كتك كاري در كودكان يك رفتار رايج است كه مي تواند دلايل مختلفي داشته باشد. درك اين علل و انتخاب روش هاي مناسب براي برخورد با اين رفتار، نقشي كليدي در تربيت صحيح و سلامت روان كودك ايفا مي كند.

پس از بزرگ شدن، اعمال فيزيكي و پرخاشگري زماني استفاده مي شود كه نااميدي، ناراحتي يا نارضايتي وجود داشته باشد: «كتك كاري در كودكان همچنين با احساسات ، به ويژه با دفاع از قلمرو خود ارتباط دارد. به عنوان مثال، براي كودكي مهم است كه در كنار معلم بنشيند زيرا به اين ترتيب احساس امنيت يا دوست داشتن بيشتري مي كند، هركسي كه همان مكان را مي خواهد تهديدي براي قلمرو او محسوب مي شود كه به هل دادن يا گاز گرفتن تبديل مي شود.

فهرست مطالب
چرا كودكم بچه هاي ديگر را مي زند؟
ترس هايي كه موجب مي شود كودك به ديگران ضربه بزند، معمولاً ريشه در بعضي از تجارب توسط والدين يا ديگران در اوايل زندگي اش دارد؛ اگرچه، در كل كودك ممكن است به ظاهر از خود ترسي نشان ندهد اما براي كنترل ترس اش، دست به نوعي رفتار پرخاشگرانه مي زند و هر زماني كه احساس ترس شديدي كند اين رفتار نيز شعله ور مي شود.

در واقع كودك به جاي گريه كردن يا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسيدن شروع به حمله مي كند، بالا و پايين مي پرد، نمي تواند از ديگران درخواست كمك كند و به در و ديوار ضربه مي زند.

بچم دست بزن داره چيكار كنم؟
شما براي كمك به كودكتان، نبايد به دنبال علت ترس او باشيد؛ بلكه ميزان افزايش احساس امنيت اش و نيز ارتباط با او ضروري و مهم است خواه شما والدين يا پرستار، دوست يا از آشنايان او باشيد.

همانطور كه شما با كودكتان ارتباط برقرار مي كنيد و به او حس امنيت مي دهيد، او نيز احساسات پرحرارتي كه باعث تكانشگري مي شود را با شما در ميان خواهد گذاشت. به احساسات كودكتان توجه كنيد و به او اجازه دهيد تا ترس اصلي خود را تخليه كند ( بدون زدن ديگران) به طوري كه او بتواند احساس راحتي و آرامش كند و ديگران را همچون دوستانش ببيند؛ نه اينكه ديگران را تهديد كنيد.

براي مطالعه بيشتر:

خشم و پرخاشگري در نوجوانان

برخورد با كتك كاري در كودكان
۱. رابطه صميمي تري برقرار كنيد.

فرصت هايي را براي ارتباط بيشتر و بهتر تنظيم كنيد. تعيين زمان خاص ابزاري براي برقراري ارتباط است. سعي كنيد آن، زماني كوتاه در اوايل روز و به محض بيدار شدن از خواب صبحگاهي با او وقت بگذرانيد، طوري كه كودك روزش را با ۵ دقيقه يا ۱۰ دقيقه با هم بودن شروع كند.

به او بسيار گرم و صميمي نگاه و توجه كنيد، اين كار باعث مي شود كه او احساس كند وجودش برايتان مهم است. اين كار يعني داشتن برنامه در خانواده كه باعث مي شود كارهاي مهم را در اولويت قرار دهيد. اگر مي دانيد كه كودكتان فردي جدا از خانواده است سعي كنيد در اولين فرصتي كه او را مي بينيد با او بازي هاي كودكانه اي كه در آن امكان برنده شدن او وجود دارد؛ را ترتيب دهيد.

سه روش براي توقف كتك كاري در كودكان
۲. بازي كنيد

ممكن است يك سري بازهاي پرسرو صدا يا بازي هاي قايم باشك را به كار ببريد اين ها بازي هايي هستند كه كودكان را به بازي جمعي وامي دارند، خودتان نيز به جمع آنها بپيونديد، پر انرژي و با احساس بازي كنيد. با يكديگر بازي خنديدن را انجام دهيد و نقشي را متناسب با سن كودك به خود بگيريد. با بازي قايم باشك در جايي پنهان شويد و كودكان را وادار كنيد تا سريع شما را پيدا كنند يا به صورت غيرمنتظره وسط بپرند و شما را بتراسنند.

خنديدن و حس امنيت و قدرت در بازيِ برد و باخت به كودكان كمك مي كند تا با يكديگر ارتباط برقرار كنند و انرژي شان تخليه شود. اين بازي به كودكتان مي فهماند كه آنها در كنار شما احساس امنيت، ارزشمندي و نيز اعتماد به نفس دارند.

منبع:سايت كودك و نوجوان-۷ روش براي توقف كتك كاري در كودكان

بازگشت به مدرسه مي تواند هم براي دانش آموزان و هم براي والدين يك چالش باشد. بعد از يك تابستان طولاني، ممكن است سخت باشد كه دوباره به روال مدرسه برگرديم. با اين حال، با كمي برنامه ريزي و آماده سازي، مي توانيد يك شروع موفق داشته باشيد.

در اينجا چند نكته براي بازگشت به مدرسه آورده شده است:

از قبل براي كلاس هاي خود آماده شويد. قبل از شروع مدرسه، فهرستي از كلاس هاي خود و منابع مورد نياز خود را تهيه كنيد. اين به شما كمك مي كند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانيد.
يك برنامه منظم براي خود تعيين كنيد. تعيين يك برنامه منظم براي مطالعه و انجام تكاليف به شما كمك مي كند تا بر روي كار خود تمركز كنيد.
با معلمان خود ارتباط برقرار كنيد. اگر در مورد چيزي مشكل داريد، با معلم خود صحبت كنيد. آنها مي توانند به شما كمك كنند تا بر مشكل غلبه كنيد.
با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار كنيد. صحبت با دوستان و خانواده مي تواند به شما كمك كند تا از نظر عاطفي حمايت شويد.

بازگشت به مدرسه
كودكاني كه براي اولين بار مي خواهند وارد مدرسه شوند و يا كودكاني كه مي خواهند به مدرسه ي جديدي وارد شوند بايد خود را با شرايط جديدي سازگار كنند، حتي رفتن به كلاس بالاتر نيز براي كودك مسائلي را پيش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصيلي بالاتر و درس هاي علمي تر، معلم جديد، و يك دايره ي اجتماعي متغير. خبر خوب اين است كه با مقداري آماده سازي و سازماندهي مي توانيد بازگشت به مدرسه را براي كودكتان لذت بخش كنيد و اولين هفته ي تحصيلي را براي خودتان و فرزندتان آسان تر سازيد.در ادامه چند راه براي آسان كردن اين مسئله آمده است:

پيشنهاد مشاور: اضطراب جدايي در مهد كودك ✔️۱۳ راهكارهاي روانشناسي

۱. از اينكه كودكتان با مدرسه اش آشناست اطمينان حاصل كنيد
اگر كودكتان سال قبل نيز در همين مدرسه بوده است اين خيلي خوب است ولي بايد خود را براي بازگشت به مدرسه آماده كنيد ! شما تنها لازم است تغييراتي را كه امسال اتفاق مي افتد را براي كودكتان توضيح دهيد. «حالا تو اولين سطح تحصيلي ات را شروع مي كني، تو بايد در زمين بازي بچه ها بازي كني، و با بچه هاي ديگر در سالن ناهار خوري غذا بخوري.» «حالا تو سال سومي هستي، تو هر روز بايد تكاليفت را انجام بدهي.» «حالا تو وارد دوره ي راهنمايي شده اي، تو خودت بايد به مدرسه بروي. نياز است كه با هم رد شدن از خيابان را تمرين كنيم.»

ولي اگر اين اولين سال تحصيلي كودكتان باشد، پس لازم است كه شما با كودكتان به انجا سر بزنيد. حتي اگر اين آشناسازي ابتدايي يك روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه برويد و با محيط آن آشنا شويد. اگر مي توانيد وارد زمين بازي شويد، اين يك مزيت است كه كودكتان را با آنجا آشنا كنيد. و اگر نمي توانيد وارد زمين بازي شويد از پشت حصار زمين را به او نشان دهيد و او را نسبت به آن هيجان زده كنيد.

۲- از هر فرصتي براي آشنايي بيشتر كودك استفاده كنيد
بسياري از مدارس براي كودكاني كه اولين بار وارد آن مدرسه مي شود موقعيت هايي را تدارك مي بينند كه كودك بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ي خاصي براي اين منظور ندارد، از آنها بخواهيد كه يك روز شما و كودكتان قبل از شروع مدرسه به آنجا برويد و با معلم جديد ملاقات داشته باشيد. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده كردن اتاقشان هستند، ولي هر معلم باتجربه اي از ملاقات با يك دانش اموز جديد و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال مي شود، معلم ها مي دانند كه بايد به دانش آموزانشان براي شروع سال تحصيلي جديد كمك كنند.

۳- كاري كنيد كه كودك راحت تر با معلمش ارتباط برقرار كند
همه ي كودكان نياز دارند كه از ارتباط با معلمشان در كلاس درس احساس راحتي كنند. تا زماني كه اين مشكل حل نشود كودك براي يادگيري آماده گي ندارد. معلمهاي با تجربه اين مسئله را مي دانند و شرايطي را مهيا مي كنند كه دانش آموز از نظر احساسي براي شروع سال تحصيلي جديد آماده گي لازم را به دست بياورد. قطعا، اگر شما شرايطي را فراهم كنيد كه كودك با معلم بيشتر آشنا شود، هر كاري كه مي توانيد در اين زمينه انجام دهيد: راه هاي زيادي براي اينكه كودكتان بتواند معلمي را كه قبلا نديده را بشناسد و اين احساس در او به وجود آيد كه او را مي شناسد.

