نوجوان پرخاشگر درگير رفتاري مي شودكه هدف آن آسيب رساندن به شخص يا شيء ديگري است. پرخاشگري مي‌تواند به شكل‌هاي مختلفي بروز كند. علل پرخاشگري در نوجوانان پيچيده است و مي تواند شامل عوامل زيستي، محيطي و روانشناختي باشد. اگر متوجه نشانه هاي پرخاشگري در نوجوان خود شديد، مهم است كه براي كمك اقدام كنيد.

نوجواني دوره اي بسيار حساس در زندگي هر فردي مي باشد و بسياري از والدين و پدر و مادرها با فرزندان نوجوان پرخاشگر خود مشكلات بسيار زيادي دارند. تغييرات هورموني و ويژگي هاي جنسي و اخلاقي و روحي-رواني اين دوره سبب شده است تا اين دوره به يكي از بحراني ترين دوره هاي زندگي تبديل شود. بسياري از خانواده ها گلايه مي كنند كه نمي توانند به خوبي با فرزندان نوجوان خود ارتباط برقرار كنند و در اين بين نوجوانان پرخاشگر و پرخاشگري در نوجوانان يكي از مهم ترين دغدغه هاي تمامي خانواده ها مي باشد.

علل نوجوان پرخاشگر
علل پرخاشگري در نوجوانان پيچيده است و مي تواند شامل عوامل زيستي، محيطي و روانشناختي باشد. برخي از عوامل زيستي كه ممكن است خطر پرخاشگري در نوجوانان را افزايش دهند عبارتند از:

ژنتيك: برخي از افراد به طور ژنتيكي مستعد پرخاشگري هستند.
اختلالات غدد درون ريز: اختلالات غدد درون ريز مانند كم كاري تيروئيد مي تواند خطر پرخاشگري را افزايش دهد.
آسيب مغزي: آسيب مغزي مي تواند خطر پرخاشگري را افزايش دهد.
برخي از عوامل محيطي كه ممكن است خطر پرخاشگري در نوجوانان را افزايش دهند عبارتند از:

خشونت خانوادگي: كودكاني كه در خانواده هايي با خشونت خانوادگي رشد مي كنند بيشتر در معرض خطر پرخاشگري هستند.
سوء استفاده: كودكاني كه مورد سوء استفاده جسمي، جنسي يا عاطفي قرار مي گيرند بيشتر در معرض خطر پرخاشگري هستند.
طلاق: طلاق مي تواند خطر پرخاشگري را در نوجوانان افزايش دهد.
مركز مشاوره ستاره ايرانيان با برترين متخصصين روانشناسي كودك و نوجوان در زمينه هاي مختلفي از جمله پرخاشگري، اختلالات يادگيري، اختلالات رفتاري و مشكلات عاطفي به شما كمك مي كند تا سلامت روان و آينده فرزند خود را تضمين كنيد. براي اطلاعات بيش تر در زمينه درمان پرخاشگري جوانان مي توانيد با شماره هاي ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگيريد.

برخي از عوامل روانشناختي كه ممكن است خطر پرخاشگري در نوجوانان را افزايش دهند عبارتند از:

اختلالات رواني: اختلالات رواني مانند اختلال نقص توجه و بيش فعالي (ADHD) و اختلالات خلقي مي تواند خطر پرخاشگري را افزايش دهد.
مشكلات يادگيري: كودكاني كه مشكلات يادگيري دارند بيشتر در معرض خطر پرخاشگري هستند.
انزوا اجتماعي: نوجواناني كه احساس انزوا يا طرد مي كنند بيشتر در معرض خطر پرخاشگري هستند.

نوجوان پرخاشگر

علت پرخاشگري نوجوان دختر
علل پرخاشگري در نوجوانان دختر، شبيه به علل پرخاشگري در نوجوانان پسر است. برخي از اين علل عبارتند از:

تغييرات هورموني: تغييرات هورموني در دوران بلوغ مي‌تواند باعث نوسانات خلقي و افزايش تحريك‌پذيري شود.
تغييرات اجتماعي: نوجوانان در اين دوران استقلال بيشتري مي‌خواهند و در عين حال با محدوديت‌هاي بيشتري از سوي والدين و جامعه روبرو هستند. اين تضاد مي‌تواند باعث پرخاشگري شود.
عوامل محيطي: عوامل محيطي مانند خشونت خانگي، سوء استفاده، يا فقر مي‌تواند باعث پرخاشگري در نوجوانان شود.
اختلالات رواني: برخي از اختلالات رواني مانند اختلالات خلقي، اختلالات اضطرابي، و اختلالات شخصيتي مي‌تواند باعث پرخاشگري در نوجوانان شود.
نشانه هاي پرخاشگري در نوجوانان
پرخاشگري در نوجوانان مي تواند به اشكال مختلفي بروز كند، از جمله:

خشونت فيزيكي: كتك زدن، هل دادن، پرتاب اشيا
توهين و تهديد: استفاده از كلمات يا جملات توهين آميز يا تهديد آميز
بداخلاقي و قانون شكني: انجام كارهايي كه قوانين يا مقررات را نقض مي كنند
عصبانيت و تحريك پذيري بيش از حد
مشكلات در كنترل خشم
انزوا و گوشه گيري
شكايت از كمبود توجه يا محبت
مركز مشاوره ستاره ايرانيان با برترين متخصصين روانشناسي كودك و نوجوان در زمينه هاي مختلفي از جمله پرخاشگري، اختلالات يادگيري، اختلالات رفتاري و مشكلات عاطفي به شما كمك مي كند تا سلامت روان و آينده فرزند خود را تضمين كنيد. براي اطلاعات بيش تر در زمينه درمان پرخاشگري جوانان مي توانيد با شماره هاي ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگيريد.

رفتار با نوجوان ۱۳ ساله
در اينجا چند نكته براي رفتار با نوجوان ۱۳ ساله ارائه شده است:

شنونده خوبي باشيد. به حرف‌هاي فرزندتان گوش دهيد و بدون قضاوت به او توجه كنيد. اين كار به او كمك مي‌كند تا احساس كند كه شما او را درك مي‌كنيد و برايش اهميت قائل هستيد.
با او ارتباط برقرار كنيد. با فرزندتان در مورد موضوعات مختلف صحبت كنيد. از او بپرسيد كه در مدرسه چه مي‌گذرد، با دوستانش چه مي‌كند و به چه چيزهايي علاقه دارد. اين كار به شما كمك مي‌كند تا او را بهتر بشناسيد و با او ارتباط نزديك‌تري برقرار كنيد.
محدوديت‌هايي تعيين كنيد. نوجوان‌ها به محدوديت‌ها نياز دارند تا بدانند كه چه انتظاري از آنها مي‌رود. با فرزندتان در مورد قوانين و انتظارات خانواده صحبت كنيد و مطمئن شويد كه او آنها را درك مي‌كند.
به او مسئوليت بدهيد. به فرزندتان مسئوليت‌هايي بدهيد كه متناسب با سن و توانايي‌هايش باشد. اين كار به او كمك مي‌كند تا احساس مسئوليت كند و مهارت‌هاي زندگي خود را بهبود بخشد.
الگوي خوبي باشيد. فرزندتان از شما الگو مي‌گيرد. رفتارهاي مثبت شما تأثير زيادي بر رفتار او خواهد داشت.
راه هاي مقابله با پرخاشگري در نوجوانان
اگر متوجه نشانه هاي پرخاشگري در نوجوان خود شديد، مهم است كه براي كمك اقدام كنيد. در اينجارفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب ني ني سايت آورده شده است:

با نوجوان خود صحبت كنيد: در مورد احساسات و رفتارهاي او با او صحبت كنيد. به او گوش دهيد و به او كمك كنيد تا راه هاي سالم تري براي بيان احساسات خود پيدا كند.
قوانين و انتظارات خود را براي نوجوان خود مشخص كنيد: به او بگوييد كه چه رفتارهايي قابل قبول هستند و چه رفتارهايي قابل قبول نيستند.
براي نوجوان خود الگو باشيد: به او نشان دهيد كه چگونه به روشي سالم و محترمانه با ديگران رفتار كنيد.
به نوجوان خود كمك كنيد تا مهارت هاي حل مسئله و مديريت خشم را بياموزد: به او كمك كنيد تا ياد بگيرد چگونه در موقعيت هاي دشوار به طور موثري با ديگران ارتباط برقرار كند و احساسات خود را كنترل كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-نوجوان پرخاشگر ✔️ ۲۱ مهارت تضميني براي كنترل

پرخاشگري در كودكان رفتاري است كه منجر به آسيب رساندن به خود، ديگران يا اموال مي شود. اين مي تواند شامل رفتارهاي فيزيكي مانند ضرب و شتم، گاز گرفتن يا پرتاب اشيا، يا رفتارهاي كلامي مانند تهديد، توهين يا افترا باشد. پرخاشگري در كودكان مي تواند در هر سني رخ دهد، اما بيشتر در دوران كودكي و نوجواني ديده مي شود.

علت پرخاشگري در كودكان
مواردي زيادي در دنياي خاتواده ها سبب بروز مشكلات رفتاري و ايجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب ميان والدين و كودكان مي شود. پرخاشگري يكي از مشكلات شايع در ميان كودكان است كه بسياري از خانواده ها و پدر و مادر هايي كه فرزندان كودك پرخاشگر دارند مشكلات زيادي براي درمان و بهبود اين اختلال در او دارند.

پژوهش ها اثبات نموده است كه بسياري از نوجوان و جواناني كه در اواسط زندگي خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگري درگير هستند در دوران كودكي خود از والدين خود پرخاشگري ديده اند. به صورت كلي نمي شود براي پرخاشگري تعريف خاص و دقيق اراده نمود اما پژوهش هاي روانشناسي و پزشكي نشان مي دهد كه پرخاشگري به نوعي رفتاري است كه در آن شخص پرخاشگر مي خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد ديگر از لحاظ جسمي و روحي به هدف خود برسد.

در واقع مي شود گفت كه شخص پرخاشگر مي خواهد تا با استفاده از پرخاشگري خود موجبات آزار و اذيت ديگري را فراهم نمايد.

كمبود چه ويتاميني باعث پرخاشگري در كودكان ميشود
كمبود ويتامين D و ويتامين هاي گروه B از جمله عواملي هستند كه مي توانند باعث پرخاشگري در كودكان شوند.

ويتامين D براي رشد و نمو طبيعي استخوان ها و دندان ها ضروري است. همچنين در عملكرد صحيح سيستم عصبي و مغز نيز نقش دارد. كمبود ويتامين D مي تواند منجر به طيف وسيعي از مشكلات سلامتي شود، از جمله:

نرمي استخوان ها
افسردگي
اضطراب
رفتارهاي پرخاشگرانه
مطالعات نشان داده اند كه كودكاني كه كمبود ويتامين D دارند، بيشتر از كودكان سالم رفتارهاي پرخاشگرانه و قانون شكنانه از خود نشان مي دهند.

