آنها اختلال يادگيري وجود دارد، قبل از تشخيص اين اختلال در آنها، به آنها گفته مي شد كه به اندازه كافي تلاش نمي كنند.

منبع : كودك و نوجوان-شناخت اختلال يادگيري در كلاس درس

بچه ها در دومين دهه ي زندگيشان بلوغ را تجربه مي‌كنند.
بلوغ مرحله اي هست كه در آن كودك از نابالغي فيزيكي به توانايي توليد مثل دست پيدا مي‌ كند
يكي از نشانه هاي قابل رويت بلوغ رشد سريع و ناگهاني قد و قواره كودك است.
دختران رشد سينه و بزرگ شدن باسن را تجربه مي كنند. پسران لاغر و عضله دار شده و به خوبي قدرتمند مي‌شوند. غدد تغيير مي كنند و دختران اولين قاعدگي و دوران حيض خود را تجربه مي‌كنند.

براي مطالعه بيشتر:

نگاهي بر تغييرات دوران بلوغ

انواع بلوغ در نوجوانان
پاسخ هاي رواني نسبت به بلوغ:
اينكه بچه ها نسبت به تغييرات بدن و ذهن هايشان واكنش هايي نشان ميدهند به رفتار و عقايد اطرافيانشان بسيار وابسته است.
وقتي براي آمادگي در برابر اين تغييرات تلاشي صورت گرفته كودك رفتار مثبت در اين دوره نشان مي دهد.

رشد قسمت هاي چربي دار بدن براي دختران تجربه خوشايندي نيست.
به طور ميانگين دختران 10 كيلوگرم در دوران بلوغ چاق مي‌شوند و اين ذهنيت از طريق رسانه ها و ساير اركان اجتماعي وجود دارد كه لاغر بودن زيباست.
زماني كه دختران نوجوان متوجه مي شوند كه به دوران لاغري قبل از بلوغ بر نمي گردند ممكن است احساس پريشاني كنند. اين پريشاني مي تواند باعث نارضايتي آنها در مورد اندام جديد زنانگي باشد.
علاوه بر رسانه ها دوستان، خانواده ها و رفتار همكلاسي ها نسبت به تغيير بدن مي تواند روي رفتار آنها تاثير بگذارد.

نتيجه مثبت بلوغ زود رس:

در دختران بلوغ زود رس باعث افزايش محبوبيت آنها در جذابيت جنسي مي شود، همينطور پسراني كه بلوغ
جنسي زودرس دارند از لحاظ فيزيكي و عضلاني نيز وضعيت بالعانه تري را پيدا مي كنند.
نتيجه منفي بلوغ زود رس:

اين تغييرات زودهنگام نتيجه هاي منفي اي نيز در پي دارد:
دختران آشفته رفتار ميكنند و خميده راه مي روند تا بدنشان را پنهان كنند. اغلب ممكن است بدن فربه تري نسبت به همسالان داشته و از اندام خود در مقايسه با ديگر هم سالان ناراضي باشند. همچنين تغيرات زود هنگام در دختران خطر داشتن ميل رابطه ي جنسي زود هنگام را در آنها در بر خواهد داشت.
اين تغيرات زود هنگام ممكن است به افت تحصيلي.رفتارهاي بد، اعتياد داشتن به مواد و الكل و دزدي منجر شود. البته بايد توجه داشت كه اين مسئله در تمامي دختران و پسران با بلوغ زودرس يكسان نخواهد بود و بهر حال آموزش هاي والدين، ميزان اعتماد به نفس كودكان و خرده فرهنگ هاي حاكم هگي تاثير گذار خواهند بود.

منبع : كودك و نوجوان-نكاتي در مورد بلوغ زودرس و ديررس

نوجوانان يك پاسخ به سوال هميشگي ” من كي هستم؟ ” را خواستارند كه بخشي از پاسخ در بعد جنسي آنها نهفته است. سال هاي نوجواني مي تواند يك زمان پر از مشكل باشد. هورمون ها، فشارهاي فرهنگي و رقابتي و ترس از متفاوت بودن مي تواند دليل سوال بسياري از نوجوانان در بسياري از زمينه ها از جمله تمايل جنسي و هويت جنسيتي باشد.

تمايل جنسي ، چگونگي مجذوب شدن جنسي و عاشقانه شما به افراد ديگر، به همجنس، جنس مخالف ، و يا به هر دو جنس مي باشد كه اين جاذبه به طور معمول از سالهاي قبل نوجواني شروع مي شود.

هويت جنسي متفاوت است و حس دروني، زن و مرد بودنتان را مشخص مي كند.

در طي سالهاي نوجواني، فشارهاي هم جنس رايج است. برخي از نوجوانان ممكن است از نظر جنسي تجربه اي داشته باشند. اما اين تجارب اوليه هميشه به اين معنا نيست كه نوجوان در بزرگسالي همجنس باز و يا دو جنسي خواهد شد. هرچند براي برخي از نوجوانان همان جاذبه ي جنسي محو نمي شود و قويتر مي شود.

مطالب مرتبط:

اختلال هويت جنسي

نگراني در مورد رفتارهاي جنسي نوجوان

فوايد آموزش جنسي به كودك و نوجوان

هويت جنسيتي برخي از افراد با فيزيكشان مطابقتي ندارد. جسمشان مرد يا زن است، اما در حقيقت از درون احساس جنس مخالف را دارند. افرادي كه اين احساس را دارند اغلب از خود به عنوان “دگرجنسي (فراجنسي) ” ياد مي كنند.

كودكان هويت جنسيتي خود را زودتر شكل مي دهند. بسياري از كودكان در سه سالگي به شدت معتقد به دختر يا پسر بودنشان هستند.

حس كردن تفاوت ها ممكن است در اوايل زندگي شروع شود. بسياري از بزرگسالان فراجنسي تفاوت بين جسم و آنچه را كه از درون در سنين جواني و قبل از سال هاي نوجواني خود احساس مي كردند را به خاطر مي آورند. افراد ديگر تا چندين سال بعد هم اين احساس را ندارند.

بسياري از والدين در باور اينكه فرزندشان ممكن است همجنسگرا، لزبين، دو جنسي و يا فراجنسي باشد با سختي مواجه مي شوند. اما اگر شما در حال چالش با اين موضوع باشيد ، اهميت نشان دادن عشق بي قيد و شرط به فرزندتان را به خاطر داشته باشيد.

نوجواناني كه متوجه هم جنسگرايي، لزبيني، دو جنسي و يا فراجنسي بودنشان هستند گاهي اوقات به دليل ترس از واكنش دوستان، خانواده و يا ديگران به مدت طولاني منزوي مي شوند ( تمايل جنسي و هويت جنسيتي خود را پنهان مي كنند.) كه اين امر مي تواند بسيار استرس زا باشد و منجر به افسردگي، اضطراب، و مشكلات ديگر شود.

منبع : كودك و نوجوان-بررسي تمايلات جنسي و هويت جنسي نوجوان شما