اگر شما متوجه شديد كه كودكتان در اولين روز مدرسه نمي تواند با معلمش ارتباط برقرار كند، سعي كنيد بلافاصله بين كودكتان و معلمش ارتباط برقرار كنيد. فقط به معلم توضيح دهيد كه كودكتان قبل از شروع مدرسه هيجان زده بود ولي حالا به نظر مي رسد كه هنوز نتوانسته با اين مسئله كنار بيايد. شما اميدوار هستيد كه معلم بتواند شرايط ويژه اي را براي برقراري ارتباط با كودكتان به وجود بياورد و احساسي در كودك به وجود بيايد كه انگار در خانه است.

اضطراب جدايي در روز اول مدرسه
۴- اسان كردن برقراري ارتباط فرزندتان با بچه هاي ديگر در مدرسه
كودكان هميشه در مورد معلم جديدشان مضطرب هستند، ولي در صورتي كه آنها ديگر همكلاسي هايشان را بشناسند، آنها احساس راحتي بيشتري مي كنند. اگر شما تازه وارد شهري شده ايد، سعي كنيد با ديگر كودكان كه در همسايگي شما هستند آشنا شويد. اغلب مدارس مايلند كه آشنايي بيشتري به وجود بياورند، سعي كنيد كه قبل از شروع مدرسه كودكتان با ديگر دانش آموزان ارتباط برقرار كند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظي كردن را با كودكتان تمرين كنيد.
براي بسياري از كودكان، بزرگترين چالش اين است كه از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرايطي سعي كنيد كه به صورت منظم و كوتاه از كودكتان جدا شويد كه اين شرايط بتواند تمريني براي جدايي شما از كودكتان باشد.

شما ممكن است به كودكتان چيزي بدهيد كه آن را نگه دارد چيزي كه شما را به ياد او مي اندازد، مانند يك شكل قلب كه بر روي آن كلمه ي عشق نوشته شده است، دستمالتان، يا تكه سنگ كوچكي شما با يكديگر در ساحل پيدا كرده ايد، چيزي كه او بتواند در جيبش بگذارد و با خودش ببرد و زماني كه بر مي گردد آن را به شما پس دهد. بيشتر كودكان دوست دارند كه در كيفشان عكسي از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهيد كه به شما و كودكتان اجازه دهد كه داخل كلاس شويد
مشخص كنيد كه چه مقدار از زمان مي توانيد در آنجا بمانيد. اگر متوجه شديد كه بازگشت به مدرسه براي كودكتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشيد و با همديگر برنامه اي را تدارك ببينيد كه جدا شدن از شما براي اولين هفته ي مدرسه براي او سخت نباشد.شايد شما بايد هر روز صبح يك داستان براي كودكتان بخوانيد و سپس او را به معلم بسپاريد و از كودكتان خداحافظي كنيد بنابراين معلم مي تواند شرايطي را به وجود اورد كه كودك احساس راحتي بيشتري داشته باشد.

۷- شروع به صحبت كردن در مورد كلاس بالاتر و يا سال تحصيلي جديد كنيد.
بهترين كار انتخاب كتاب هايي است كه به كلاس او مربوط مي شود. كتابخانه يا معلم مي توانند در اين مورد به شما كمك كنند. كودكتان را در مورد چيزي كه بايد انتظار را داشته باشد هيجان زده كنيد، كه شامل خوراكي، زمين بازي، خواندن، كامپيوترها، آواز خواندن و هنر مي شود. اگر شما كودكان ديگري را كه با او همكلاسي هستند و يا اينكه به همان مدرسه مي روند را مي شناسيد مطمئن شويد كه او با آنها را ببيند يا با آنها بازي كند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه براي كودكتان تعريف كنيد.

پيشنهاد مشاور: ۱۱ دلايل گريه كودك | تمامي دلايل را پيش از خطر بررسي كنيد

۸- اگر يك خواهر يا برادر كوچكتر در خانه با شماست
اگر خواهر يا برادر كوچكتر كودكتان در خانه با شماست، اطمينان حاصل كنيد كه كودكتان بداند كه چقدر خانه بدون او كسل كننده است و چقدر نسبت به او حسودي مي كند كه نمي تواند مانند يك بچه ي بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصي را با فرزند بزرگترتان صرف مي كنيد و خوراكي مي خوريد و در مورد روزش با او صحبت مي كنيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نكته طلايي

اگر تجربه يك مدير مدرسه را داشته باشيد، حتما متوجه مي شويد قضاوت كردن در اختلافات كودكان تا چه حد سخت است، و از آن سخت تر منضبط كردن كودكان است. بعلاوه والدين نيز در قبال منضبط كردن كودك در مدرسه وظايفي دارند و نقش اصلي را ايفا مي كنند. در اين مقاله شما را با نكاتي در اين زمينه آشنا خواهيم كرد.

شما بايد رويكرد تأديبي خود را بفهميد

تحقيقات نشان مي دهد كه يكي از مؤثرترين راهبردهاي انضباطي، قاطعيت است؛ واضح و قاطع، همراه با واجب ترين مقررات و حامي احساسات كودكان. با اجتناب ناپذير بودن پيامدهاي رفتار، كودكان از كودكاني كه آرام وسازگار هستند بهتر ياد مي گيرند، البته زماني كه آنها سعي در انجام كار درست را دارند، كه به نوعي با تقويت مثبت نيز توأم است.

براي مطالعه بيشتر:

كودكاني كه نمي خواهند مدرسه بروند

ده نكته براي سازگار شدن كودك با مدرسه

يكي از مديران مدرسه توصيه مي كند: اوايل سالهاي تحصيلي فرصتي را به دانستن خط مشي هاي انضباطي مدرسه اختصاص دهيد قبل از آنكه همه چيز بر خلاف ميل روي دهد. والدين بايد اطمينان يابند كه بر طبق خط مشي هاي انضباطي مدرسه براي حتي يك مسأله عمل مي شود و در اين بين مهم نيست كه چه كسي قانون شكني مي كند. معمولاً مدارس سياست هاي انضباطي را كتبي به صورت آنلاين و يا در فصل پاييز بازگشتن به هنگام عصر از مدرسه تعيين مي كنند؛ اگر خبر نداريد، بپرسيد. اكثر مدارس از رويكردهاي زير استفاده مي كنند:

انضباظ مقتدرانه، معلم مقرات واضحي را طرح مي كند و سه تا شش پيامد منفي براي هر تخلف از سلسله مراتب انضباطي را به كار مي گيرد. كودكان براي رفتار خوب چيزهايي مانند برچسب هاي برجسته، منقش به اشكال يا گلوله هاي شيشه اي دريافت مي كنند به طوري كه بتوانند با گذشت زمان جايزه هاي بيشتري كسب كنند.

مداخلات و حمايت هاي رفتاري مثبت، معلمان براي بخش هاي مختلف مدرسه كارهاي روزمره و تجارب آشكاري را تعيين مي كنند (كلاس ها، توالت، اتاق غذاخوري و سرويس هاي اياب و ذهاب). كودكان اين كارهاي روتين را تمرين مي كنند و معلمان زماني را صرف فراخواندن كودكان به كارهاي خوب كرده و نيز تنبيهاتي قابل پيش بيني براي تخلفات رايج را براي همه وضع مي كنند.

كلاس مسئول، معلمان كودكان را به همكاري با يكديگر براي خلق مقررات كلاسي در شروع هر سال تحصيلي ترغيب مي كنند. مدل‌سازي باعث مي شود كودكان به رفتارهاي مورد انتظاري مانند بالابردن دست ها و نگه داشتن درها توجه كرده و به مرور آن ها را در خود تقويت كنند.

پيامدهاي اثربخش مناسب با نقش كودك و مرحله رشدي كودكان شما

دوستي كه مدير مدرسه بود تعريف مي كرد:

روزي در اوايل تصدي شغلم، معلمي راون پسر بچه هفت ساله را به دفترم آورد. او دستمالهاي كاغذي را از پنجره كلاس به طرف بيرون پرت كرده بود و معلم از من انتظار داشت كه با او به شدت برخورد كنم. چهره آشك آلود كودك خبر از لجبازي و ترس مي داد. من گزينه هايم را سبك سنگين كردم: دلجويي كردن، داد و فريادزدن، يا كلاً انجام دادن كارهايي ديگر؟ پس از آنكه گريه كودك متوقف شد، من از خودم و او تعجب كردم كه چرا حتي نخواستيم از صداي آنچه در كلاس رخ داده به عنوان يك سند كمك بگيريم. سپس او بااشتياق واقعيت را به من گفت”من فقط مي خواستم ببينم آيا يك دستمال كاغذي خيس سريع تر بر روي زمين مي افتد يا دستمال كاغذي خشك”.

من عاشق اين كنجكاوي او شدم و اينجا من بودم كه نبايد او را دست مي انداختم. در مقابل او آرام شد. معلم عصباني و برآشفته شد. من دچار دردسر زيادي شدم.” متوجه كار جنجالي خودم شدم. ولي بايد به دانش آموز كمك كنم تا بتواند انتخاب هاي بهتري داشته باشد و به او و معلمش نيز كمك كنم تا يكديگر را به عنوان همكار ببينند نه دشمن”.

آن روز دانش آموز فرصت بازگشت به كلاس را از دست داد ولي در نامه اي به خاطر كارهاي خود از معلم و ناظمش معذرت خواهي كرد. و با كمك ناظم توانست دستمال كاغذي هاي تمام توالت هاي پسرانه را تعويض كند و به خاطر چنين كار خوبي از سوي معلمش مورد تشويقي جانانه قرار گرفت. تجربه او به من آموخت كه تمركز بر هر كودك به عنوان يك فرد با اختصاص دادن زماني براي فهميدن امور جاري كاري كمك كننده است، نه داد و فرياد زدن. وقتي خانواده هاي كودكان مقررات را براي آنها روشن كنند و به آنها فرصتي براي منعكس كردن انتخاب هاي كودك خود بدهند آنها نيز متقابلاًبه خوبي واكنش نشان مي دهند. من در اين مواقع گفتن يك معذرت خواهي صادقانه اي (يا دست كم كار متقاعدكننده اي) را پيشنهاد دادم و به كودكان كمك كردم طوري برنامه ريزي كنند كه دفعه بعد بهتر عمل كنند. اين كار باعث مي شود آنها نه تنها خوش رفتارتر بلكه اخلاقي تر نيز باشند.