علت پرخاشگري كودكان زير ۳ سال
پرخاشگري در كودكان زير ۳ سال، مي تواند به دلايل مختلفي ايجاد شود. برخي از اين دلايل عبارتند از:

عدم توانايي در بيان احساسات: كودكان زير ۳ سال، هنوز نمي توانند احساسات خود را به طور واضح بيان كنند. آنها ممكن است از رفتارهاي پرخاشگرانه براي بيان احساساتي مانند خشم، نااميدي، ترس يا حسادت استفاده كنند.
عدم توانايي در كنترل تكانه ها: كودكان زير ۳ سال، هنوز به طور كامل نمي توانند تكانه هاي خود را كنترل كنند. آنها ممكن است به سرعت عصباني شوند و نتوانند احساسات خود را به طور سالم بيان كنند.
الگوپذيري از ديگران: كودكان از رفتارهاي اطرافيان خود، الگوبرداري مي كنند. اگر والدين يا ساير اعضاي خانواده، رفتارهاي پرخاشگرانه داشته باشند، احتمال اينكه كودك نيز اين رفتارها را ياد بگيرد، بيشتر است.
عوامل محيطي: عوامل محيطي مانند تنش هاي خانوادگي، خشونت خانگي يا فقر، مي توانند باعث پرخاشگري در كودكان شوند.

پرخاشگري در كودكان

به نظر مي رسد كه در نهايت عوامل اكتسابي و محيطي كه بيشتر در محيط خانواده رخ مي دهد بيشترين تاثير را در پرخشاگري كودكان داشته باشد و با توجه به اين موضوع اصلاح رفتاري والدين و اينكه والدين طوري محبت نموده و برخورد نمايند تا كودك مهرباني و منطق را جايگزين پرخاشگري رفتار بد نمايد بسيار مهم است.

علت پرخاشگري كودكان ۵ ساله
پرخاشگري در كودكان ۵ ساله، يك رفتار طبيعي و معمول است. در اين سن، كودكان هنوز در حال يادگيري نحوه كنترل احساسات خود هستند و ممكن است در شرايطي كه احساس خشم، نااميدي يا عصبانيت مي كنند، به رفتارهاي پرخاشگرانه متوسل شوند.

برخي از علل رايج پرخاشگري در كودكان ۵ ساله عبارتند از:

ناتواني در بيان احساسات: كودكان ۵ ساله هنوز در حال يادگيري نحوه بيان احساسات خود به روشي سالم هستند. آنها ممكن است نتوانند به طور موثر از كلمات براي بيان خشم، نااميدي يا عصبانيت خود استفاده كنند. در نتيجه، ممكن است به رفتارهاي پرخاشگرانه متوسل شوند تا احساسات خود را بيان كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-پرخاشگري در كودكان ✔️ درمان معجزه آسا

اگر شما سرپرست يك نوجواني باشيد كه نسبت به شما خشمگين، سلطه جو يا پرخاشگر مي شود، شما ممكن است نسبت به آنها احساس ترس كنيد. هر تماس تلفن يا ضربه زدن در، مي تواند حامل اين خبر باشد كه پسر شما آسيب ديده است ، يا به طور جدي ، به ديگري صدمه زده است.

البته، نوجوانان دختر هم به همين صورت عصبي مي شوند، ولي اين عصبانيت معمولا به صورت شفاهي نه فيزيكي، ابراز مي شود. براي كودكان ، پرت كردن وسايل، ضربه زدن به در، يا سوراخ كردن ديوار، در زماني كه عصبي هستند يك كار معمول مي باشد، ممكن است برخي از اين اقدامات به سمت شما و به منظور آسيب رساندن به شما صورت گيرد. ولي شما مجبور نيستيد كه تحت شرايطي زندگي كنيد كه از طريق اين رفتارهاي خشن، تهديد شويد.

طرز رفتار با نوجوان خشمگين
خشم مي تواند يك هيجان چالش برانگيز براي بيشتر نوجوانان باشد، همچنان كه اين عامل باعث مي شود كه اين افراد حالت هايي از قبيل نااميدي، خجالت، ناراحتي، آسيب ديدن، ترس، يا آسيب پذيري را احساس كنند. در زماني كه نوجوانان نتوانند با اين احساسات مقابله كنند، ممكن است سعي كنند با حرف هاي خود بقيه را ناراحت كنند، يا خودشان و ديگران را با خطري مواجه كنند. در دوره نوجواني، براي بسياري از پسرها شناخت احساسات بسيار سخت است، تنها گذاشتن آنها، باعث مي شود كه آنها قادر به بيان احساسات خود باشند، يا درخواست كمك بكنند.

چالش هاي مربوط به والدين براي كمك به نوجوانان، به منظور غلبه بر عواطف و تعامل با خشم، از طريق روشهاي موثر تر، عبارتند از :

ايجاد قانون و پيامدهاي مرتبط با هر عمل.
در زماني كه هر شما و فرزندتان آرام هستيد، توضيح دهيد كه احساس عصبانيت به طور كلي نادرست نيست، ولي روش هاي غير قابل پذيرش براي بيان آن وجود دارد. براي مثال، اگر نوجوان شما حرف‌هاي نادرست و پرخاشگرانه نسبت به شما بزند، او مجبور است كه با پيامدهاي مربوط به آن مواجه شود – از دست دادن برخي مزايا، يا در صورت لزوم دخالت پليس. نوجوانان، در زمان كنوني، بيشتر از هر زمان ديگري، به قوانين نياز دارند.

دلايل پشت خشم را بيابيد.
آيا بچه شما ناراحت يا افسرده است؟ براي مثال، آيا او احساس نابسندگي و نارسايي مي كند كه به دليل امكاناتي است كه هم سن و سال هاي وي دارند ولي او ندارد؟ آيا نوجوان شما، فقط به يك فردي نياز دارد كه بدون هيچ قضاوتي، حرف هاي وي را بشنود؟

نسبت به علائم هشدار دهنده و عوامل تحريك كننده خشم، آگاه باشيد.
آيا فرزند نوجوان شما سردرد دارد يا قبل از اينكه عصبانيت خود را نشان دهد، شروع به پياده روي مي كند؟ يا اينكه، آيا كلاسي در مدرسه هست كه وي در آنجا تحريك به خشم شود؟ زماني نوجوانان قادر به شناسايي علائم هشدار دهنده هستند كه دماي بدن آنها بالا رود، اين امر به آنها اجازه مي دهد كه شروع به قدم زدن كنند تا عصبانيت خود را، قبل از اينكه غير قابل كنتر باشد، متوقف كنند.

به فرزندتان كمك كنيد كه روش هاي مناسب تري و سالم تري براي بيان خشم پيدا كنند.
تمرين و ورزش، ورزش هاي گروهي، حتي ضربه به كيف يا بالشت، مي تواند براي نشان دادن تنش و خشم، مفيد باشد. همچنين بيشتر نوجوانان از هنر يا نوشتن، به منظور ابراز خشم خود، به صورت خلاقانه استفاده مي كنند. رقص يا بازي كردن بلند، و همچنين موسيقي خشمگين مي تواند عصبانيت آنها را كاهش دهد.

براي فرزند خود فضايي اختصاص دهيد كه تنها باشد.
زماني كه فرزند شما عصباني باشد، به وي اجازه دهيد كه در يك جايي تنها بشيند، و اين فضا بايد مكاني باشد كه در آن احساس آرامش و خونسردي دارند. در زماني كه فرزند شما خشمگين است، او را دنبال نكنيد و به اصرارتان ادامه ندهيد يا از وي توضيح نخواهيد؛ اين امر تنها منجر به طولاني شدن عصبانيت و شدت گرفتن آن مي شود، يا حتي منجر به تحريك واكنش فيزيكي آنها شود.

خشم خود را كنترل كنيد.
در صورتي كه خشم خود را كنترل نكنيد، شما نمي توانيد به نوجوان خود كمك كنيد. همانطور كه مفهوم آن هم سخت مي باشد، شما مجبور هستيد كه آرام باشيد و تعادل خود را حفظ كنيد و اينكه فرزند شما چقدر نسبت به شما خشمگين هست، بي اهميت مي باشد. اگر شما يا ديگر اعضاي خانواده شما بر سر هم جيغ بكشند و فرياد بزنند، همديگر را بزنند، يا وسايل را پرتاب كنند، نوجوان شما به طور طبيعي فرض مي كند كه اين روش‌ها براي بيان خشم، به نحوه مناسب، مي تواند مورد استفاده قرار گيرد.

منبع:كانون مشاوران ايران-خشم و پرخاشگري در نوجوانان

پرخاشگري كودكان، علت پرخاشگري كودكان زير ۳ سال، علت پرخاشگري كودكان ۵ ساله، علت پرخاشگري كودكان ۴ ساله، پرخاشگري در كودكان ۷ ساله، علت پرخاشگري كودكان ۱۰ ساله و سؤالات ديگر والدين در اين مقاله توضيح داده شده است. پرخاشگري رفتاري خصومت‌آميز و غيردوستانه است كه در طي آن فرد تمايل دارد به ديگران صدمه و يا آسيب برساند. معمولاً كودكان خيلي سريع نااميد و مأيوس مي‌شوند و پرخاشگري را مطابق با سنشان به شيوه‌هاي متفاوتي نشان مي‌دهند. در اينجا دو شيوهٔ پرخاشگري مطرح شده است:

پرخاشگر ابزاري، كه شئ محور است.
پرخاشگري خصومت آميز يا ارتباطي، كه شخص محور است.

علائم پرخاشگري كودكان
اگر نشانه هاي زير به مرور در فرزندتان ديده مي شود، حتما بايد از مشاور كمك بگيريد:

اغلب عصباني است.
بسيار تحريك پذير يا تكانشي است و در تمركز كردن مشكل دارد.
به راحتي نااميد مي‌شود.
به كودكان يا بزرگسالان ديگر حمله فيزيكي مي‌كند.
غالباً مجادله گر يا عبوس است.
در مدرسه عملكرد ضعيفي دارد يا نمي تواند در كلاس درس يا ساير فعاليت‌هاي سازماندهي شده شركت كند.
در شركت در موقعيت هاي اجتماعي و دوست يابي مشكل دارد.
مدام با اعضاي خانواده دعوا مي كند و اختيارات والدين را نمي پذيرد.
اغلب مسئوليت رفتار نادرست خود را انكار مي كند و ديگران را مقصر مي داند.
علت پرخاشگري كودكان زير ۳ سال
در اين دوره سني، كودكان نسبت به هر شيء كه در اطرافشان وجود دارد، احساس مالكيت مي‌كنند و فكر مي‌كنند تمام لوازم اطرافشان متعلق به آن‌هاست. پرخاشگري در اين دوره سني شيء محور يا ابزاري است و غالباً به‌خاطر به‌دست‌آوردن چيزي رخ مي‌دهد. براي درك بهتر شيوه هاي ابزار پرخاشگري كودكان (از تولد تا سه سالگي) به مثال هاي زير توجه كنيد:

كودكي را مي‌زند تا بيسكويت او را بگيرد.
كودكي را به زمين هل مي‌دهد تا با قطارش بازي كند.
عروسك كودك ديگر را به‌زور مي‌گيرد.
دوستش را هل مي‌دهد تا بتواند كنار پنجره ماشين بنشيند.
علت پرخاشگري كودكان ۴ ساله
تروما، شرايط خانواده و برخي از سبك‌هاي فرزندپروري (مانند تنبيه شديد و متناقض) احتمال پرخاشگري كودك ۴ ساله را افزايش مي‌دهد و باعث اختلال در زندگي او مي‌شود. مسائل كنترل خشم كودكان اغلب به اين دليل اتفاق مي‌افتد كه نمي‌دانند چگونه با نااميدي يا ساير احساسات ناراحت‌كننده خود كنار بيايند، آن‌ها هنوز مهارت‌هايي را براي حل مشكلات بدون ناراحتي ياد نگرفته‌اند؛ بنابراين ممكن است پرخاشگر شوند.

