مواردي زيادي در دنياي خاتواده ها سبب بروز مشكلات رفتاري و ايجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب ميان والدين و كودكان مي شود. پرخاشگري يكي از مشكلات شايع در ميان كودكان است كه بسياري از خانواده ها و پدر و مادر هايي كه فرزندان كودك پرخاشگر دارند مشكلات زيادي براي درمان و بهبود اين اختلال در او دارند. پژوهش ها اثبات نموده است كه بسياري از نوجوان و جواناني كه در اواسط زندگي خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگري درگير هستند در دوران كودكي خود از والدين خود پرخاشگري ديده اند. به صورت كلي نمي شود براي پرخاشگري تعريف خاص و دقيق اراده نمود اما پژوهش هاي روانشناسي  و پزشكي نشان مي دهد كه پرخاشگري به نوعي رفتاري است كه در آن شخص پرخاشگر مي خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد ديگر از لحاظ جسمي و روحي به هدف خود برسد. در واقع مي شود گفت كه شخص پرخاشگر مي خواهد تا با استفاده از پرخاشگري خود موجبات آزار و اذيت ديگري را فراهم نمايد.

در جوامع مختلف كودكان زيادي هستند كه با مشكل و اختلال پرخاشگري مواجه هستند كه دلايل زيادي براي آن وجود دارد. يكي از مهم ترين عواملي كه سبب بروز پرخاشگري در كودكان مي شود تنبيه و صدمات جسمي است كه از جانب والدين به آن ها وارد مي شود كه اين نوع پرخاشگري حتي مي تواند در بزرگ سالي نيز ناشي از همين تنبيه هاي دوران كودكي بوده و تاثيرات خود را نشان دهد لذا والدين بايد دقت نمايند كه تنبيه بدني كودك به هيچ وجه قابل قبول نيست و روشي تربيتي كاملا اشتباه و رد شده مي باشد. يكي از عوامل مهم ديگر كه، البته بايد اذعان داشت كه تاثير آن به اندازه تاثير مورد اول يعني تنيبه هاي والدين نيست، عوامل و دلايل فرهنگي است كه مي تواند سبب بروز اختلالات پرخاشگري در كودكان شود.

منبع: روانشناسي كودك – پرخاشگري در كودكان