براي مادران:

خود را مانند يك همكار مدرسه در نظر بگيريد

شما مي توانيد با فهماندن به كودك خود كه هر كسي الزاماً بايد تابع مقررات مدرسه باشد به نوعي از رابطه او با معلمانش حمايت به عمل آوريد ولو آنكه در منزل مقررات متفاوتي دنبال شود. كودكان وقتي كه والدين آنها برعكس تصميمات معلم عمل مي كنند گيج مي شوند. مدير يك مشاور حقوقي نيست و كودك شما نيازي به وكيل ندارد. در عوض او به والديني آرام و خونسرد نياز دارد والديني كه تمايل به همكاري با مدرسه براي كمك به احترام در رابطه، انعكاس و اصلاح آن باشند.

قبول كنيد كه همه چيز را نمي دانيد

با مامان و باباهاي ديگري كه صحبت مي كنيم مي فهميم والدين كمي در مورد فرآيند انضباطي مدرسه كودك خود آگاهند. كودكان اغلب توصيفات درهم برهم يا ناقصي از واقعيت مي دهند و مدارس نمي توانند هميشه جزئيات زيادي از آنچه بد پيش مي رود فراهم كنند.

مادري نگران است كه پسرش شايان هر روز با گزارش دهي كارهاي عليرضا به خانه مي آيد (در اين مورد اسامي و جزئيات جابجا شده). او ممكن است بگويد عليرضا امروز روز خوبي داشت، يا عليرضا روز خيلي بدي پشت سرگذاشت. با گذشت زمان ديگر جزئيات نيز آشكار شدند. عليرضا رايانه معلم را شكست. او مي خواست همكلاسي ديگر را كتك بزند. معلم از شدت عصبانيت مي خواست همه بچه ها را از كلاس اخراج كند. مامان روز به روز نگران تر مي شد. وقتي از معلم خواست تا در اين باره برايش توضيح دهد تا خيالش راحت شود، او فهميد كه كاركنان مدرسه اجازه گفتن جريان رسيدگي به وضعيت عليرضا را ندارند.

براساس اظهارات قانون حفظ حريم خصوصي و حقوق آموزشي فدرال، والدين بايد به همه موارد ثبتي كتبي در مورد كودكان خود دسترسي داشته باشند و هيچ مدرسه اي نمي تواند اطلاعاتي را بدون رضايت والدين در اختيار ديگران قرار دهد. يعني حتي اگر كودك ديگري به كودك شما آسيب رساند مدرسه نمي تواند در مورد آن كودك با شما صحبت كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-تعامل مديران و والدين در انضباط مدرسه

استرس مدرسه در كودكان امري طبيعي مي باشد كه دلايل متعددي دارد و قابل درمان مي باشد. روان شناسان و همچنين مشاوران آگاه به روانشناسي كودك و نوجوان مي توانند به درمان استرس مدرسه در كودكان كمك كنند. در ابتدا بايد موارد زير بررسي شود:

در صورت امكان بايد متوجه شد كه عامل يا عواملي كه سبب ايجاد اضطراب در نوجوان و يا كودك شده است، چيست. گاهي اوقات با بحث و گفت و گو در اين زمينه، مي توان از تشديد و گسترش اضطراب به خوبي جلوگيري كرد و مانع از افزايش آن گردد.
بايد به نوجوان كمك كرد تا جنبه ي تهديد آميز و عاملي كه ايجاد كننده ي اضطراب در او بوده است را كم كرد.
بايد به صورتي سبب افزايش توانايي عملكرد كودك و يا نوجوان، حتي در زمان اضطراب شد.
استرس در كودكان چيست؟
استرس را مي توان به عنوان پاسخ هاي فيزيكي و ذهني ما به برخي رويدادهاي خارجي تعريف كرد.

از طرف ديگر، نوعي استرس وجود دارد كه بيشتر از يك گفتگوي دروني ناشي مي شود تا يك رويداد بيروني. ما اين را “اضطراب” مي ناميم. كه شامل احساس مداوم ترس يا دلهره است و در زندگي روزمره شما اختلال ايجاد مي كند.

بدن شما با ترشح هورموني به نام كورتيزول كه فشار خون و عملكرد سيستم ايمني را تنظيم مي كند، به استرس واكنش نشان مي دهد. اگر هميشه استرس داريد و بدنتان بيش از حد كورتيزول توليد مي كند، ايمني شما را كاهش مي يابد، فشار خون شما بالا مي رود و عملكرد شناختي شما مختل مي شود.

بنابراين از آنجايي كه استرس بيش از حد چيز خوبي براي ذهن يا بدن شما نيست، بايد به فكر استفاده از چند تكنيك مديريت استرس در زندگي روزمره خود باشيد.

۱۰ نشانه استرس مدرسه در كودكان
۱. اجتناب از ديگران
تنها بودن و اجتناب از فعاليت هاي گروهي و دوستانه راهي است كه برخي از دانش آموزان سعي مي كنند با استرس كنار بيايند. كودكاني كه استرس دارند اغلب از مدرسه و فعاليت هاي اجتماعي كناره گيري مي شوند، بنابراين براي كشف استرس در دانش آموزان ابتدايي خود به نحوه تعامل فرزندتان با ديگران توجه كنيد.

۲. تغييرات كوتاه مدت رفتار
تغييرات رفتاري ناگهاني يك علامت هشدار دهنده اصلي استرس مي باشد كه بايد به آن دقت كنيد. اين تغييرات ممكن است شامل كج خلقي، يا پرخاشگري (ضربه زدن، گاز گرفتن يا لگد زدن) باشد.

۳. واكنش بيش از حد به مشكلات كوچك
واكنش بيش از حد نشانه رايج استرس مدرسه در كودكان است. ممكن است متوجه شويد كه فرزندتان به راحتي نااميد مي شود و به خاطر مشكلات كوچك (مانند گير افتادن در يك تكليف) پرخاشگري مي كند.

۴. تغيير در الگوها
يكي از نشانه هاي اصلي استرس، تغيير در رفتار معمول است. كودك شما ممكن است به سختي به خواب برود يا وعده هاي غذايي را حذف كند.

۵. مشكل در تمركز
كودك ممكن است در تمركز روي كارها مشكل داشته باشد. عدم تمركز نيز نشان دهنده استرس مي باشد

۶. لذت نبردن از مدرسه
يكي از نشانه هاي بارز استرس در كودكان و نوجوانان، از دست دادن علاقه يا لذت بردن از مدرسه است. حجم كاري سنگين و تلاش براي همگام شدن با ساير فعاليت ها مي تواند مدرسه را به يك استرس بزرگ تبديل كند و باعث شود فرزند شما از شركت در كلاس كناره گيري كند يا انگيزه خود را از دست بدهد.

كاهش استرس مدرسه در كودكان
۷. اثرات فيزيكي
اثرات فيزيكي استرس شامل سردرد، معده درد مكرر، كابوس و حتي شب ادراري باشد. همچنين ممكن است متوجه شويد كه فرزندتان بيشتر از حد معمول بيمار مي شود

۸. نياز به توجه
ممكن است متوجه شويد كه كودك شما بيش از حد معمول به شما مي چسبد.

۹. قادر به حفظ تماس چشمي نيست
هنگامي كه مستقيماً با كودك خود صحبت مي كنيد، ممكن است متوجه شويد كه او قادر به برقراري تماس چشمي با شما نيست. اين نشانه اصلي استرس است.

۱۰. نمي تواند بشيند
يكي از نشانه هاي استرس ناتواني در نشستن و آرام گرفتن است. كودك شما ممكن است شروع به بي قراري كند، از اين رفتار مي توان به تكان دادن پا هنگام نشستن، ضربه زدن به پا يا عادتي مانند جويدن ناخن اشاره كرد.. اين كارها اغلب راهي براي تسكين بخشي از استرس مي باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-چگونه استرس مدرسه در كودكان را از بين ببريم؟

” وادار كردن آنها براي نوشتن تكاليف مانند يك مبارزه دشوار است و در رياضي و علوم هيچ وقت نتوانستم كاري از پيش ببرم”

اين جملات را به كرات از والدين مي شنويم. گاهي اوقات تكاليف براي والدين دلهره اور هستند همانطور كه براي بچه ها هستند. والدين نگران مي شوند وقتي‌كه بچه ها تكاليف خودرا براي دقيقه اخر مي‌گذارند يا از انجام همه انها سر باز ميزنند، كه مي‌تواند منجر به درگيري در خانه شود. از طرف ديگر والدين همچنين ممكن است دلهره داشته باشند كه اگر بچه ها از انها كمك بخواهند قادر به كمك كردن نباشند.

كنار امدن با تكليف

به بچه ها شانس صحبت درباره تكاليف مدرسه شان را بدهيد- وقتي‌كه شما از انها درباره روزشان مي پرسيد بررسي كنيد تا ببينيد كه انها چه چيزهايي را ياد مي‌گيرند. حتي اگر در باره يك موضوع خاص اطلاعاتي نداريد همچنان شما مي‌توانيد با گوش كردن و كمك به انها براي پيدا كردن جوابهايشان، كمك كنيد. اگر شما تكليفي كه به انها داده شده است را متوجه نمي‌شويد، انرا در اينترنت جستجو كنيد يا از دوستان و خانواده سوال كنيد. وقتيكه شما دركي از كار داريد ممكن است بهتر بتوانيد كودك خود را پشتيباني كنيد.

به فرزندانتان براي پذيرش مسئوليت سازمان دهي و انجام تكاليفشان كمك كنيد. هرگز فراموش نكنيد كه فرزندتان را براي كاري كه در انجام ان شركت دارند تشويق كنيد. بسياري از مدارس يك دفتر تكاليف يا دفتر ثبت وقايع روزانه دارند كه والدين هر روز بايد انرا امضا كنند. اين به شما و فرزندتان براي دنبال كردن تكاليف كمك مي‌كند .

ايجاد يك محيط مناسب براي تكاليف

بعضي از كودكان ترجيح ميدهند كه تكاليف را بلافاصله بعد از مدرسه انجام دهند در حاليكه برخي ديگر ترجيح مي‌دهند تا ابتدا كمي استراحت كنند. به كودكتان اجازه دهيد كه يك روش مناسب خود بيابد و انرا دنبال كند. ايجاد يك مكان مناسب كه انها بتوانند تكاليف خود را انجام دهند مهم است، در حالت ايده ال محيطي تميز با نور مناسب و بدون مزاحمت. اگر انها ترجيح ميدهند با موسيقي كار كنند به انها اجازه دهيد.