علت پرخاشگري كودكان ۵ ساله
در اين سن، كودكان مهارت‌هاي شناختي و كلامي را كسب مي‌كنند. معمولاً كودكان مهارت‌هاي جديد را كه آموخته‌اند در رفتارهاي پرخاشگرانه نيز به كار مي‌گيرند. آن‌ها پيامدها و نتايج رفتار پرخاشگرانه را مي‌فهمند، بنابراين اگر رفتار پرخاشگرانه به طور مثبت تقويت شود، آن رفتار مي‌تواند دائماً تكرار شده يا شدت پيدا كند و يا آنكه آن رفتار هم تكرار شود و هم شدت يابد.

در اين دوره سني، پرخاشگري ابزاري هنوز وجود دارد و علاوه‌برآن پرخاشگري شخص محور نيز مي‌شود.
پرخاشگري بيشتر خصومت‌آميز يا ارتباطي است و هدف آن صدمه‌زدن به فردي ديگر براي كسب تسلط و گرفتن انتقام است.
براي درك بهتر شيوه هاي ابزار پرخاشگري كودكان سه تا پنج ساله به مثال هاي زير توجه كنيد:

كودكي، كودك ديگر را با مشت و لگد مي‌زند به‌خاطر آنكه، آنچه را كه از او مي‌خواسته انجام نداده است (مسلط‌شدن).
گوشي هدفون خواهر يا برادرش را خراب مي‌كند، چون آن‌ها اجازه نداده‌اند تا سي دي مورد دلخواهش را تماشا كند (انتقام‌جويي).
كودك شروع به بدگويي در مورد كودكي مي‌كند كه از او مي‌ترسد، يا وقتي با او مواجهه مي‌شود احساس تهديد مي‌كند.

پرخاشگري كودكان
رفتار با كودك پرخاشگر ۶ ساله
طبيعي است كه كودكان خردسال گاهي اوقات ضداجتماعي، سركش، و حتي به‌صورت كلامي پرخاشگر باشند و براي كودكان عصبي تا سن حدود شش‌سالگي نيز گاهي طبيعي است كه از نظر فيزيكي پرخاشگر باشند.

پرخاشگري در كودكان ۷ ساله
از مهم‌ترين عوامل پرخاشگري در كودكان مي‌توان به بيش‌فعالي اشاره كرد. تكانشگري و تصميم‌گيري ضعيف مي‌تواند منجر به رفتاري شود كه به‌عنوان پرخاشگري تعبير مي‌شود. اين كودكان معمولاً عواقب اعمال خود را در نظر نمي‌گيرند و ممكن است خود و ديگران را به خطر بي اندازند. يكي از نشانه‌هاي ديگر پرخاشگري نيز مي‌تواند تروما باشد.

مواقعي وجود دارد كه پرخاشگري در كودكان يا نوجوانان توسط عوامل استرس‌زا در موقعيت تحريك مي‌شود و نشان دهنده بيماري عاطفي است. اما درك اين نكته مهم است كه اين نسبتاً نادر است و وقتي پرخاشگري به طور مكرر شروع به رخ‌دادن مي‌كند، مي‌تواند يك مشكل عاطفي در حال ظهور باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-پرخاشگري كودكان در سنين مختلف

محبت عامل كم شدن پرخاشگري كودك: بوسيدن و محبت كردن به كودك در شكل گيري شخصيت و روحيه او موثر است ، كم شدن پرخاشگري ،

خارج كردن انرژي هاي منفي و اضافي از جمله فايده هاي آن است.

اثرات مثبتي كه محبت كردن و بوسيدن كودك دارد اين است كه موجب تقويت شدن و محكم شدن روابط

عاطفي ميان والدين و فرزند مي شود و احساس امن بودن و آرامش در كودك به وجود مي آيد. از ديگر

فايده آن با بالا رفتن اعتماد به نفس ، افزايش مهارت هاي اجتماعي ، به والدين اعتماد مي كنند و از آنها

حرف شنوي بيشتري دارند و از همه مفيدتر مهارت مهر ورزيدن به ديگران را ياد مي گيرند.

شماره هاي تماس 01

كودكان به طور طبيعي منطقي نيستند و بيشتر احساساتي و داراي هيجان هستند ، از تركيب اين دو با هم

شخصيت كودك شكل مي گيرد و والدين با رعايت كردن مرز رفتاري مي توانند شخصيت كاملي در

كودكشان ايجاد كنند.

منبع:مركز مشاوره-محبت عامل كم شدن پرخاشگري كودك

همواره يكي از شكايات رايج والدين پرخاشگري فرزندان مي باشد. شما ممكن است به عنوان والدين كودك پرخاشگر بارها اين جمله را به زبان بياوريد: “من احساس مي كنم مانند پدر و مادري شكست خورده هستم”. اين امر خيلي اهميتي ندارد كه چرا شما به عنوان پدر و مادر در آن زمان كه بايد، موثر نبوده ايد- آنچه كه مهم تر است اين است كه شما در مورد اين مساله چه كاري انجام داده ايد. ابتدايي ترين مرحله اين است كه كه از الگوهايي كه در طول سال ها در كودكتان ايجاد شده است آگاه باشيد. از خودتان بپرسيد: “من چه رفتاري مي بينم و درمقابل آن چه واكنشي انجام مي دهم؟”

در نظر داشته باشيد، هر فرد، شرايط و هر كودك، خاص هستند. براي مثال برخي از والدين در كنترل و مواجهه با خشم خودشان دچار مشكل هستند. آن‌ها به محض اين‌كه مشكلي را مي بينند يا مي شنوند به اين ور و آن ور مي پرند، و به كودك سيلي مي زنند. اين تنها منجر به بدتر شدن وضعيت مي شود زيرا اگر شما واكنش پرخاشگرانه نشان دهيد، كودك شما مي آموزد كه پرخاشگري همان چيزي است كه با آن مي توان مشكلات را حل كرد. درنتيجه ممكن است كودك ياد نگيرد به شيوه هاي مختلف ديگري رفتار كند: او همچنين اعتدال خود را از دست مي دهد و پرخاشگر مي شود.

درمقابل، برخي از والدين بسيار منفعل هستند- اما كودكشان ممكن است به دليل عقب نشيني والدينش و برخورد نكردن درست با موضوع، پرخاشگر شود. بگذاريد واضح تر بگوييم: شما مي توانيد معتدل باشيد. شخصي ارام و پدر مادري موثر_اين دو متقابلا منحصر به فرد نيستند_اما شما هنوز لازم است كه محدوديت هايي را به صورت واضح، مشخص كنيد و در اين امر مشاركت كنيد.

اگر شما پدر و مادري هستيد كه در يك الگوي ناموثر در پاسخ به فرزندتان گرفتار شده ايد، توجه داشته باشيد كه تغيير يك شبه اتفاق نمي افتد. چگونگي پاسخ شما نشان نمي دهند كه شما والدين بد يا خوبي هستيد، اين ممكن است بدان معنا باشد كه شما بخشي از مشكل هستيد و بنابراين مي توانيد بخشي از راه حل نيز باشيد. اگركودك شما پرخاشگر است اين تقصير شما نيست اما لازم است كه شما به او آموزش دهيد كه چطور كارها را به روش هاي متفاوتي انجام دهد.

كودك شما ممكن است يك برچسب مانند ADHA (اختلال بيش فعالي/كمبود توجه)، ODD (اختلال نافرماني مقابله اي)، و يا اختلال دوقطبي داشته باشد. اما صرف نظر از نوع برچسبي كه فرزند شما دارد، شما هنوز هم مي توانيد ياد بگيريد كه موثر باشيد. رفتارهاي پرخاشگرانه نياز به تغيير دارند، و با وجود برچسب ها والدين هم لازم است كه تغيير كنند. ممكن است به دليل خواسته هايي كه هر روز از شما انتظار مي رود، احساس دلهره كنيد، اما اگر به رفتار پرخاشگرانه فرزندتان پاسخ ندهيد فقط وضع بدتر مي شود. روش شما براي رسيدگي به پرخاشگري كودكتان ممكن است از سني به سن ديگر و مرحله به مرحله تغيير كند. در اينجا چند راهنمايي براي كمك به شما در مراحل مختلف زندگي فرزندتان وجود دارد:

كودكان درسن پيش دبستاني و پرخاشگري

۱- ثبات داشته باشيد: براي كودكان جوان تر ثبات داشتن، اهميت زيادي دارد. شما نمي توانيد رفتارهاي يك روز را ناديده بگيريد و در روز بعد با فرياد زدن بر سر كودك خود واكنش نشان دهيد. صرف نظر از جايي كه هستيد و كاري كه انجام مي دهيد تلاش كنيد ثبات داشته باشيد. اگر فرزند شما در حال كتك كاري با خواهر و برادر خود است، چيزي شبيه به اين پاسخ بدهيد: ” كتك كاري كار درستي نيست. لازم است شما زماني را با خود خلوت كنيد و آرام شويد.” تلاش كنيد كه در هر زمان به همان شيوه پاسخ مي دهيد.

۲-فرزندتان را از موقعيت دور كنيد: گاهي اوقات لازم است كه فرزندتان را از موقعيت دور كنيد تا به او كمك كنيد كنترل احساساتش را بازيابد. اگر در فروشگاه مواد غذايي هستيد و فرزند شما اوقات تلخي مي كند و به دليل اينكه شما آنچه را كه او دوست دارد برايش نمي خريد به سبد خريد لگد مي زند، شما مي توانيد بگوييد: “داري بيش از حد سروصدا ايجاد مي كني، ما براي خريد اين خوراكي ها به اينجا نيامده ايم و اگر سرو صدا را تمام نكني اينجا را ترك مي كنيم”.اگر فرزند شما سروصدايش را متوقف نكرد، به راه خود ادامه دهيد و او را از فروشگاه بيرون ببريد.

۳_با ديگر مراقبان هماهنگ باشيد: به ياد داشته باشيد كه رفتارهاي بدي مانند كتك كاري و حملات فيزيكي در مهدكودك ها و مراكز پيش دبستاني نيز رخ مي دهد. اين بخشي از مسيري است كه كودكان ياد مي‌گيرند كه در ادامه براي مدتي طولاني دركنار هم باشند، اما اگر كودك شما پرخاشگري مي‌كند شما بايد فورا با اين مساله برخورد كنيد. همچنين لازم است كه شما مداخلاتتان را با ديگر مراقبان هماهنگ كنيد به طوري كه هر دونوع مداخلات شبيه به هم باشند. به طور منظم با مربي مسائل را بررسي كنيد تا مطمئن شويد كه رفتار درحال بهبود يافتن است.

كودكان در سن مدرسه ابتدايي

اگر شما يك كودك دبستاني داريد كه مرتب رفتار پرخاشگرانه انجام مي دهد، لازم است كه به طور منظم، و احتمالا روزانه، با مدرسه به منظور نظارت بر رفتارش در ارتباط باشيد. به دنبال اين باشيد كه رفتار آن ها چه عواقبي در مدرسه دارد، و مطمئن شويد كه براي اين سورفتارها در مدرسه عواقبي وجود دارد. شما ممكن است كه بخواهيد معلم كودكتان را تشويق كنيد كه در مقابل انتظارات رفتاري و عواقب رفتارپرخاشگرانه، ثبات داشته باشد.