اگر شما فضايي در خانه نداريد يا به مكاني براي دسترسي به اينترنت احتياج داريد، كتابخانه را امتحان كنيد. هيچ چيزي ارزش انرا ندارد كه در حاليكه منابع انلاين عالي بسياري براي كمك به تكاليف فرزندانتان وجود دارد، كودك شما تكاليفش به تنهايي انجام دهد و به تنهايي ياد بگيرد.

منبع:كانون مشاوران ايران-چالش نوشتن تكاليف مدرسه

در اين مقاله نكاتي مطرح مي شود كه اين كار را براي كودكان و والدين آسان تر مي كند

آماده سازي فرزندتان براي سال تحصيلي جديد

اخرين هفته ي تابستان در حال سپري شدن است و سال تحصيلي جديد در پيش است. شما نمي توانيد منتظر بمانيد كه فرزندتان خود به خود خودش را براي سال تحصيلي جديد آماده كند و نظم و ترتيب قبل را در پيش بگيرد. در اينجا نكاتي مطرح مي شود كه شما به وسيله ي آن مي توانيد اين كار را راحت تر انجام دهيد: بازگشت به مدرسه هميشه يك جابه جايي و انتقال مهم تلقي مي شود.

كودكاني كه براي اولين بار مي خواهند وارد مدرسه شوند و يا كودكاني كه مي خواهند به مدرسه ي جديدي وارد شوند بايد خود را با شرايط جديدي سازگار كنند، حتي رفتن به كلاس بالاتر نيز براي كودك مسائلي را پيش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصيلي بالاتر و درس هاي علمي تر، معلم جديد، و يك دايره ي اجتماعي متغير. خبر خوب اين است كه با مقداري آماده سازي و سازماندهي شما مي توانيد اخرين هفته ي تابستان را براي كودكتان لذت بخش كنيد و اولين هفته ي تحصيلي را براي خودتان و فرزندتان آسان تر سازيد.

در اينجا چگونگي اين كار بيان مي شود:

۱- از اينكه كودكتان با مدرسه اش آشناست اطمينان حاصل كنيد

اگر كودكتان سال قبل نيز در همين مدرسه بوده است اين خيلي خوب است ! شما تنها لازم است تغييراتي را كه امسال اتفاق مي افتد را براي كودكتان توضيح دهيد.

«حالا تو اولين سطح تحصيلي ات را شروع مي كني، تو بايد در زمين بازي بچه ها بازي كني، و با بچه هاي ديگر در سالن ناهار خوري غذا بخوري.» «حالا تو سال سومي هستي، تو هر روز بايد تكاليفت را انجام بدهي.» «حالا تو وارد دوره ي راهنمايي شده اي، تو خودت بايد به مدرسه بروي. نياز است كه با هم رد شدن از خيابان را تمرين كنيم.»

ولي اگر اين اولين سال تحصيلي كودكتان باشد، پس لازم است كه شما با كودكتان به انجا سر بزنيد. حتي اگر اين آشناسازي ابتدايي يك روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه برويد و با محيط آن آشنا شويد. اگر مي توانيد وارد زمين بازي شويد، اين يك مزيت است كه كودكتان را با آنجا آشنا كنيد. و اگر نمي توانيد وارد زمين بازي شويد از پشت حصار زمين را به او نشان دهيد و او را نسبت به آن هيجان زده كنيد.

اگر ساختمان مدرسه باز است، با همديگر وارد مدرسه شده و مكان هاي به خصوص مدرسه را با يكديگر بررسي كنيد. به كتابخانه سر بزنيد، وارد يكي دو تا از كلاس ها شويد، از سرويس بهداشتي آنجا استفاده كنيد (نياز است كه احساس امنيت نسبت به اين مكان را در فرزندتان به وجود بياوريد) با انجام اين كار به موفقيتي بزرگي دست پيدا مي كنيد. ممكن است شما فقط بتوانيد وارد دفتر مدرسه شويد، شما مي توانيد در دفتر توضيح دهيد كه كودكتان تازه وارد اين مدرسه شده است و مي خواهد با محيط مدرسه آشنا شود و مكان هاي آن را بشناسد، و كاركنان مدرسه را به كودكتان معرفي كنيد، هر چه كودكتان بيشتر با محيط مدرسه آشنا شود ترس از ناشناخته ها در او كمتر مي شود و در اولين روز مدرسه احساس راحتي بيشتري را خواهد داشت.

۲- از هر فرصتي براي آشنايي بيشتر كودك استفاده كنيد

بسياري از مدارس براي كودكاني كه اولين بار وارد آن مدرسه مي شود موقعيت هايي را تدارك مي بينند كه كودك بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ي خاصي براي اين منظور ندارد، از آنها بخواهيد كه يك روز شما و كودكتان قبل از شروع مدرسه به آنجا برويد و با معلم جديد ملاقات داشته باشيد. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده كردن اتاقشان هستند، ولي هر معلم باتجربه اي از ملاقات با يك دانش اموز جديد و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال مي شود، معلم ها مي دانند كه بايد به دانش آموزانشان براي شروع سال تحصيلي جديد كمك كنند.

۳- كاري كنيد كه كودك راحت تر با معلمش ارتباط برقرار كند

همه ي كودكان نياز دارند كه از ارتباط با معلمشان در كلاس درس احساس راحتي كنند. تا زماني كه اين مشكل حل نشود كودك براي يادگيري آماده گي ندارد. معلمهاي با تجربه اين مسئله را مي دانند و شرايطي را مهيا مي كنند كه دانش آموز از نظر احساسي براي شروع سال تحصيلي جديد آماده گي لازم را به دست بياورد. قطعا، اگر شما شرايطي را فراهم كنيد كه كودك با معلم بيشتر آشنا شود، هر كاري كه مي توانيد در اين زمينه انجام دهيد: راه هاي زيادي براي اينكه كودكتان بتواند معلمي را كه قبلا نديده را بشناسد و اين احساس در او به وجود آيد كه او را مي شناسد.

زماني كه مشخص شد كه كودكتان در كدام كلاس بايد به ادامه ي تحصيل بپردازد شروع به صحبت كردن در مورد معلمش كنيد تا كودك بتواند تصوري از معلمش داشته باشد.

« زماني كه تو در كلاس خانم اصغري هستي من شرط مي بندم كه او شما را تحت تاثير قرار مي دهد» «من مطمئنم كه خانم اصغريبراي بچه ها كتاب داستان مي خواند، او حتي ممكن است كتاب مورد علاقه ات را بخواند، و ما بهتر است كه كتاب مورد علاقه ات را به آنجا ببريم.»

اگر شما مي توانيد تصويري از خانم اصغري تهيه كنيد و عكس او را بالاي يخچال بگذاريد و براي آشنا شدن كودك با او با آن تصوير حرف بزنيد.

«خانم اصغري شما مهربانترين معلم هستيد و من مي دانم كه قرار است شما و سارا همديگر را دوست داشته باشيد!»

اگر شما كودكان ديگري كه در كلاس خانماصغري هستند را مي شناسيد، از انها بخواهيد كه به چه چيزي در مورد خانم اصغري علاقه مند هستند.

كودكتان را تشويق كنيد كه براي خانم اصغري نقاشي بكشد و در اولين روز مدرسه آن را به او بدهد، و براي او يك سيب قرمز براق ببر. نكته اين است كه اصلا مهم نيست كه خانم اصغري چه جور معلمي است. كودك شما احساس خوبي نسبت به او خواهد داشت و معلمش نيز به اين احساس پاسخ مثبت خواهد داد.

اگر شما متوجه شديد كه كودكتان در اولين روز مدرسه نمي تواند با معلمش ارتباط برقرار كند، سعي كنيد بلافاصله بين كودكتان و معلمش ارتباط برقرار كنيد. فقط به معلم توضيح دهيد كه كودكتان قبل از شروع مدرسه هيجان زده بود ولي حالا به نظر مي رسد كه هنوز نتوانسته با اين مسئله كنار بيايد. شما اميدوار هستيد كه معلم بتواند شرايط ويژه اي را براي برقراري ارتباط با كودكتان به وجود بياورد و احساسي در كودك به وجود بيايد كه انگار در خانه است. تقريبا همه ي معلم ها اين شرايط را مي شناسند و اگر شما به درستي از معلم درخواست كنيد او توجه ويژه اي را در اولين هفته ي مدرسه نسبت به كودكتان خواهد داشت. دخترم نسبت به شروع كلاس چهارم هر روز احساس بدي داشت تا زماني كه من با معلمش صحبت كردم؛ يك هفته بعد او عاشق معلمش شد و نمي توانست و بي صبرانه صبح مي خواست كه به مدرسه برود.

۴- اسان كردن برقراري ارتباط فرزندتان با بچه هاي ديگر در مدرسه

كودكان هميشه در مورد معلم جديدشان مضطرب هستند، ولي در صورتي كه آنها ديگر همكلاسي هايشان را بشناسند، آنها احساس راحتي بيشتري مي كنند. اگر شما تازه وارد شهري شده ايد، سعي كنيد با ديگر كودكان كه در همسايگي شما هستند آشنا شويد.اغلب مدارس مايلند كه آشنايي بيشتري به وجود بياورند، سعي كنيد كه قبل از شروع مدرسه كودكتان با ديگر دانش آموزان ارتباط برقرار كند و با آنها آشنا شود. حتي اگر كودكتان در مدرسه تازه وارد نيست، سعي كنيد كاري كنيد شرايطي به وجود آوريد كه كودكتان با بچه هاي ديگر بازي كند و در اين صورت كودكتان در اولين روز مدرسه حتي اگر در تمام تابستان اين بچه ها را نديده باشد راحت تر مي تواند با آنها ارتباط برقرار كند. اگر شما مي توانيد شرايطي را فراهم كنيد كه كودكتان در اولين روز مدرسه با كودك ديگر به مدرسه برود، حتي اگر آنها در يك كلاس نيستند، اين كار باعث مي شود كه ترس كودك نسبت به مدرسه كمتر شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-بازگشت به مدرسه يك جابجايي مهم براي كودك

تسهيل پيوند كودك با معلم و همكلاسي هايش

كودكتان ديگر مثل يك بچه ي بزرگ هر روز به مدرسه مي رود. اما به جاي شور و اشتياقي كه شما انتظار آن را داريد، بسياري از روزها به خصوص روزهاي شنبه را مي بينيد كه كودكتان با گريه و يا دل درد به مدرسه مي رود. او تمارض نمي كند. اين عكس العمل به دليل اضطراب هايي است كه بر روي بدن كودك تاثير مي گدارد، و اين اضطراب ها به خصوص در كودكان ممكن به ناراحتي معده منجر شود. ولي نگران نباشيد، اين مسئله كه كودكان براي رفتن به مدرسه نياز به كمك ها و سازگاري هايي داشته باشند غير معمول نيست. در اينجا ده نكته بيان شده است كه در اين رابطه مي تواند كمك كننده باشد.

تسهيل برقراري ارتباط كودك با معلمش.
كودكان نياز دارند كه با يك بزرگسال كه به آنها احساس امنيت مي بخشد ارتباط برقرار كنند. بنابراين زماني كه آنها با والدينشان نيستند، نياز دارند كه دلبستگيشان را به سمت معلمشان سوق دهند، و يا اينكه انها ممكن است انقدر اضطراب داشته باشند كه نتوانند آرامش خود را به دست بياورند و به فرايند يادگيري بپردازند. اگر شما متوجه شديد كه كودكتان از رفتن به مدرسه احساس خوبي ندارد، بلافاصله با معلمش مطرح كنيد. فقط كافي است كه به معلمش بگوييد كه به نظر مي رسد كه فرزندم هنوز خود را با مدرسه اخت نكرده است، و شما اميدوار هستيد كه او بتواند توجه ويژه اي به كودكتان داشته باشد كه كودكتان احساس كند كه در خانه ي خودش است. هر معلم با تجربه اي اين مسئله را درك مي كند و توجه بيشتري براي كمك به كودكتان خواهد كرد. بسياري از معلم‌ها كارهاي ويژه اي به كودك مي سپارند، كه كودك مي تواند با آن ارتباط برقرار كند و هر روز مي تواند وظيفه ي خود را انجام دهد.

برقراري ارتباط كودك با ديگر كودكان
كودكان نياز دارند كه حداقل با يك كودك ارتباط برقرار كنند. اگر متوجه شديد كه فرزندتان با اين مسئله مشكل داردبا معلمش در ميان بگذاريد. از كودكتان بپرسيد كه كدام يك از بچه هاي مدرسه را دوست دارد كه براي بازي كردن دعوت كند. اگر كودكتان در رابطه با پاسخ ديگر كودكان براي دعوت به بازي احساس راحتي ندارد، شما مي توانيد همواره يكي از كودكان را با مادرش بعد از مدرسه به بستني دعوت كنيد، يا اينكه برخي از اقوام را براي شام شب جمعه دعوت كنيد.

شما تنها نياز داريد كه پيتزا تهيه كنيد، و بعد از صرف شام، كودكان در اطراف خانه مانند دو دوست قديمي با هم به بازي و مسابقه خواهند پرداخت. و چه كسي مي داند؟ شايد شما و ديگر والدين بتوانيد اين مسئله را به اين راحتي حل كنيد.

به كودكتان راه حلي را نشان دهيد كه بتواند در طول روز به شما فكر كند
براي بسياري از كودكان، بزرگترين چالش خداحافظي كردن و جدا شدن از والدين است. يك مراسم جدايي ترتيب دهيد، مانند بغل كردن يا گفتن: «من دوست دارم، تو منو دوست داري، روز خوبي داشته باشي و من ساعت ۳ تو را مي بينم!». بيشتر كودكان دوست دارند كه يك عكس خانوادگي در كيفشان داشته باشند. همچنين بسياري از كودكان دوست دارند كه علامت يا چيزي مربوط به والدينشان در جيبشان داشته باشند، مانند يك قلب كاغذي كه كلمه ي عشق بر روي آن نوشته شده است، يا سنگي كه آن را با همديگر در ساحل پيدا كرده ايد، اينها چيزهايي هستند كه اگر كودك احساس تنهايي كرد به وسيله ي آنها مي تواند اطمينان خود را به دست اورد.

اگر مي ترسد او را آرام كنيد.
بيشتر اضطراب هاي ناشي از مدرسه به از نظر بزرگسالان مسخره و احمقانه به نظر مي رسند، مانند اينكه كودك فكر مي كند كه تا زماني كه او در مدرسه است شما ممكن است بميريد يا ناپديد شويد. افرادي كه همديگر را دوست دارند به طور طبيعي فراق و جدايي را دوست ندارند، ولي كودك بايد اطمينان حاصل كند كه شما خوب و سالم هستيد، مدرسه مي تواند باعث شود كه كودك همچنان شما را دوست داشته باشد در حالي كه شما در كنار او حضور نداريد. هر گفتگويي را با اطمينان به اين مسئله كه «تو مي دوني كه ما هميشه پيش هم بر مي گرديم» پايان دهيد. بنابراين كودك مي تواند اين جمله در ذهن خود تكرار كند و نگراني خودش را برطرف كند.

به كودكتان كمك كنيد كه حتي در حال اضطراب بخندد در نتيجه او گريه نخواهد كرد.
خنده راهي است كه كودك مي تواند به وسيله ي آن از اضطراب خود جلوگيري كند،، هر كودكي نسبت به سازگار كردن خود با مدرسه دچار ترس و اضطراب مي شود. به كودكتان فرصت دهيد كه تا جايي كه مي تواند بخندد. اگر شما مي توانيد خوب است كه هر روز صبح يك بازي تعقيب و گريز در خانه ترتيب بدهيد، يا او را به خنده بيندازيد، بدين وسيله كودك شما با جدايي از شما و رفتن به مدسه راحتتر كنار خواهد آمد. شما مي توانيد با استفاده از منحرف كردن ذهن او در زماني كه قسمتي از مغز او در حال هورمون سازي براي استرس است از اين فرايند جلوگيري كنيد. شما مي توانيد در خانه با تعقيب و گزيز يا بالش بازي از اضطراب او جلوگيري كنيد. در اينجا چند بازي ذكر شده است كه مي تواند فرايند فراق و جدايي را آسان تر سازيد:

منبع:كانون مشاوران ايران-ده نكته براي سازگار شدن كودك با مدرسه

سازگاري كودك با مدرسه دشوار مي باشد، آيا فرزندتان در مدرسه گريه مي كند؟ در اين شرايط بايد ياد بگيريد چگونه با اضطراب جدايي كنار بياييد و كاري كنيد كه صبح ها راحت تر فرزند خود را در مدرسه رها كنيد.

چرا كودك من هنگام رفتن به مدرسه گريه مي كند؟
بيشتر بچه ها وقتي به مدرسه برده مي شوند به خاطر اضطراب جدايي گريه مي كنند، فكر دور شدن از والدينشان باعث گريه آن ها مي شود.

مدرسه رفتن بچه‌ها به زور و با دعوا هيچ فايده‌اي ندارد، زيرا اين بدان معناست كه چيزي براي نگراني وجود دارد كه باعث مي‌شود كودك بيشتر بترسد و شروع به گريه كند و سازگاري كودك با مدرسه براي والدين سخت تر شود.

علائم ترس از مدرسه
علائم زيادي وجود دارد كه نشان مي دهد كه سازگاري كودك با مدرسه كم است يا ترس از جدايي را تجربه مي كند در اين شرايط توصيه مي شود كه والدين به علائم توجه كنند و در صورت تشديد آن از مشاور كمك بگيرند.

نشانه هاي زير علائم عدم سازگاري كودك با مدرسه مي باشد:

گريه، عصبانيت، فرياد زدن يا جيغ كشيدن
خود را در اتاق خود پنهان كردن يا درب اتاق را بستن
امتناع از حركت به سمت مدرسه
التماس براي نرفتن به مدرسه، گريه، افتادن روي زمين
قبل از مدرسه از درد، درد و بيماري شكايت مي كند و اگر اجازه دهيد در خانه بماند ناگهان بهتر مي شود.
سطح بالايي از اضطراب را هنگام رفتن به مدرسه نشان مي دهد
مشكل خواب دارد و اغلب كابوس مي بيند.
علل اضطراب جدايي
اضطراب جدايي، ترس و عدم سازگاري كودك با مدرسه دلايل زيادي مي تواند داشته باشد كه به مدرسه يا محيط خانه و خانواده مربوط مي شود، اين علل ها شامل موارد زير مي باشند، به ياد داشته باشيد كه آشنايي با اين علت ها سبب سازگاري كودك با مدرسه مي شود:

رويدادهاي نگران كننده در خانه يا مدرسه
تعارض در خانواده يا با دوستان در مدرسه
تغيير مدرسه مي تواند براي بسياري از كودكان استرس شديدي داشته و باعث عدم سازگاري كودك با مدرسه شود.

مشكلات با معلم
نتايج ضعيف مدرسه
انتظار بالاي والدين

سازگاري كودك با مدرسه
كمك به سازگاري كودك با مدرسه
۱. در مورد احساسات فرزندتان در خانه بحث كنيد
گاهي اوقات موثرترين راه براي جلوگيري از گريه و سازگاري كودك با مدرسه بروز احساسات به نوع ديگر و روش ديگري مي باشد.

پس از آرام شدن همه چيز با كودك خود در مورد احساسات او در آن روز صحبت كنيد. از كلمات براي توصيف احساسات او استفاده كنيد ولي در به كار بردن كلمات دقت داشته باشيد.