سوءرفتارهايي مانند ادامس جويدن يا دويدن در سالن بايد توسط مدرسه مورد نظارت قرارگيرد_كار آن ها اين است كه رفتارهاي معمول را مديريت كنند و شما به عنوان پدر و مادر ديگر لازم نيست براي آن ها مجازات ديگري را در نظر بگيريد_.اما رفتارهايي هم هستند مانند پرخاشگري فيزيكي يا بدزباني كردن، و مدرسه نمي تواند به طور كامل اين مشكل را حل كند. اين رفتارها بايد درخانه دنبال شوند و مورد بحث قرار بگيرند و عواقب احتمالي در پي داشته باشند. دليل اينكه شما رفتارهاي مخرب تري را بايد به چالش بكشيد اين است كه خانه مكاني هست كه شما فرصت داريد تا به كودكتان راه حل هاي ديگر را آموزش دهيد. اگر براي اولين بار چيزي اتفاق افتاده است، به وسيله ي يك مكالمه پيرامون حل مساله، به او كمك كنيد تا تجسم كند كه كجا مهارت هاي مقابله كردنش شكست خورده است، وسپس در برخي از آن هايي كه براي آينده او موثرتر است با او كاركنيد. از او بپرسيد:”دفعه ي بعد چه كار متفاوتي انجام ميدهي؟”.

از سوي ديگر اگر سوءرفتار قبلا اتفاق افتاده است، نه تنها شما بايد در مورد اينكه مهارتهاي مقابله ايش كجا شكست خورده با او صحبت كنيد بلكه بايد براي رفتارش عواقبي هم در نظر بگيريد كه او را مسئول و پاسخ گو نگه دارد. اين عواقب مي تواند شامل هر كاري باشد كه شما فكر ميكنيد براي يادگيري كودكتان در اين وضعيت مفيد است، تا زماني كه بتواند آن را كامل انجام دهد. بنابراين اينكه او را به انجام مجازات سختي براي ۶ ساعت واداريد مفيد نيست، اما واداشتن به اينكه او ۱۰ چيز را بنويسد كه مي‌تواند دفعه بعد آن ها را متفاوت انجام دهد مفيد است.

به هرحال اگر اين رفتارهاي پرخاشگرانه، تنها در مدرسه اتفاق بيافتند و نه درمكان هاي ديگر زندگي كودكتان، مهم است كه بدانيد چه اتفاقي افتاده است و دليلش چيست. اين يك رفتار نادرست است كه شما بخواهيد درمقابل مدرسه طرفداري فرزندتان را بكنيد و_ به نظر نمي رسد كه مفيد هم باشد_.اما اگر فرزند شما كه در موقعيت هاي ديگر تهاجمي نيست در مدرسه تهاجم و پرخاشگري مي كند لازم است كه شما دليلش را بفهميد. به صحبت هايي كه ممكن است كودك شما در مورد همكلاسي هايش و ديگر بچه ها بكند گوش دهيد. درحالي كه هنوز كودكتان را مسئول هر نوعي از رفتار پرخاشگرانه اش مي دانيد با معلم صحبت كنيد. بديهي است كه اگر شما همان رفتار را در خانه ببينيد، نتيجه ثابتي دارد و به مدرسه اجازه بدهيد كه بداند شما چه پيامدي را براي كودك در نظر مي گيريد.

منبع:كانون مشاوران ايران-چگونگي مديريت رفتار كودك پرخاشگر

آشنايي با انواع پرخاشگري در روانشناسي و پرخاشگري چيست ؟

آن چه كه از پرخاشگري در نگاه اول به ذهن مان خطور مي كند رفتاري نامعقول، خود خواهانه و حاكي از يك تصميم هيجاني و اشتباه است.

چرا پرخاشگري مي كنم و چطور آن را رفع كنم؟
اما پرخاشگري صرفا نشان دهنده ي رفتار غير منطقي و همراه با پشيماني و دردسر نيست.

از نظر تكاملي آن چه كه باعث بقاي نسل و پيروزي اجداد مان مي شده برخوردي همراه با پرخاشگري و مبارزه با عامل تهديد كننده جاني و محدوده زندگي يا قلمروشان بود.

در روانشناسي پرخاشگري به رفتاري گفته مي شود كه هدف آن ايجاد آزار و اذييت به ديگري است كه معمولا اين كار با هدف انتقام و تنبيه صورت مي گيرد.

پرخاشگري اصولا ديگران را هدف مي گيرد اما ممكن است متوجه خود فرد نيز شود.

پرخاشگري چيست ؟
در واقع مي توان گفت در خودآزاري يا مازوخيسم فرد پرخاشگر از ايجاد درد و آسيب به خود لذت مي برد.

پرخاشگري معطوف به خود ممكن است به صورت خود كشي نيز جلوه كند كه اين حالت با خودآزاري فرق دارد كه فرد با مرگ خود قصد انتقام گرفتن، عذاب وجدان و درد دادن به ديگران را دارد.

عده اي از روانشناسان (مثلا فرويد) معتقدند پرخاشگري ذاتي بوده و در درون همه انسان ها به صورت يك نيروي نهفته وجود دارد كه در صورت عدم تخليه انباشته مي شود.

طرفداران ذاتي بودن پرخاشگري، ورزش كردن و تخليه انرژي از راه جامعه پسندانه را نقطه مقابل تخليه نامطلوب (يعني تخريب اموال و قتل) عنوان مي كنند.

عده ديگري از نظريه پردازان نيز به نقش يادگيري در پرخاشگري معتقد بوده و مخالف ذاتي بودن آن هستند.

علت پرخاشگري چيست؟
اصولا پرخاشگري در پاسخ به ناكامي رخ مي دهد، يعني زماني كه فرد در راه رسيدن به اهداف اش با موانع مواجه مي شود، رفتار پرخاشگرانه از خود نشان مي دهد.

در واقع فرد با رفتار پرخاشگرانه در مقابل ناكامي تا حدودي تسكين پيدا مي كند كه معمولا بعد از اين تسكين موقتي ( به جاي چاره انديشي و حل مسئله)، احساس پشيماني را تجربه خواهد نمود.

اما اين كه فرد بعد از ناكامي چه واكنشي نشان دهد تا حد زيادي به نوع تربيتي كه در خانواده داشته بستگي دارد.

تحقيقات نشان داده است كه كودكان پرخاشگر معمولا والدين پرخاشگري دارند كه از آن ها الگوبرداري كرده اند.

رفتار پرخاشگرانه ممكن است توسط ديگران و به خصوص در كودكي تقويت شده باشد.

اين كه بچه اي بعد از دعوا يا رفتار خشونت بار توسط والدين يا خواهر برادر هاي بزرگ تر تشويق شود و از رفتار پرخاشگرانه ي او به عنوان يك رفتار شجاعانه ياد شود،

مسلما باعث تقويت و ايجاد يك ذهنيت مثبت نسبت به اين رفتار خواهد شد.
همچنين رسانه هاي گروهي به ويژه تلويزيون در تقويت رفتار پرخاشگرانه نقش بسزايي دارند.

تحقيقات نشان داده كه بازي هاي رايانه اي بخصوص در دانش آموزان منجر به افزايش رفتارهاي پرخاشگري در روابط شان با دوستان و محيط خانوادگي( خواهر و برادرها) مي شود.

نقش وراثت نيز در خصوصيات شخصيتي و رفتار پرخاشگرانه موضوعي است كه مورد قبول بسياري از نظريه پردازان مي باشد.

انواع پرخاشگري در روانشناسي
پرخاشگري به صورت هاي مختلف بروز مي يابد، از جمله:

aggressive تهاجمي
assertive بيان كننده و آشكار
passive منفعل
passive-aggressive منفعل تهاجمي
مطالعه بيشتر انگليسي:

Goldstein, A.P.. (2004). The Psychology of Group Aggression. 10.1002/0470013451.

دسته بندي ديگر نيز به صورت زير است:

پرخاشگري جسماني چيست
اين حالت كه با كتك زدن و آسيب فيزيكي همراه است در پسران بيشتر از دختران ديده مي شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-پرخاشگري چيست و انواع پرخاشگري در روانشناسي pdf

رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب يكي از چالش هاي اصلي والدين مي باشد. به عنوان بزرگسال، انتظار داريم كه فرزندانمان به ما احترام بگذارند علاوه بر اين جامعه نيز از كودكان انتظار دارد كه محترمانه رفتار كنند.

به عبارت ديگر بسياري از حرف هاي ما از اين باور قديمي ناشي مي‌شود كه نوجوانان بايد مطيع، ساكت باشند و همانطور كه والدينشان مي‌گويند عمل كنند. با اين حال، هركسي كه بيش از يك ساعت در اطراف نوجوان باشد مي‌داند كه اغلب اينطور نيست. بنابراين سوال اصلي اين است كه:

چگونه مي‌توانيم انتظاراتمان از احترام با نياز فرزندمان به استقلال تطبيق دهيم؟

رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب
چرا نوجوان پرخاشگري مي كند؟
دلايل متعددي وجود دارد كه ممكن است نوجوان بي احترامي كند.

در ابتدا ممكن است متوجه نشود كه اين رفتار بي احترامي است. به عنوان مثال، زير سوال بردن تصميم والدين ممكن است بزرگسال را ناراحت كند اما براي كودك، ممكن است به سادگي راهي براي برآورده كردن نيازهاي او باشد.

دليل ديگر مي تواند اين باشد كه كودك در لحظه عمل مي كند بنابراين بر روي دستيابي به آنچه مي خواهد تمركز كرده و به اين واقعيت توجه نمي كند كه رفتار او در واقع نتيجه معكوس دارد و مشكل بزرگ تري را ايجاد مي كند.

برخي ديگر از بچه‌ها در مديريت استرس و احساساتي كه در مواجهه با محدوديت «نه» ايجاد مي شود، مشكل دارند و نمي‌توانند آن را مديريت كنند. نوجواني و هورمون‌ها هم خود وضعيت را دشوار تر مي كنند و باعث مي شوند كه احساسات و تحريك‌پذيري به سرعت تشديد شوند.

موارد زير در ايجاد و تشديد پرخاشگري نوجوان نقش زيادي دارند:

رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب- عزت نفس پايين
قرباني قلدري يا فشار مداوم و ناسالم همسالان

تعارض درون خانواده
رويداد آسيب زا
مرگ يكي از عزيزان
مسائل مربوط به فرزندخواندگي
سوء مصرف مواد
طلاق
تجاوز
غم و اندوه
رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب
رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب
۱٫ تصميم بگيريد كه كدام رفتارها بايد مورد توجه قرار گيرند.
اكثر نوجوانان حداقل چند بار در زندگي رفتارهاي پرخاشگرانه را نشان داده اند. ولي برخي از رفتارها را مي توان جدي نگرفت و رها كرد.

به جاي چيزهاي كوچك بر روي مسائل بزرگ‌تر بي‌احترامي تمركز كنيد (مانند فرياد زدن، فحش دادن، به هم كوبيدن درها، فرياد زدن «از شما متنفرم») به عنوان والد اين شما هستيد كه بايد انتخاب كنيد چه رفتارهايي مهم تر هستند و روي آن ها كار كنيد.

سعي نكنيد تمام رفتارهاي فرزند خود را تغيير دهيد زيرا اين كار باعث استرس و مقاومت شديد فرزندتان مي شود.

۲٫ مسئوليت بي احترامي به فرزندتان را به عهده نگيريد.
يكي از دلايلي كه نوجوان پرخاشگر و بي ادب ما را اذيت مي كند اين است كه اغلب احساس مي كنيم اين بازتابي از عدم تربيت ماست.

در اكثر مواقع فرزندان فكر مي كنند كه اگر فرزندم اينگونه رفتار كند، ديگران فكر مي كنند من چه نوع پدر و مادري هستم؟ با دقت به ياد داشته باشيد كه رفتار فرزندتان بازتابي از اوست نه شما.

رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب
ژانويه 24, 2023
۱۵ رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب
۴٫ براي فرزندتان تعريف كنيد كه بي احترامي چيست.
با كودك خود در مورد اينكه كدام رفتار محترمانه است و كدام رفتار غير قابل احترام صحبت كنيد. ما اغلب از فرزندانمان انتظار داريم كه همه چيز را بداند بدون اينكه به او بگوييم.

در واقع بايد به آن ها بگوييد «وقتي سر من فرياد مي زنيد، اين بي احترامي است.» تصور نكنيد كه فقط به اين دليل كه فرزند شما به سنين نوجواني رسيده است همه چيز را درك مي كند و ديگر نيازي نيست به او بگوييد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-۱۵ رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادب

راهكارهاي طلايي درمان اختلال پرخاشگري و آسيب ها و باورهاي غلط در مورد آن بيان شده است.

معني پرخاشگري چيست و با آن چه كنيم؟
پرخاشگري به رفتاري اطلاق مي شود كه هدف آن آسيب رساندن به ديگران است.

همه ي ما تا حدودي با پرخاشگري چه از جانب خود و چه ديگري، آشنا بوده ايم.

معمولا آن چه كه به همراه اين مفهوم در ذهن ما تداعي مي گردد، آسيب ها و خسارت هايي است كه فرد مقابل تجربه مي كند.

اما اين آسيب ها فقط شامل محيط يا فرد مقابل نبوده و شخص پرخاشگر نيز از پيامد هاي مخرب و آسيب رسان رفتار خود مصونيت ندارد.

اين موضوع را افراد پرخاشگري كه خود رفتار آسيب رسان داشته، اعتراف نموده اند كه از رفتار خود پشيمان و آسيب ديده اند.

پرخاشگري نه فقط در انسان بلكه در ميان حيوانات نيز به وفور ديده مي شود كه تا حدودي ضامن بقاي آن هاست( جهت تصاحب قلمرو، شكار و…).
علي رغم اين كه خشم در وجود همه ي ما قرار دارد و در موقعيت هاي خاص نيز سودمند است، آن چه كه براي بشر دردسر ساز مي شود، نبود مهارت هاي مديريت و كنترل خشم و پرخاشگري است.

پرخاشگري تا حد زيادي تحت تاثير يادگيري قرار دارد بخصوص محيط هاي خانوادگي و اجتماعي كه در آن پرخاشگري به وفور مشاهده و آموخته مي شود.

پرخاشگري طيف گسترده اي از رفتارهاي آسيب رسان ساده تا مجموعه اي رفتارهاي يك يا چند نفره را شامل مي شود.

مثلا بي توجهي يا پاسخ سلام را ندادن تا توهين و زد و خوردهاي جسماني گروهي در طبقه ي رفتار پرخاشگرانه جاي مي گيرند.

اختلال پرخاشگري در سنين مختلف
بعد بررسي گروه سني به راه هاي درمان اختلال پرخاشگري مراجعه كنيد.

پرخاشگري در دو سال اول زندگي
اگرچه خشم در كودكان مانند خشم در بزرگسالان نيست اما جالب است بدانيد كه تحقيقات نشان داده اند كه كودكان در پايان اولين سال زندگي خود خشم را درك و ابراز مي كنند.

رفتار پرخاشگرانه يك كودك ممكن است شامل پرت كردن و هل دادن يا ضربه زدن باشد!

با افزايش سن اين موضوع شكل واضح تر و شديد تري به خود مي گيرد، به عنوان مثال وقتي چيزي را از دست يك كودك دوساله مي گيريد ممكن است رفتار توام با خشم و ناراحتي از خود نشان دهد.

پرخاشگري در دورران پيش دبستاني
با افزايش تعامل با خواهر برادر ها و همسالان در اين دوره، شاهد افزايش رفتار پرخاشگرانه كودك خواهيم بود.

در اين مرحله بخصوص پرخاشگري وسيله اي (به دست آوردن يك وسيله از طريق پرخاشگري) بيشتر ديده مي شود.

با افزايش سن كودك پرخاشگري از حالت جسماني به پرخاشگري كلامي تمايل پيدا مي كند.

پرخاشگري در كودكان دبستاني
در اين سن كه همه تا حدودي كنترل پرخاشگري جسماني را آموخته اند، همچنان از ساير روش هاي پرخاشگرانه استفاده مي كنند.

براي درمان اختلال پرخاشگري به انتها نوشته مراجعه كنيد.

پرخاشگري در دوران بلوغ
در اين دوره كه قلدري يك مشكل رايج آن در هر دو جنس است پرخاشگري اغلب با افراد صاحب قدرت بخصوص والدين ديده مي شود.

برخي نوجوانان نيز براي دست يابي به اهداف خود از روش پرخاشگرانه به عنوان يك روش كاربردي جهت تسليم ديگران استفاده مي كنند كه اين تا حد زيادي به تربيت و جو حاكم در خانواده و يادگيري فرد بستگي دارد.

باورهاي غلط در مورد پرخاشگري چيست؟
باورهاي نادرستي در مورد پرخاشگري وجود دارد كه باعث ادامه يافتن يا افزايش چنين رفتاري مي گردد، شامل:

۱_ تخليه خشم لازم و ضروري است
خيلي ها فكر مي كنند كه تخليه كردن خشم با رفتار پرخاشگرانه اقدامي ضروري و در جهت سلامتي شان است.

اگرچه در موارد خاص مثلا با توصيه روانشناس، فرد به انجام رفتارهايي سازنده مثلا ورزش جهت تخليه انرژي و خشم مي پردازد،

اما به طور كلي تخليه خشم و ابراز پرخاشگري در زندگي روزمره چيزي جز افزايش خشم و مشكلات ناشي از آن را در پي ندارد.

۲_ واكنش و رفتار پرخاشگرانه، در زمان عصبانيت و خشم غريزي و غيرقابل كنترل است:
طبق اين باور، پرخاشگري رفتاري ذاتي و ريشه در وراثت ما داشته كه نمي توان از پس آن برآمد،

برعكس اين باور رايج، اكثر رفتارهاي ما آموختني و بر اثر يادگيري بوده، در نتيجه چنين باوري صرفا جهت توجيه و سلب مسئوليت فرد پرخاشگر است.

۳_ در شرايط ناكامي و ناراحتي، نشان دادن رفتار پرخاشگرانه رفتاري طبيعي است
اگرچه در مواقعي كه دچار سردرگمي، ناكامي و ناراحتي مي شويم، به احتمال بسيار بالاتري به رفتار پرخاشگرانه تمايل داريم،

اما اين موضوع كه در چنين شرايطي چه واكنشي از خود نشان بدهيم، تا حد زيادي به يادگيري هاي گذشته بخصوص نوع تعبير و تفسير ما از موقعيت بستگي دارد.

مثلا وقتي پشت ترافيكي سنگين قرار گرفته ايد اين كه رفتار پرخاشگرانه نشان دهيد يا شروع به گوش دادن راديو نموده و صبر پيشه كنيد بستگي به تفسير شما از اين واقعه دارد.

منبع:كانون مشاوران ايران-راهكارهاي طلايي درمان اختلال پرخاشگري

همه ما شاهد رفتار پرخاشگرانه در محيط اطراف مان بوده ايم. حال مي خواهيم علت پرخاشگري و بي صبري را بررسي كنيم.

رفتاري كه قصد آن آسيب رساندن، قرباني كردن و آزار و اذييت ديگري بوده، كه به نحوي جهت تخليه خشم صورت مي گيرد.

پرخاشگري چه رفتاري است؟
پرخاشگري رفتاري است مخرب و معمولا زماني صورت مي گيرد كه افراد نمي توانند از طريق روش هاي معمول و منطقي به هدف مورد نظر خود دست يابند.

طبق يك فرضيه، پرخاشگري زماني رخ مي دهد كه فرد در رسيدن به اهداف اش با مانع مواجه شود و نتواند با مشكلات موجود سازگار گردد.

پرخاشگري مي تواند به صورت جسماني (لگد زدن، گاز گرفتن)، كلامي (توهين، ناسزا و تحقير كردن) و نيز رابطه اي (شايعه پراكني و قهر كردن) ابراز گردد.

همچنين هدف يا جهت پرخاشگري نيز ممكن است به جهت درون يا جهت بيروني باشد.

در پرخاشگري با جهت دروني
خشم دروني باعث عصبانيت و احساس نارضايتي از خود مي شود، در اين حالت فرد ممكن است دچار خشم فروخورده و در نتيجه آن افسردگي شود.

در پرخاشگري با جهت بيروني
فرد خشم و عصبانيت خود را روي محيط بيروني( لگد زدن، پرتاب كردن اشياء)، ابراز مي كند.

پرخاشگري در افراد مختلف به ميزان كم يا زياد رخ مي دهد كه اين تا حدودي تحت تاثير ويژگي هاي شخصيتي، نوع تربيت، برخورد خانوادگي و همچنين آموزش و يادگيري(از طريق خانواده، رسانه هاي فرهنگي و…)مي باشد.

آن چه كه مسلم است اهميت كنترل اين رفتار آسيب رسان و مديرت مهارت خشم و پرخاشگري مي باشد.

مهم ترين نشانه هاي پرخاشگري
نشانه هاي فيزيولوژيكي پرخاشگري:

تند شدن و شتاب نبض،
كلفت شدن رگ هاي پيشاني،
گردن و پشت دست،
جريان خون با سرعت بالاتر و
در نتيجه برافروخته شدن رنگ صورت و قرمز شدن چشم ها،
عرق كردن،
انقباض و سفت شدن عضلات،
گشاد تر شدن سوراخ بيني،
تنفس بريده بريده و صدا دار
از جمله نشانه هاي بدني پرخاشگري است.

در حالت خشم و پرخاشگري معمولا فرد از نظر حواس بدني دچار ضعف مي شود، مثلا درست متوجه صداها نمي شود، همچنين از تشخيص خوب و بد يا مفيد و مضر ناتوان مي گردد.

نشانه ها و تاثيرات رواني اجتماعي پرخاشگري: اگرچه پرخاشگري در مقابل ناعدالتي و صيانت از ذات خود ضروري بوده و افرادي كه فاقد اين صفت هستند معمولا زيردست، فرمان بردار و مورد ظلم هستند،

اما اگر پرخاشگري شكل نابهنجار به خود گيرد يا از حالت اعتدال خارج شود، باعث زيان هاي رواني اجتماعي زيادي مي گردد.

از جمله عوارض رواني اجتماعي پرخاشگري مي توان به احساس پشيماني، گناه و اضطراب در كنار رفتارهاي مخرب اجتماعي كه به روابط و ساير ابعاد زندگي فرد آسيب مي رساند، اشاره نمود.

تفاوت پرخاشگري با خشم و شجاعت چيست؟
پرخاشگري و جرات ورزي: معمولا رفتار جرات ورزانه با رفتار پرخاشگرانه اشتباه گرفته مي شود.

جرات ورزي به رفتاري اطلاق مي شود كه فرد جهت دفاع از حقوق و متعلقات ( دارايي ها) خود انجام مي دهد.