به او اجازه دهيد احساسات خود را بيان كند و به آن ها كمك كنيد تا بتواند احساساتي مانند ترس، عصبانيت، آسيب ديدگي و نگراني را بهتر نشان دهد. به او يادآوري كنيد كه اشكالي ندارد كه دلتنگ شما باشد و به او بگوييد كه شما هم دلتنگش هستيد و هر روز مشتاق هستيد تا از مدرسه به خانه بيايد و او را ببينيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-۱۱ راه سازگاري كودك با مدرسه | با بچه اي كه به مدرسه نميرود چه بايد كرد

علاقه مند كردن كودك به مدرسه دغدغه بسياري از والدين مي باشد. آيا كودك شما در برابر مدرسه رفتن مقاومت مي كند؟ مشق هاي خود را به موقع انجام نمي دهد؟

روش هاي علاقه مند كردن كودك به مدرسه
نگران نباشيد نكات زير در مورد كمك به بچه ها به لذت بردن از مدرسه است و به شما و همسرتان كمك مي كند تا بتوانيد علاقه مند كردن كودك به مدرسه را تجربه كنيد:

۱.خانه خود را پر از كتاب كنيد

خانه‌هاي پر از كتاب سطح تحصيلي كودك را به طور متوسط ​​۳.۲ سال افزايش مي‌دهند. صرفاً داشتن كتاب در خانه (۵۰ كتاب ايده آل است) براي تعيين اهميت مطالعه و علاقه مند كردن كودك به مدرسه كافي مي باشد.

امانت گرفتن كتاب از كتابخانه (هر چند با ارزش باشد) كافي نيست . اين واقعيت كه والدين به اندازه كافي كتاب ها را در اولويت قرار مي دهند تا فضايي براي آن ها در خانه ايجاد كنند، چيزي است كه به بچه ها كمك مي كند تا از مدرسه و ارتباط با كتاب لذت ببرند.

لازم نيست ۵۰ كتاب را باهم بخريد، اما شروع به برنامه ريزي براي كتابخانه شخصي خود در خانه كنيد. اگر قفسه داريد، بخشي را كه به كتاب هاي كودكان اختصاص دهيد. اگر نه، يك قفسه ساده براي كودكان به اتاق آن ها اضافه كنيد.

سپس او را به كتاب فروشي برده و به عنوان هديه براي او كتاب بگيريد. به او اجازه دهيد تا كتابي كه مي خواهد را انتخاب كند.

۲. مراقب نحوه صحبت خود در مورد مدرسه باشيد

همه مردم از تعطيل شدن مدارس در آخر هفته ها يا تعطيلات خوشحال مي شوند همين خوشحالي به كودك نشان مي دهد كه مدرسه چيز خوبي نمي باشد.

بنابراين، از خود بپرسيد: چگونه با فرزند خود در مورد مدرسه صحبت مي كنم؟

آيا به او مي گوييد« يك خبر خوش فردا تعطيل است و مدرسه اي در كار نيست؟»

اين تصميمات كوچك تعيين مي كند كه آيا مدرسه براي خانواده شما مهم است يا بايد از آن دوري كرد. البته آخر هفته‌ها سرگرم‌كننده هستند، زيرا ما مي‌توانيم تمام روز را با يكديگر معاشرت كنيم و دير از خواب بيدار شويم. اما مراقب باشيد كه چگونه در مورد مدرسه صحبت مي كنيد و مطمئن شويد كه آن را منفي نشان نمي دهيد.

علاقه مند كردن كودك به درس
۳. در تعطيلات مدرسه به يادگيري ادامه دهيد
چه چند هفته تعطيلات عيد و چه طولاني مدت در تابستان، زماني كه فرزندتان در مدرسه نيست، نوعي «برنامه درسي» جذاب براي او فراهم كنيد تا اهميت علاقه مند كردن كودك به مدرسه را به او نشان دهيد.

البته، بچه ها تقريباً هميشه در حال يادگيري هستند، از هر لحظه بازي تا درس خواندن هميشه ياد مي گيرند. با اين حال، بسياري از تابستان‌هايم را به ياد مي‌آورم كه بعدازظهرها تلويزيون تماشا مي‌كردم و زماني كه مي‌توانستم بيشتر درگير كتاب و يادگيري باشم.

نبايد برنامه سخت و دشواري داشته باشيد زيرا خانه مدرسه نيست. اما يادگيري هرگز نبايد كنار گذاشته شود.

۴. قوانيني را در خانه در مورد مدرسه وضع كنيد
آيا در مورد مسواك زدن دو بار فكر مي كنيد؟ احتمالا نه. شما بايد هر روز صبح و شب دندان هاي خود را مسواك بزنيد، بعد از استفاده از دستشويي دست هاي خود را بشوييد و قبل از خواب چراغ ها را خاموش كنيد.

اين قدرت عادات و كارهاي روزمره است و همين امر را مي توان در مدرسه نيز به كار برد.

به عنوان مثال، مي توانيد يك برنامه روتين بعد از مدرسه ايجاد كنيد كه شامل يك ميان وعده و چند دقيقه تكاليف درسي باشد. اطمينان حاصل كنيد كه فرزندتان ميز خود را مرتب نگه مي دارد.

اين روال ها زندگي روزمره شما را براي يادگيري تنظيم مي كنند و اين انتظار را ايجاد مي كنند كه مدرسه مهم است.

۵. انتظار داشته باشيد فرزندتان به دانشگاه برود
من افرادي را مي‌شناسم كه بدون چنين انتظاري بزرگ شده‌اند و احساس مي‌كردند كه ورود به دانشگاه و گذراندن آن دشوارتر است. آن ها بايد به تنهايي مراحل ثبت نام را طي مي كردند، يا والدينشان علاقه اي نداشت كه مدركي داشته باشند.

همه كساني كه به دانشگاه مي روند موفقيت پيدا نمي كنند، همانطور كه همه كساني كه به كالج نمي روند با مشكل مواجه نيستند. اما كالج فرصت هاي زيادي را در دراز مدت ارائه مي دهد. درآمد بيشتر و بيكاري كمتر و ايجاد علايق مادام العمر چند مورد از اين موارد هستند.

بسياري از افراد در دانشگاه و تعامل با ديگران متوجه مي شوند كه چه علايقي در زندگي دارند و ياد مي گيرند كه چگونه مي توانند آن ها را بهتر دنبال كنند.

۶. نشان دهيد كه چگونه مدرسه بر آينده فرزند شما تأثير مي گذارد
بسياري از مردم آموزه هاي مدرسه را مسخره مي كنند به طور مثال حتما زياد شنيده ايد كه انتگرال چه زماني به من كمك مي كند؟

مسلماً، ما هميشه موضوعاتي را كه در مدرسه مي آموزيم در زندگي روزمره به كار نمي بريم. ممكن است جزئياتي كه در تاريخ ياد مي گيريم و درس هاي تكاليفي كه در آن مطالعه كرده ايم اهميتي نداشته باشند.

تا به امروز، من هنوز از بسياري از برنامه هاي رياضي كه در دوره ابتدايي ياد گرفتم براي يافتن درصد استفاده مي كنم.

در مورد نحوه استفاده از آنچه در مدرسه آموخته ايد اكنون به عنوان يك بزرگسال صحبت كنيد. شايد نوشتن پروپوزال براي كار، با استفاده از مهارت هايي است كه در كلاس انگليسي آموخته ايد يكي از اين موارد باشد. در بحث ها مي توانيد نظرات خود را در مورد تاريخ و جغرافيا بهتر بيان كنيد زيرا در مدرسه آن ها را آموخته ايد.

علاوه بر استفاده مستقيم از آنچه در مدرسه آموخته ايد، شما مي توانيد انتقادي فكر كنيد، مشاهده كنيد، سوال كنيد. شما ياد گرفتيد كه چگونه استنباط كنيد، استدلال كنيد و تحقيق كنيد و از اينكه چيز جديدي ياد گرفته ايد خوشحال شويد.

و مهمتر از همه به كودك خود بگوييد كه اگر به مدرسه نمي‌رفتيد يا خوب كار نمي‌كرديد، چه فصرت هايي ممكن بود وجود نداشته باشند. هرچه براي مدرسه ارزش بيشتري قائل باشيم، شانس ها و انتخاب هاي بيشتري در بزرگسالي مي توانيم داشته باشيم.

منبع:كانون مشاوران ايران-۱۰ روش علاقه مند كردن كودك به مدرسه

آموزش دوستيابي در مدرسه، راهكارهايي براي والدين و مربيان

روش هاي آموزشي دوستيابي در مدرسه به چه شكل مي باشند؟ يكي از مهم ترين موضوعات در فرايند اجتماعي شدن به ويژه در سنين دبستان، دوستيابي مي باشد، بسياري از كودكان زماني كه مي خواهند گفتگويي را آغاز كنند و يا رابطه دوستي با همسالان خود برقرار كنند با مشكلاتي برخوردار مي شوند.

اين موضوع مي تواند نشان دهنده اختلالاتي در كودكان مانند افسردگي و اوتيسم باشد و نگراني هاي زيادي را براي والدين ايجاد مي كند، همچنين در بعضي مواقع عدم توانايي در دوستيابي مي تواند به خاطر عدم آموزش كافي توسط والدين باشد. براي اين كه كودك با مهارت هاي دوستيابي آشنا شوند مي توانيد از مشاوران ومتخصصاني كه در اين زمينه اطلاعات كافي دارند كمك بگيريد و اگر كودك شما مشكلاتي در اين زمينه تجربه مي كند در ادامه اين مقاله توضيحاتي در مورد آموزش دوستيابي بيان شده است كه مطالعه آن مي تواند براي شما مفيد باشد.

آموزش دوست يابي در مدرسه براي كودكان چه اهميتي دارد؟
يكي از راه هاي افزايش مهارت هاي اجتماعي دوستيابي و برقراري روابط دوستانه با ديگران مي باشد كه از زمان كودكي آغاز مي شود و با توجه به اين كه اجتماعي بودن يكي از ويژگي هاي مهم و اصلي براي هر انساني مي باشد و نحوه شكل گيري آن بر روي مسائلي كه در سنين بالاتر به وجود مي آيد اثر مي گذارد.

زماني كه كودك مهارت هاي لازم براي دوستيابي و برقراري ارتباط با ديگران و روابط اجتماعي را ياد بگيرد در اين هنگام به راحتي ديگران را به سمت خود جذب مي كند و با وجود دوستان زندگي اش رنگ و بوي تازه اي به خود مي گيرد.