منبع:كانون مشاوران ايران-علت پرخاشگري و بي صبري

ممكن است عجيب به نظر برسد كه كودكاني كه به ديگران صدمه مي‌زنند در واقع كودكاني ترسو هستند!

ترس‌هايي كه منجر به ايجاد مشكل در كودك آسيب رسان مي شود،معمولا ريشه در تجارب ترس اوليه در زندگي اش دارد، با وجود اينكه كودك به هيچ وجه ترسو به نظر نمي رسد!

كودك وحشت زده براي مديريت ترسش،رفتارهاي پرخاشگرانه اي را توليد مي كند كه اين رفتارها هر زماني كه او احساس تنش كند،شعله ور مي شوند.به جاي گريه يا صحبت كردن،وقتي كه از چيزي مي‌ترسد،وحشت زده و هول مي شود،و اين امر ترسش را تشديد مي كند طوري كه نمي تواند درخواست كمك كند.

به منظور كمك به يك كودك ترسو،لازم نيست كه حتما دليل ترسو بودنش را بدانيد.آنچه كه لازم است انجام اقداماتي براي افزايش حس ايمني اش و برقرار كردن ارتباط با شماست،چه پدر مادر او باشيد چه يك مراقب و يا يك دوست محبوب او.همچنين شما بايد اقداماتي براي جلوگيري از هرگونه اسيب رساندن تكانشي او به ديگران انجام دهيد.

براي مديريت رفتار كودك خود بيشتر بخوانيد:

راهبردهاي فرزند پروري براي كودك و نوجوان با اضطراب اجتماعي

همانگونه كه شما با او ارتباط برقرار مي كنيد و از او محافظت مي كنيد، كودك احساسات اتشيني كه وي را به كتك زدن سوق مي دهد با شما در ميان مي گذارد. گوش دادن به احساسات يك كودك در حالي كه مانع از آسيب رساني او به شخص ديگري مي شويد،به او اجازه مي دهد تا ترس هاي پنهانش را آزاد كند.بنابراين او آرام مي شود و به ديگران به عنوان دوستانش نگاه مي كند نه به عنوان يك تهديد. در زير روش هايي براي مقابله با اين رفتارهاي ذكر شده اند:

اول، يك ارتباط قوي تر بسازيد:

فرصت هايي را براي ارتباط بيشتر و كامل تر ايجاد كنيد.صرف كردن زمان هاي خاص براي او ابزاري است كه براي ايجاد ارتباط،ايده آل است.اگر او بچه خودتان است،تلاش كنيد كه يك زمان خاص كوتاهي را در همان اوايل روز به او اختصاص دهيد،شايد به محض بيدار شدن،به طوري كه كودك شما روز را با پيشنهاد شما درباره ي آنچه كه او مي خواهد براي 5 يا 10 دقيقه اول روز انجام دهد،آغاز كند.اين كار را با صميميت انجام دهيد،با مهرباني به او توجه كنيد.

اين كمك مي كند كه يك كودك بفهمد كه براي شما مهم است،حتي با وجود خواهرو برادرهاي ديگر،يك برنامه ي صبحگاهي و يا تماس هاي تلفني در ابتداي روز كه شما بايد به آنها هم بپردازيد.

اگر كودك فرد آشناييست كه جزء خانواده شما نيست،تلاش كنيد كه در اولين فرصتي كه او را ديديد برايش زمان ويژه اي در نظر بگيريد و به او اهميت دهيد.

براي مثال،در زمان بازي ،شما ممكن است تعدادي بازي پرسرو صدا يا بازي هايي مثل قايم باشك را براي ارتباط برقرار كردن بين بچه هايي كه با هم بازي مي كنند راه بياندازيد.خودتان را به جمع آنها اضافه كنيد، روي زمين بنشينيد و با آنها به شكلي محبت آميز بازي كنيد.اگر مي‌توانيد با برعهده گرفتن نقش فردي كه قدرت كمتري دارد باعث خنده و شادي آنها شويد،شرايطي فراهم كنيد كه بچه ها با هم به منظور”دستگيركردن”شما با بالش ها يا بادكنك ها، يا با بيرون پريدن از جايي كه در بازي قايم باشك براي “ترساندن” شما قايم شده اند،با هم همكاري كنند.

وقتي آنها مي خندند(بدون اينكه غلغلك شوند) و حس”برنده” شدن دارند،اين نشان مي دهد كه شما امر اهميت دادن به آن ها را به خوبي انجام داده ايد.خنديدن و احساس ايمني و قدرت بچه ها كه نتيجه ي اهميت دادن به آنهاست،كمك مي‌كند كه با هم پيوند داشته باشند و تنش هارا كاهش مي دهد و اين امر به آنها كمك مي كند كه در حضور شما احساس امنيت و ارزشمندي و اطمينان خاطر داشته باشند.

در يك گردهمايي خانوادگي،شما ممكن است يك بازي گرگم به هوا و يا “من مي خواهم شما را بگيرم” كه بچه ها مي توانند در آن برنده شوند،راه بياندازيد.براي مثال،شما ممكن است دست هايتان را باز كنيد و سعي كنيد به آنها نشان دهيد كه يك خرس بزرگ هستيد.اما تلوتلو بخوريد و مغلوب شويد ونشان دهيد كه از آنها شكست خورديد.ان ها عاشق اين هستند كه بهتر از شما باشند.سپس آنها را نوازش كنيد و مطمئنشان كنيد كه آنها از شما بهترند.درحين بازي با انها تماس چشمي برقرار كنيد.توسط آنها گول بخوريد اما دوباره بلند شويد و تلاش كنيد.اين نوع بازي منجر به ايجاد احساس قدرت خالص در اين نوع كودكان مي شود.

يك كودك ممكن است در طول زمان بازي فرصتي پيدا كند تا ناراحتيش را به شيوه اي عملي تر نشان دهد،او ممكن است با آرنج محكم به شما ضربه بزند،يا در كلوچه اي كه به او تعارف مي كنيد نقصي پيدا كند،يا به چشم هاي شما خيره شود و شروع كند با مداد رنگي ديوار خانه تان را خط خطي كند.وقتي شما به ارامي به او نزديك مي شويد تا محدوديت هايي را براي او ايجاد كنيد، دليلي براي گريه كردن،اوقات تلخي پيدا مي كند.اين ابراز احساسات در واقع شروعي براي درمان احساساتيست كه او به همراه دارد، و به احتمال زياد همان احساساتي هستند كه گاهي اوقات اورا تحريك به صدمه زدن مي كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-مقاله با كتك كاري كودكان

پرخاشگري نوجوانان ، علل، پيامد ها و نحوه برخورد صحيح با پرخاشگري

پرخاشگري نوجوانان يكي از چالش هايي است كه بسياري از والدين با آن رو به رو مي شوند و نمي توانند از پس آن بر بيايند، در نوجوانان برخي از تغييرات جسمي و رواني به وجود مي آيد كه باعث بروز خشم و رفتار هاي پرخاشگرانه در نوجوان مي شود اما در بسياري از موارد پرخاشگري نوجوان به سبك هاي فرزند پروري والدين و نحوه برخورد آن ها با نوجوان بستگي دارد.

يكي ديگر از مشكلات در دوران نوجواني زود رنجي مي باشد. اگر نوجوان بيش از اندازه خشمگين شود و قادر نباشد رفتار خود را كنترل كند اين مسئله ممكن است براي او آسيب زننده باشد، بنابراين بهتر است والدين آگاهي لازم درباره علل، ريشه، درمان و راهكارهايي براي پرخاشگري نوجوانان را كسب كنند تا بتوانند از نوجوان حمايت كنند تا او اين دوره را با موفقيت پشت سر بگذارد.

والدين براي كاهش تنش ميان خود و فرندان و پيشگيري از درگيري مي توانند به مشاوره خانواده مراجعه كنند و از او كمك بخواهند.

پرخاشگري نوجوانان
خشم حالت هيجاني و بر انگيختگي مي باشد كه هنگام رو به رو شدن با مشكلات و مسائل روز مره و همچنين محرك هاي نامناسب محيطي به صورت هاي مختلف بروز پيدا مي كند، خشم و پرخاشگري حالت هايي مي باشد كه همه انسان ها آن را تجربه كرده اند و چندين بار در طول زندگي با آن رو به رو شده اند و با آن آشنا هستند.

اما احساس خشم و پرخاشگري در دوران نوجواني مي تواند با شدت بيشتري بروز پيدا كند و نوجوان زماني كه از دنياي كودكي خود خارج شده است در حال تغيير و رو به رو شدن با بحران هاي بزرگسالي از جمله پذيرش مسئوليت هاي اجتماعي مي باشد به همين دليل اغلب پرخاشگري مي كند. در حقيقت پرخاشگري يكي از ويژگي هاي دوران نوجواني محسوب مي شود.

ويژگي هايي كه سبب پرخاشگري در دوران نوجواني مي شوند
نوجواني مرحله اي است كه فرد طي آن براي ورود به بزرگسالي آماده مي شود، اين دوره با تغييرات جسمي و روحي بسياري همراه مي باشد و نوجوانان در اين دوره از زندگي ويژگي هايي را تجربه مي كند كه در پرخاشگري آن ها نقش زيادي دارد در ادامه اين مقاله برخي از اين ويژگي ها را به طور دقيق مورد بررسي قرار مي دهيم.

پرخاشگري نوجوانان، ويژگي هاي جسماني
فرد در دوره نوجواني از نظر جسماني تغييراتي در او ايجاد مي شود و ويژگي هايي در او به وجود مي آيد كه احتمال دارد باعث بروز پرخاشگري در او شود در زير بعضي از اين ويژگي ها را ذكر مي كنيم:

آغاز بلوغ جسماني
بروز صفات ثانويه و اوليه جنسي
سن ناشي گري
ناهماهنگي در حركات
تغييرات هورموني
احساس خستگي و درد عضلاني

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-درمان پرخاشگري نوجوانان به سادگي

رفتار با نوجوان پرخاشگر، بهترين راهكار چيست؟

دوره نوجواني بسيار پر فراز و نشيب و با اهميت مي باشد و چگونگي رفتار با نوجوان پرخاشگر شخصيت نوجوان را مي سازد و در شكل گيري هويت او تاثير گذار مي باشد، در اين شرايط نقش والدين بسيار مهم و تعيين كننده مي باشد.

معمولا نوجوانان تغييرات خلقي بسياري را تجربه مي كنند كه يكي از اين تغييرات خشم و پرخاشگري مي باشد ، پرخاشگري در نوجوانان به ميزان زيادي به بحران هاي دوران نوجواني آنها مربوط مي شود و والدين مي توانند نياز ها و احساسات فرزند خود را به خوبي درك كنند و برخورد مناسب و متعادلي با اشتباهات و پرخاشگري هاي داشته باشند، در اين صورت محيط خانه به محيطي آرام براي فرزندان تبديل مي شود و زمينه براي رشد آن ها مهيا مي گردد همچنين براي حل مشكل نوجوانان پيشنهاد مي شود تا از مشاور كمك بگيريد تا در اين زمينه راهنمايي هاي لازم را بگيرند.

رفتار با نوجوان پرخاشگر، نوجواني و پرخاشگري
نوجواني يك دوره بسيار پر اهميت در زندگي فرد مي باشد و فرد در آن دوره به دنبال پيدا كردن شخصيت و هويت مختص به خود مي باشد و رسيدن به هويت واقعي به راحتي صورت نمي گيرد و مسلما به زمان نياز دارد.