همچنين تجربياتي كه كودك در مدرسه و هنگام برقراري رابطه دوستانه به دست مي آورد به او كمك مي كنند تا حد زيادي اعتماد به نفس او افزايش يابد و با توجه به اين كه كمبود اعتماد به نفس در بسياري از اختلالات رواني دخيل مي باشد مي توان به نقش و اهميت دوستيابي در كودكان پي برد.

اگر كودك در دوستيابي و برقراري ارتباط در مدرسه ناتوان باشد در اين صورت آسيب هاي زيادي براي او به وجود خواهد آمد به عنوان مثال كودكاني كه روابط اجتماعي محدودي دارند استرس و اضطراب زيادي را تجربه مي كنند و دچار افت تحصيلي خواهند شد به همين دليل دوستيابي بسيار اهميت دارد و بايد آموزش آن در اولويت مدرسه و والدين قرار گيرد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-آموزش دوستيابي در مدرسه | راهكارهايي عالي براي والدين و مربيان

ترس از مدرسه، علل، علائم و درمان ترس از مدرسه

ترس از مدرسه يكي از مشكلاتي است كه كودكان دبستاني با آن رو به رو مي شوند، البته احساس اضطراب براي كودكان در اوايل مدرسه تا حدودي طبيعي مي باشد زيرا تجربه رفتن به مدرسه به منزله اولين جدايي از والدين مي باشد و به منزله ورود به جامعه اي بزرگتر است اما بسياري از كودكان اضطراب و ترس بيش از اندازه اي را تجربه مي كنند به طوري براي آن ها سخت است تا با اين شرايط خودشان را سازگار كنند.

اين كودكان هنگام رفتن به مدرسه بسيار مقاومت مي كنند و زماني كه مجبور به مدرسه رفتن مي شوند آسيب و رنج هاي بسياري را تحمل مي كنند، براي آن كه بتوانند ترس از مدرسه را در كودك خود بشناسيد و آن را مورد كنترل قرار دهيد اين مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهيد همچنين مي تواند به مشاوره كودك مراجعه كنيد تا در اين زمينه به شما كمك كنند.

ترس از مدرسه چيست؟
كودكاني كه به اين مشكل دچار هستند داراي ترس افراطي، غير منطقي و پايدار نسبت به مدرسه رفتن مي باشند و زماني كه مي خواهند از والدينشان جدا شوند مقاومت بسياري انجام مي دهند، ترس مفرط از مدرسه براي اولين بار معمولا در دوره پيش دبستاني، كودكستان و كلاس اول ظاهر مي شود و در كلاس دوم به اوج مي رسد، اما با اين وجود خودداري از مدرسه رفتن مي تواند در هر سني به وجود آيد.

ترس در دختران و پسران از مدرسه تقريبا به يك اندازه مي باشد و اين نوع ترس اضطراب و استرس زيادي را براي كودكان ايجاد مي كند كه در اين حالت والدين علاوه بر درمان فوبيا، بايد استرس و اضطراب كودك را كاهش دهند.

علائم ترس از مدرسه
بسياري از والدين ممكن است در مورد مدرسه هراسي آگاهي چنداني نداشته باشند و علائم آن را جدي نگيرند و به همين دليل آن مشكل را ناديده بگيرند اين رفتار ها مي تواند منجر به افزايش علائم استرس و اضطراب در فرزندان شود كه در ادامه اين مقاله علائم و نشانه هاي ترس از مدرسه را بيان مي كنيم.

علائم رفتاري ترس از مدرسه
نسبت به مدرسه نرفتن بهانه تراشي مي كنند و در برابر اصرار والدين مقاومت كرده و از مدرسه رفتن امتناع مي كنند، اين كودكان بيشتر تلاش مي كنند تا والدين خود را قانع كنند تا به آن ها اجازه دهند در منزل بمانند.
چسبيدگي به پدر و مادر و امتناع از جدا شدن از والدين، دروغ گويي و فرار يا پنهان كردن براي اجتناب از رفتن به مدرسه، بسياري از كودكان در اين شرايط تظاهر به بيماري مي كنند و تمايل دارند مدرسه را بپيچانند.
در هنگام جدايي از والدين و مدرسه رفتن، دچار پريشاني و ترس و اضطراب مي شوند و قشقرق و سر و صدا به پا مي كنند، اين مسئله مي تواند نشان دهنده وجود اختلال اضطراب جدايي در كودكان باشد.
در ساعت هايي كه در مدرسه است در خواست مكرر براي برقراري تماس با والدين دارد.
بلند شدن از تخت خواب در هنگام صبح براي او دشوار است و با مشكلاتي رو به رو مي شود.
امتناع از درگيري در فعاليت هاي گروهي با همسالان در مدرسه

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-ترس از مدرسه را به اشتياق از مدرسه تبديل كنيد

بسياري از افراد به دنبال مشاوره تحصيلي رايگان براي فرزند خود هستند لذا ما در اين بحث به نكاتي مهم پيرامون تشويق كودكان به درس خواندن مي پردازيم.

هر روز از فرزند خود بپرسيد چه كاري بايد انجام دهد.

يك محفل آرام را براي او فراهم كنيد.

براي اكثر والدين، فرستادن بچه ها به مدرسه، كار مشكلي است.

هدف آنها اين است كه فرزندان خود را بسازند، هر دو كودكان و نوجوانان در مدرسه احساس امنيت و راحتي مي كنند و درس هاي خوبي مي گيرند.

اغلب والدين از معلم و مدرسه فرزندشان جدا شده اند.
به نظر مي رسد كه وقتي والدين در مدرسه شركت نمي كنند، والدين مسئوليت فرزندان خود را احساس نمي كنند و در اين زمان آنها فرزندان خود را به دست غريبه ها مي دهند.

اگر والدين نقش فعال تري ايفا كنند، نه تنها كودكان را تشويق به تحصيل مي كنند بلكه علاقه خود را نيز افزايش مي دهند.

در اين مورد، والدين نقش مهمي در تجربه تحصيلي فرزندشان ايفا مي كنند و در عين حال ارتباط خوبي با معلمان ايجاد مي كنند.

اما يك سوال:

اگر مدرسه از جايگاه بالايي برخوردار باشد، نقش والدين چيست؟
والدين نبايد اهميت نقش خود و همچنين مدرسه را ناديده بگيرند.

آنها همچنين بايد اطمينان لازم را داشته باشند تا در صورت لزوم خودشان عمل كنند.

ويژگي هاي رشدي كودكان نابينا
ويژگي هاي رشدي كودكان نابينا
0 ديدگاه/نوامبر 4, 2020
ادامه مطلب
براي ايجاد ارتباط قوي با مدرسه، توصيه هاي زير را در نظر بگيريد:
تعيين زمان خاصي براي رفتن به رختخواب در فرزندان
در شب، كودكان را به رخت خواب ببريد زيرا كودكان قبل از رفتن به مدرسه بايد آمادگي كامل داشته باشند و اين مسئوليت والدين آنها است.

وداع كوتاه
صبح از خانه بيرون برويد تا بچه ها را در راه مدرسه همراهي كنيد.

هنگام جدا شدن، كودك را در آغوش گرفته و ببوسيد و بلافاصله به مدرسه بفرستيد.

اغلب كودكان از دوري هاي طولاني مدت ناراحت مي شوند.

نگران نباشيد: معلمان مي دانند كه چگونه كودكان را آرام كنند.

به ياد داشته باشيد كه كودكان پس از جدا شدن از والدين، به ندرت گريه مي كنند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-جديدترين و معتبرترين راه ايجاد ارتباط با مدرسه كودكان

ترس هايي كه موجب مي شود كودك به ديگران ضربه بزند، معمولاً ريشه در بعضي از تجارب ترسانيدن توسط والدين يا ديگران در اوايل زندگي اش دارد؛ اگرچه، در كل كودك ممكن است به ظاهر از خود ترسي نشان ندهد. كودك براي كنترل ترس اش، دست به نوعي رفتار پرخاشگرانه مي زند و هر زماني كه او احساس ترس شديدي كند اين رفتار نيز شعله ور مي شود. در واقع كودك به جاي گريه كردن يا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسيدن شروع به حمله مي كند، بالا و پايين مي پرد، نمي تواند از ديگران درخواست كمك كند و به در و ديوار ضربه مي زند. شما براي كمك به كودكتان، نبايد به دنبال علت ترس او باشيد؛ بلكه ميزان افزايش احساس امنيت اش و نيز ارتباط با او ضروري و مهم است خواه شما والدين يا پرستار او باشيد؛ خواه دوست يا از آشنايان او باشيد. همچنين براي پيشگيري از هر گونه عمل تكانشگرانۀ كودك، نياز به مراحلي پيش رونده است.همانطور كه شما با كودكتان ارتباط برقرار مي كنيد و به او حس امنيت مي دهيد، او نيز احساسات پرحرارتي كه محرك تكانشگري همراه با ضربه زدن شده را با شما در ميان خواهد گذاشت. به احساسات كودكتان توجه كنيد ضمن اينكه از آسيب زدن به ديگران ممانعت كنيد و به او اجازه دهيد تا ترس اصلي خود را تخليه كند به طوري كه او بتواند احساس راحتي و آرامش كند و ديگران را همچون دوستانش ببيند؛ نه اينكه او را تهديد كنيد.

براي مطالعه بيشتر:

خشم و پرخاشگري در نوجوانان

* اول، يك رابطه صميمي تري برقرار كنيد.

فرصت هايي را براي ارتباط بيشتر و بهتر تنظيم كنيد. تعيين زمان خاص يك ابزاري ايده آل براي برقراري ارتباط است. اگر فرزندتان است؛ پس سعي كنيد آن، زماني كوتاه در اوايل روز و به محض بيدار شدن از خواب صبحگاهي باشد، طوري كه كودك روزش را با پيشنهادتان براي تصميم گيري در مورد رغبت او به 5 دقيقه يا 10 دقيقه با هم بودن شروع كند. به او بسيار گرم و صميمي نگاه و توجه كنيد، اين كار باعث مي شود كه او احساس كند وجودش برايتان مهم است حتي اگر هم شير هاي ديگري هم داشته باشد، يك برنامه صبحگاهي ترتيب دهيدو اينكه بايد ابتدا با مكالمات تلفني شما همراه باشد. اين كار يعني داشتن برنامه در خانواده باعث مي شود كارهاي مهم را در اولويت قرار دهيد. اگر مي دانيد كه كودكتان فردي جدا از خانواده است سعي كنيد در اولين فرصتي كه او را مي بينيد با او بازي هاي كودكانه اي كه در آن امكان برنده شدن او وجود دارد؛ را ترتيب دهيد.