رفتار ها و تغييرات خلقي نوجوانان به خاطر تغييرات هورموني به وجود مي آيد، پرخاشگري در دوره نوجواني امري طبيعي است و نوجوانان در اين دوره تحريك پذير هستند و حالات عاطفي بسياري را تجربه مي كنند.

بسياري از والدين نسبت به پرخاشگري فرزندان خود گله مند هستند زيرا پرخاشگري در خانواده يك امر استرس زا مي باشد و به همين دليل خانواده ها به دنبال راهي هستند تا مشكلات و پرخاشگري هاي نوجوان شان را كاهش دهند.

رفتار با نوجوان پرخاشگر، دلايل عصبانيت و پرخاشگري نوجوانان
پرخاشگري در نوجوانان دلايل بسياري دارد، آگاهي هاي لازم نسبت به اين دلايل مي تواند به برخورد بهتر والدين با فرزندان كمك كند، اين دلايل موارد زير را در بر مي گيرد:

دلايل زيست شناختي
بر اساس تحقيقات انجام شده هنگامي كه هورمون تستسترون ( هورمون پرخاشگري) افزايش مي يابد خشم و عصبانيت در نوجوانان افزايش مي يابد و زماني كه قند خون فرد كاهش مي يابد نيز فرد عصبي و پرخاشگر مي شود بنابراين كاهش قند خون يكي از دلايل زيست شناختي مي باشد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-رفتار با نوجوان پرخاشگر

سن تربيت كودك، از چه سني كودك را تربيت كنيم؟

آيا سن تربيتي كودك مربوط به دوره خاصي مي باشد؟ همه پدر و مادر ها دوست دارند تا فرزند آن ها به بهترين شكل تربيت شوند و از همان روزهاي ابتداي زندگي كودك سعي مي كنند تا به بهترين نحوه به كوك برخورد كنند، تا فرزندشان را به خوبي پرورش داده و تربيت كنند.

اما بسياري از والدين نمي دانند تا در چه سني چه رفتاري با كودكشان داشته باشند هنگامي كه والدين آگاهي لازم در مورد سن تربيت كودك و چگونگي آن به دست آوردند مي توانند رفتاري متناسب با درك كودك ارائه دهند.

در اين مقاله سن تربيت كودك و رفتار هاي متناسب در هر دوره از رشد مورد بررسي قرار گرفته است، با مطالعه اين مقاله مي توانيد اين اطلاعات را كسب كرده و هم چنين مي توانيد از مشاور و روانشناس كمك بگيريد تا با توجه به اين موضوع راهنمايي هاي لازم را براي شما انجام دهد.

بهترين زمان و سن تربيت كودك
به طور كلي يادگيري كودك سن خاصي ندارد و نمي توان تربيت كودك را به سن خاص و دقيقي اختصاص داد، در واقع از همان ابتداي زندگي كودك والدين بر روي رفتار او اثر مي گذارند.

به عنوان مثال انجام دادن رفتار هاي ساده اي مثل بغل كردن كودك، نگاه كردن، حرف زدن و بوسيدن او در سنين پايين و پاسخ به نيازهاي جسمي و عاطفي او در همان اوايل زندگي بر شكل دهي شخصيت، عاطفه و رفتار هاي بعدي فرزندتان تاثير مي گذارد، همچنين بر اساس پژوهش هاي انجام شده صحبت با كودك پيش از تولد همراه با موسيقي، تغذيه مناسب، دور بودن از استرس و اضطراب كودك تاثير مي گذارد.

با اين وجود تربيت مستقيم كودك در سني آغاز مي شود كه او قدرت درك و پاسخ كلامي داشته باشد، اين مقاله با توجه به دوره هاي حساس و مهم رشد و نياز هاي مختص هر دوره با توجه به سن تربيت آن دوره تقسيم بندي شده است، در اين مقاله با هر بخش و نكات تربيتي مربوط به آن بخش آشنا خواهيد شد.

تربيت كودك زير يكسال
در سنين زير يك سال ارتباط شما با كودك تان بايد بسيار زياد باشد و فرزندتان بايد احساس آرامش و امنيت در كنار شما داشته باشد تا در آينده بتواند شخصيتي مستقل براي خود ايجاد كند. در ماه هاي ابتدايي تولد، شما مي توانيد توانايي ذهني كودك را افزايش دهيد و محيط اطراف كودك را با توجه به وسايلي كه براي او جذابيت و تنوع دارد غني سازيد و در كنار آن در آغوش كشيدن، لبخند زدن به او و بازي كردن را فراموش نكنيد و سعي كنيد به كودك حس آرامش و امنيت بدهيد زيرا تلاش هاي شما در اين سن به افزايش بهداشت جسمي و رواني كودك منجر خواهد شود.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-سن تربيت كودك

جرات مندي چيست، چگونه جرات مند باشيم؟

جرات مندي چيست و چه كمكي به ما مي كند؟ يكي از مهارت هاي اصلي زندگي كه باعث مي شود با ديگران تعامل موثر و بهتري داشته باشيد جرات مندي مي باشد، فردي كه جرات دارد در طول زندگي موفقيت هاي بيشتري را كسب مي كند و بهداشت جسمي و رواني بالاتري را تجربه خواهد كرد، يكي از كاركردهايي كه اين مهارت دارد در نه گفتن به جا بسيار كمك مي كند و مفيد مي باشد.

در واقع جرات مندي كمك مي كند در صورتي كه مي خواهيم روابط احترام آميز خود را با اطرافيان حفظ كنيم به درخواست هاي نا به جا آن ها به شيوه درستي جواب منفي بدهيم، اگر مي خواهيد اطلاعات بيشتري در زمينه جرات مندي به دست آوريد بايد اين مقاله را به طول كامل مورد مطالعه قرار دهيد.

جرات مندي چيست؟ انسان جرات مند كيست؟
به انسان هايي كه به طور منطقي مي توانند از خود دفاع كنند و توانايي نه گفتن در مقابله خواسته هاي ديگران را دارند، انسان جرات مند يا جرات ورز ناميده مي شود، اين افراد زماني كه از حقوق خود دفاع مي كنند به گونه اي رفتار مي كنند كه حقوق ديگران حفظ شود و مورد تجاوز قرار نگيرد و هم چنين اجازه نمي دهند ديگران سودجويي كنند.

اين مهارت نيازمند اين است كه بتوانيد جوانب اعتدال را رعايت كنيد، براي به دست آوردن حق و حقوق خود پرخاشگري نكنيد و شخصيت منفعلي نداشته باشيد در اين زمينه توصيه مي شود تا مهارت هاي نه گفتن را به خوبي ياد بگيريد.

ترس از شكست
ترس از شكست چيست؟ نقش شكست در زندگي و رسيدن به موفقيت
تفاوت جرات مندي با پرخاشگري و انفعال چيست؟
جرات مندي به معني آن نمي باشد كه شخصيتي پرخاشگر داشته باشيد و با شرايط به صورت منفعلانه برخورد كنيد در واقع جرات مندي شيوه اي معتدلانه مي باشد تا بتوانيد حق خود را بگيريد.

براي اين كه بتوانيد اين مسئله را به خوبي درك كنيد در ادامه اين مقاله توضيحات بيشتري در مورد شخص پرخاشگر و منفعل بيان شده است كه به شما كمك مي كند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-جرات مندي چيست

پرخاشگري و حملات بدخلقي (قشقرق) كودكان را چگونه مديريت كنيم؟

پرخاشگري كودكان علل مختلفي دارد. وقتي آن ها شروع به قشقرق راه انداختن مي كنند، بسيار مهم است كه بتوانيد به دليل آن پي ببريد.

در حقيقت هيچ كودكي شبيه به كودك ديگر نيست و ممكن است دليل رفتارهاي پرخاشگرانه ي فرزند شما با كودكي ديگر فرق كند.

1. كودكان كوچك تر ممكن است به علت اين كه نمي‌‌‌دانند احساسات ناخوشايند خود مانند خشم و ناكامي را چگونه با كلمات ابراز كنند به پرخاشگري روي آورند.

 صحبت با كودكان و كمك به آنان براي بيان احساساتشان بدون پرخاشگري در اين موارد مفيد است.

• كودك ممكن است شاهد دعوا و پرخاشگري والدين يا ديگر اعضاي خانواده باشد و از اين رفتارها الگو برداري كند.

بنابراين كنترل محيط منزل، عدم به كار گيري پرخاشگري در روابط بين فردي اعضاي خانواده و همچنين نظارت بر برنامه‌‌هاي تلويزيوني كه كودك مشاهده مي‌‌كند مي‌‌تواند اين اثرات را تا حد ممكن كاهش دهد.

• گاهي به مرور زمان كودك ياد مي‌‌گيرد كه با بد خلقي و پرخاشگري مي‌‌تواند به آنچه مي‌‌خواهد دست يابد.

 اگر والدين در برابر داد و فرياد يا پرخاشگري وي تسليم شوند او در مي‌‌يابد اين رفتار راهي براي گرفتن آنچه مي‌‌خواهد از بزرگسالان است.

بعضي كودكان با فرد خاصي مانند مادر يا مادر بزرگ بيشتر اين رفتارها را نشان مي‌‌دهند تا با ديگر اعضاي خانواده.

 اين موضوع اهميت برخورد يكسان و يكنواخت همه بزرگسالان در خانواده و اطراف كودك را نشان مي‌‌دهد.

 اگر كودك در يابد كه هر وقت و هر كجا پرخاشگري كند پيامد يكساني متحمل مي‌‌شود چنين رفتاري قطعاً كاهش مي‌‌يابد.

علي رغم پرخاشگري و بدخلقي كودك، رعايت بعضي از اصول نيز مي‌‌تواند  به شما در كاهش اين رفتارها كمك كند كه عبارتند از :

ـ در انتظارات خود از كودك و به كارگيري روش هاي تربيتي در زمان ها، مكان ها و توسط افراد مختلف مانند مادر، پدر، مادربزرگ و… تا حد ممكن يكنواخت عمل كنيد.

 قابل پيش‌بيني بودن پيامد يك رفتار به كودك احساس امنيت مي‌‌دهد و وي را از سر درگمي مي‌‌رهاند و مشكلات رفتاري وي را كاهش مي‌‌دهد.

ـ قوانين را به صورت روشن به كودك بگوييد. او بايد بداند احساس خشم و ناكامي طبيعي است ولي مرزهايي براي شيوه ي ابراز آن وجود دارد مثلاً زدن ديگران ممنوع است.

ـ در اثر بدخلقي و قشقرق كودك تسليم خواسته‌‌هاي غيرمنطقي او نشويد. اين رفتار كودك را ناديده بگيريد. (در عين حال ايمني كودك را در نظر داشته باشيد. اگر وي به كار خطرناكي دست زد بلافاصله بايد مداخله كنيد).

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-شايع ترين مشكلات رفتاري كودكان و روش هاي درمان

آيا زياد خشمگين مي شويد ؟
مي توانيد شدت احساسات خشم خود را از لحاظ فيزيولوژيكي از طريق آزمون هايي كه وجود دارند، بسنجيد. با پاسخ دادن به سوالات اين آزمون ها مي توانيد متوجه شويد كه آيا فردي پرخاشگر هستيد يا خير؟ اگر در مواقعي متوجه شديد كه شيوه هاي رفتاري شما خارج از كنترلتان است، حتما از مشاوره يا روان شناس كمك بخواهيد تا براي برخورد با اين هيجانات، شيوه هاي بهتري را دريافت كنيد. در واقع مديريت خشم به فرد اين كمك را مي كند كه ياد بگيرد چگونه خون سرد باشد، و حس منفي قبل از خشم را انكار كند و تحت كنترل بگيرد.