* براي مثال، تعامل احساسي برقرار كنيد.

شما ممكن است يك سري بازهاي پرسرو صدا يا بازي هاي قايم باشك را به كار ببريد اين ها بازي هايي هستند كه كودكان را به بازي جمعي وامي دارند، خودتان نيز به جمع آنها بپيونديد، پر انرژي و با احساس بازي كنيد. با يكديگر بازي خنديدن را انجام دهيد و نقشيرا متناسب با سن كودكبه خود بگيريد. با بازي قايم باشك در جايي پنهان شويد و كودكان را وادار كنيد تا سريع شما را پيدا كنند يا به صورت غيرمنتظره وسط بپرند و شما را بتراسنندوقتي كودكان بدون قلقلك مي خندند؛ بالطبع آنها برنده مي شوند و شما بازنده. خنديدن و حس امنيت و قدرت در بازيِ بردن و باختنبه كودكان كمك مي كند تا با يكديگر ارتباط برقرار كنند و انرژي شان تخليه شود. اين بازي به كودكتان مي فهماند كه آنها در كنار شما احساس امنيت، ارزشمندي و نيز اعتماد به نفس دارند.

* در جمع خانواده

شما ممكن است بازي گرگم به هوا را ترتيب دهيد يا بازي دويدن و گرفتن كودك كه امكان برنده شدن كودك در آن وجود دارد. براي مثال شما ممكن است دست هايتان را باز كنيد و سعي كنيد او را با احاطه كردن كودك و به حالت تلو تلو و مارپيچي محكم در بغل بگيريد. براي آنها به جذاب ترين حالت ممكن گرفته شدن لذت بخش است.با كودكتان كشتي بگيريد اما سعي كنيد خيلي به او فشار نيايد.با او هنگام بازي تماس چشمي داشته باشيد.با او بازي هاي رمزي كه حاكي از فريب دادن كودك است را انجام دهيد اما سعي كنيد سرزندگي قبل را داشته باشيد و پر انرژي بازي كنيد. اين نوع بازي براي كودكان دنياي ديگري است. كودكي كه در طي بازي قصد ضربه زدن دارد ممكن است اين بازي را فرصتي دوباره براي رونمايي اضطراب و آشفتگي اش به روش عملي تري بداند. او ممكن است به ميز محكم ضربه بزند يا ميز پذيرايي تان را به هم بريزد و يا در حالي كه به شما نگاه مي كند، ديوار را خط خطي كند. وقتي كه شما با ملايمت به او نزديك مي شويد تا به او تذكر دهيد او دليلي براي گريه كردن،جوش آوردن و راه انداختن قشقرق پيدا مي كند.اين بيان هيجانيشروع فرآيند بهبوديافتن يا درمان احساسات به خصوص احساسات مشابهي است كه منجر به آسيب زدن به ديگرانمي شود.

* دوم: وقتي كودكتان گريه مي كند براي احساساتش ارزش قائل شويد.

منبع : كودك و نوجوان-سه روش براي توقف كتك كاري در كودكان

6روش براي اينكه بچه هاي شما در مورد مدرسه هيجان زده نگه داشته شوند.
اين يك واقعيت است: بچه هايي كه در مورد يادگيري هيجان زده مي شوند، در مدرسه و در زندگي بهتر عمل مي كنند. يكي از بهترين هدايايي كه ما مي توانيم به بچه هايمان دهيم، اين است كه آن ها را در مورد همه ي آنچه كه مدرسه ارائه مي دهد، مشتاق كنيم.

به ياد داشته باشيد: هر كودك براي يادگيري متولد مي شود. در مورد همه چيزهايي كه نوزاد در چند سال اول مي آموزد فكر كنيد:

چگونه نيازهاي آدم بزرگ ها را برآورده كند؛ چگونه راه رفتن و صحبت كردن، لبخند زدن و اخم كردن؛ خواب شب و بازي در طول روز را انجام دهد. چگونه دست بزند و بازي كند، خود را تغذيه كند، و هر دو اين ها را با ديگران انجام دهد. زماني كه كودك 4 يا 5 ساله باشد، بيشتر آنها رنگ ها و اعداد را مي دانند، اينكه چگونه سه چرخه سواري كند و چگونه اسباب بازي هاي پيچيده را دستكاري كند و با افراد به همان اندازه پيچيده سروكله بزند. اگر بيش از يك زبان در خانه استفاده شود، كودكان زير 10 سال مي توانند ياد بگيرند كه همه آنها را مانند زبان مادري صحبت كنند.

براي يك كودك، هر روز تعداد زيادي از چيزهاي جديد پر مي شود و او از آن ها ياد مي گيرد. چه تنها باشد و چه با او بد رفتار شود، هر روز او با يادگيري پر شده است. هر روز او با شادي در مورد موفقيت هاي جديد طي مي شود. كودك كوچكي كه مصمم است در مورد كاري موفق شود را ببينيد و برايتان درسي است كه تسليم نشويد. ما والدين نياز نيست به بچه ها ياد دهيم كه عاشق يادگرفتن شوند. ما فقط بايد مطمئن شويم كه عشق به يادگيري در آن ها له نشود.

چگونه عشق به يادگيري را زنده نگه داريم:

خودتان را دوست داشته باشيد: همانند چيزهاي ديگر، عشق به يادگيري نيز چيزي است كه بچه هاي ما با هوايي كه در خانه نفس مي كشند، آن را ياد مي گيرند. اگر دوست داريد چيزهاي جديد ياد بگيريد، اگر دوست داريد مشكلات را حل كنيد، اگر دوست داريد مهارت هاي خود را تمرين كنيد تا زماني كه در آن حرفه اي شويد، بچه هاي شما نيز همانطور خواهند بود.
شور و شوق شما براي گسترش دانش خود و مواجه با چالش ها مسري است. در مورد اكتشافات جديد مشتاق باشيد. وقتي كه چيزي را كه دشوار است انجام مي دهيد، داستانهايي را در مورد آن به اشتراك بگذاريد. اجازه دهيد بچه هاي شما تلاش هاي تان براي تعمير يا ايجاد چيزي و احساس رضايت شما هنگام دستيابي به آن را ببينند.

زماني را با بچه هاي خود صرف كشف چيزهاي جديد كنيد: بچه ها به طور طبيعي كنجكاو هستند. اين كنجكاوي را از طريق كنجكاوي خودتان پرورش دهيد. در مورد چگونگي كارها با صداي بلند صحبت كنيد. سوالات بچه ها را به طور جدي در نظر بگيريد.
سوالات خود را با گرفتن اطلاعات از اينترنت و جستجوي آن در كتاب ها پاسخ دهيد. برنامه هاي طبيعت و علم را با هم ببينيد و درباره آنچه كه از آن ها آموخته ايد صحبت كنيد.

آزمايش هاي ساده در خانه انجام دهيد. اينترنت پر از پروژه هاي سرگرم كننده و تعجب آور خانگي است كه همه چيز را از چگونگي كار كردن آتشفشان تا چگونگي يادگيري شيمي از طريق پخت و پز نشان مي دهد. يك يا دو ساعت ايجاد چيزها و مطالعه در كنار هم در آخر هفته ها، لذت بردن از يادگيري را زنده نگه مي دارد.

منبع : كودك و نوجوان-ايجاد اشتياق در بچه ها براي مدرسه رفتن

نكاتي در رابطه با آماده سازي كودكان براي آغاز سال تحصيلي جديد.

يكي از سخت ترين كاري كه والدين بايد انجام دهند آماده سازي كودكان براي بازگشت به مدرسه است. بيشتر كودكان دوست دارند كه تا دير وقت بخوابند، زمان آزاد بيشتري داشته باشند، و سازماندهي و ساختار كمتري در زمان تعطيلي مدارس دارند. والدين براي آماده سازي كودكان براي شروع مدرسه چه كارهايي مي توانند انجام دهند؟

نخست، كودكان را از لحاظ تحصيلي آماده نگاه داريد تا با شروع روز اول مدرسه سورپرايز نشوند. براي آمادگي روحي كودكان راه هاي زيادي وجود دارد. يك تقويم كه بر روي آن روزها مشخص شده است براي كودكاني كه در درك زمان و دوره دچار مشكل هستند مي تواند كمك كننده باشد. دوم، به كودكان نشان دهيد كه از كدام فروشگاه مي خواهيد كوله پشتي، كتاب ها، و جعبه هاي غذا را خريداري كنيد بنابراين روال برنامه ريزي شده و مشخص است. مكانهايي كه در آن كودكان تكاليف مدرسه شان را انجام مي دادند براي انجام تكاليف آينده آماده كنيد و براي ان قوانيني وضع كنيد.

بازگشت به مدرسه

سوم، در روز اول تمامي قسمت هاي مهم را با كودك برويد، از مدرسه بازديد كنيد معلم و مشاور مدرسه را نيز ملاقات كنيد. مسائل ناشناخته مي تواند باعث ايجاد اضطراب شود بنابراين اين كارهاي ساده براي كمك به آرامش عصبي كودك كمك كننده هستند. همچنين اگر كودك شما مسائل پزشكي يا اضطراب دارد و در اولين هفته ي تحصيلي به مشاوره نياز دارد مي تواند مفيد باشد.

چهارم، براي مراقبت هاي بعد از مدرسه و انجام تكاليف روال خاصي مشخص كنيد. مشخص بودن برنامه ها براي تسكين استرس هم براي شما و هم براي كودكتان مفيد مي باشد. پنجم، براي امادگي كودكتان براي روز اول مدرسه وسايل و يونيفرم او را از قبل خريداري كنيد. در آخر، اگر همه ي اين كارها را انجام داديد روز اول مدرسه كودكتان را به مدرسه ببريد. در اين صورت كودك شما احساس امنيت مي كند و براي اتفاقات غير منتظره اضطراب نخواهد داشت.

منبع: مركز مشاوره و روانشناسي ايران-بازگشت به مدرسه