براي مطالعه بيشتر:

خشم و پرخاشگري در نوجوانان

پرخاشگري كودكان در سنين مختلف

چرا بعضي از مردم بيشتر از ديگران عصباني مي شوند؟
بعضي از افراد بسيار بداخلاق و تند خو هستند، اين افراد خيلي زود عصبي مي شوند و توانايي بر كنترل عصبانيت خود ندارند و شدت عصبانيت آنان نسبت به افراد معمولي بسيار زياد مي باشد. اين گونه افراد معمولا تند مزاج هستند و با ديگر افراد دعوا مي كنند. البته بعضي از افراد با اينكه خشم خود را با جيغ و داد و صداي بلند نشان نمي دهند، اما شديدا بداخلاق و تند خو هستند. بعضي از روان شناسان براين معتقد هستند كه افراد پرخاشگر و تند خو، اكثرا طاقت ناكامي و شكست خوردن را ندارند. آنان به طور معمول به سرعت خشمگين و عصبي مي شوند و همچنين به سادگي اين احساس را مي كنند كه براي شكست ، ناراحتي و دلخوري آنان، نبايد موضوعي وجود داشته باشد. اين افراد نمي توانند در مقابل مشكلات خون سرد باشند و همچنين آرامش خود را حفظ كنند. افراد خشمگين هنگامي كه با موقعيتي كه غيرمنصفانه باشد رو به رو مي شوند، به سرعت خشمگين و پرخاشگر مي شوند و اكثر مواقع براي شنيدن انتقاد هيچ گونه تحمل و صبري ندارند و به طور كلي اين گونه افراد، شكيبا نيستند.

كدام عوامل در پرخاشگر بودن موثر واقع هستند؟
به نظر مي رسد كه مواجه شدن با مسائل و عدم تحمل كافي، يكي از عامل هاي تاثيرگذار در رفتار هاي پرخاشگرانه مي باشد. عوامل ژنتيكي هم روي پرخاشگري و عصبانيت تاثيرگذار مي باشند. بعضي از كودكان وجود دارند كه از همان ابتداي تولد، زود رنج و تند خو هسستند و به آساني عصبي مي شوند. بعضي مواقع پرخاشگر بودن و خشمگين شدن، به علت يادگيري شيوه ي برخورد ما با مسائل ناراحت كننده مي باشد.

اغلب خشم به عنوان يك رفتار منفي در نظر گرفته مي شود. ما اينگونه مي انديشيم كه؛ همه ي اين هيجانات از قبيل: اضطراب، افسردگي و هيجانات ديگر درست نيستند و اينگونه مسائل نبايد درون ما به وجود بيايند و ما را تحريك كنند. وجود خشم و عصبانيت درون فرد طبيعي است، و بايد اين موضوع را بياموزيم كه چگونه خشم خود را به روشي مناسب و سازنده و مفيد ابراز كنيم. مطالعات نشان مي دهند كه محيط خانواده ها نقش مهمي را در يادگيري الگوهاي ابراز خشم و عصبانيت، بازي مي كنند.

اغلب افرادي كه بسيار سريع و به آساني عصباني مي شوند، به طور معمول در خانواده هايي تربيت شده اند كه ؛ مخرب، آشفته، و ناآرام بوده اند و مهارتي در ارتباط هيجاني نداشته اند. هرچند گاهي نيز ميبينيم كه در خانواده اي آرام و به نسبت كنترل شده از لحاظ رفتاري ، فرزندي پرخاشگر و ناآرام وجود دارد. بعضي از افراد فكر مي كنند كه حق آن ها است كه به ديگران آسيب بزنند . تحقيقات نشان مي دهند كه اگر ابراز خشم از كنترل فرد خارج شود، سبب مي شود تا مقدار عصبانيت فرد بيشتر شود و صدمه ببيند.

آيا نيازمند به مشاوره هستيد؟
اگر درون خو اين احساس را مي كنيد كه عصباني هستيد و خشمتان از كنترلتان خارج مي شود، و همچنين اگر خشم شما در رابطه هاي دوستي تان تاثير منفي برجاي گذاشته است، و اكثر مواقع عصبي و خشمگين هستيد، لازم مي باشد كه از مشاور و يا روان شناس كمكي موثر بگيريد و روش هايي كه براي كنترل خشم هستند را بياموزيد. متخصصين سلامت روان كارآمد و تاثير گذار، مي توانند به شما تكنيك هايي را بياموزند كه هم بتوانيد خشم خود را كنترل كنيد و هم به عامل و ريشه ي خشم خود پي ببريد و سبب شود كه افكار و رفتار خود را تغيير دهيد. زماني كه با درمانگري صحبت مي كنيد به او بگوييد و او را مطلع كنيد كه مشكلاتي پيرامون خشم داريد و مي خواهيد روي اين موضوع كار كنيد.

با توجه به شرح حالي كه داريد؛ روان شناس براي شما روشي مناسب و مفيد را درنظرمي گيرد و احساس شما را به درستي درك مي كند. روان شناسان و مشاوران مي گويند: نبايد براي درمان افراد عصبي و پرخاشگر عجولانه رفتار كرد. اين انتظار كه يك مراجعه كننده عصبي بتواند به سرعت تغيير كند، و ميزان خشمش شديدا كاهش پيدا كند خيالي باطل است. كاهش پرخاشگري و درمان آن بايد به گونه اي تدريجي صورت بگيرد.

خشم و مراحل رشد

با درك كردن فرايند رشد كودك از پرخاشگري و خشمگين شدن او، پيشگيري كنيم

منبع : كودك و نوجوان-عصبانيت و مراحل رشد كودكان

آلبرت بندورا بنيانگذار نظريه شناختي اجتماعي معتقد است عوامل شخصي (از جمله باورها، انتظارات، نگرش ها، دانش ها، راهبردها ومانند اين ها)، رويدادهاي محيطي(فيزيكي واجتماعي) و رفتارهاي (عملي وكلامي) فرد با يكديگر تاثير و تاثر متقابل دارند و هيچ يك از اين سه جز را نمي توان جدا از اجزاي ديگر به عنوان تعيين كننده رفتار انسان به حساب آورد. بندورا اين تعامل سه جانبه را تعيين گري متقابل (جبر متقابل) مي نامد (سيف، 1387).

بندورا فرايندهاي شناختي را در تعيين رفتار آدمي بسيار مهم مي داند. طبق نظر او رفتار مي تواند شديدا تحت تاثير تخيلات فرد باشد. از آن جايي كه رفتار فرد دست كم تا حدودي به وسيله فرآيندهاي شناختي او تعيين مي شود، اگر اين فرآيندها به درستي واقعيت را منعكس نكند، موجب رفتار ناسازگارانه مي شود. بندورا چند دليل براي ايجاد فرايند هاي شناختي معيوب به دست مي دهد.

نخست اين كه، اعتقادات غلط در كودكان ممكن است به اين علت به وجود آيند كه چيزها را بر اساس ظاهرشان ارزيابي مي كنند. دوم اين كه خطاي فكري مي تواند از اطلاعات حاصل از شواهد ناكافي به وجود مي آيد. مثلا يادگيري ناشي از تصوراتي كه توسط رسانه ها و وسايل ارتباط جمعي منتقل ميشود. مردم تا حدي تصورا تشان را درباره واقعيت هاي اجتماعي كه هيچ گونه تماس مستقيمي با آن ها نداشته اند از راه صحنه هاي تلويزيوني مي آموزند. از آنجا كه دنياي ماهواره، تلويزيون، اينترنت، بازي هاي ويديو يي، رايانه اي و….. مملو از شخصيت هاي فاقد اصول اخلاقي (و پرخاشگري، خشونت، زير پا گذاشتن قوانين ومقررات و…..) است مي تواند دانش مربوط به جهان واقعي را وارونه جلوه دهد. طبق نظر بندورا اين ديد تحريف شده از واقعيت گاهي ممكن است به رفتار مجرمانه و جنايت آميز منجر شود. ” كودكان براي فرستادن نامه هاي تهديد آميز به معلمان و براي دعواهاي همراه با ضرب و جرح دستگير شده اندو معلوم گشته است كه اين گونه كارها را از صحنه هاي تلويزيوني آموخته اند (هرگنهان و اولسون، 1385).

بندورا مي گويد پس از آن كه باورهاي غلط تشكيل شدند، به صورت دائمي در مي آيند، زيرا صاحبان باورهاي غلط افرادي را مي جويند كه همان باورها را دارند. افزون بر اين، وقتي كه باورهاي غلط تشكيل شدند، به صورت پيشگويي ها يي كامبخش در مي آيند. براي مثال، اگر كودكي به اين باور برسد كه به جز از راه پرخاشگري و خشونت نمي توان به اهداف خود رسيد، به تجارب وفعاليت هايي مي پردازد كه باور او را تاييد مي كنند (هرگنهان و اولسون، 1385).

منبع : كودك و نوجوان-نقش رسانه در يادگيري لجبازي و پرخاشگري

مواردي زيادي در دنياي خاتواده ها سبب بروز مشكلات رفتاري و ايجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب ميان والدين و كودكان مي شود. پرخاشگري يكي از مشكلات شايع در ميان كودكان است كه بسياري از خانواده ها و پدر و مادر هايي كه فرزندان كودك پرخاشگر دارند مشكلات زيادي براي درمان و بهبود اين اختلال در او دارند. پژوهش ها اثبات نموده است كه بسياري از نوجوان و جواناني كه در اواسط زندگي خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگري درگير هستند در دوران كودكي خود از والدين خود پرخاشگري ديده اند. به صورت كلي نمي شود براي پرخاشگري تعريف خاص و دقيق اراده نمود اما پژوهش هاي روانشناسي  و پزشكي نشان مي دهد كه پرخاشگري به نوعي رفتاري است كه در آن شخص پرخاشگر مي خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد ديگر از لحاظ جسمي و روحي به هدف خود برسد. در واقع مي شود گفت كه شخص پرخاشگر مي خواهد تا با استفاده از پرخاشگري خود موجبات آزار و اذيت ديگري را فراهم نمايد.

در جوامع مختلف كودكان زيادي هستند كه با مشكل و اختلال پرخاشگري مواجه هستند كه دلايل زيادي براي آن وجود دارد. يكي از مهم ترين عواملي كه سبب بروز پرخاشگري در كودكان مي شود تنبيه و صدمات جسمي است كه از جانب والدين به آن ها وارد مي شود كه اين نوع پرخاشگري حتي مي تواند در بزرگ سالي نيز ناشي از همين تنبيه هاي دوران كودكي بوده و تاثيرات خود را نشان دهد لذا والدين بايد دقت نمايند كه تنبيه بدني كودك به هيچ وجه قابل قبول نيست و روشي تربيتي كاملا اشتباه و رد شده مي باشد. يكي از عوامل مهم ديگر كه، البته بايد اذعان داشت كه تاثير آن به اندازه تاثير مورد اول يعني تنيبه هاي والدين نيست، عوامل و دلايل فرهنگي است كه مي تواند سبب بروز اختلالات پرخاشگري در كودكان شود.

منبع: روانشناسي كودك – پرخاشگري در كودكان