كارهاي كودك را تاييد كنيم يا با او قاطع باشيم؟

«دست نزن عزيزم» كافيه ديگه! مگه به تو نمي‌گم اين كارو نكن! در ذهن تصور كنيد كه يكي از آن روزهاي وحشتناك است كه هرگونه ترفندهاي از طرف شما بي‌اثر مانده است و هر شيطنت و آتشي كه كودكتان دلش مي‌خواسته، سوزانده است.
يك روز وحشتناكي را تصور كنيد كه ترفندهايي كه به طور معمول موثر از آب در مي‌آمد، بي‌اثر مانده و كودك دلبندتان به اصطلاح هر آتشي دلش مي‌خواسته، سوزانده است و هر چقدر شما به او گفته‌ايد «بسه ديگه! مگه نمي‌گم نكن!» گوش‌هايش به صحبت‌هاي شما بدهكار نيست و توجهي نمي‌كند. بالاخره از كوره در مي‌رويد و مقداري صدايتان را بلندتر مي‌كنيد و كمي تندتر با او صحبت مي‌كنيد؛ ولي كجاست گوش شنوا؟ جالب است بدانيد از نگاه كودكتان، او توانسته به وسيله شيطنت‌هاي خودش، توجه شما را به سمت خودش جلب كرده و مطمئنا برايش مهم نيست كه اين جلب توجه از سمت شما مثبت باشد يا منفي.تاييد كودك
ممكن است برخي مواقع به خودتان بباليد كه چقدر خوب است كه خونسردي خودم را حفظ كردم و شايد گاهي داد و فرياد هم به ذهنتان نرسد و مواردي اينچنيني را از خودتان بروز ندهيد و فقط بگوييد «دست نزن عزيزم»، ولي دوباره هيچ گوش شنوايي از طرف كودكتان نيست كه به اين حرف‌ها توجه كند. پس در نهايت چه بايد كرد؟

وقتي كودك خطايي را مرتكب شد، با چه روشي با او حرف بزنيم؟
خوب است بدانيد براي اين‌كه كودك را به سمت رفتار درست و مناسب سوق دهيم، بايد اول برخورد درست و صحيح را با كودك ياد گرفت و از راه‌هاي خودش وارد شد. چون ندانستن و تجربه نداشتن در اين زمينه، ممكن است كار دست شما بدهد و رويه و روش رفتاري اشتباه شما باعث شود كه كودكتان پرخاش كند و گاهي اوقات با حركات عجيب و پرخاشگرانه، شما را ناراحت كند.
موقعي كه مي‌خواهيد با كودكتان حرف بزنيد، بايد به چگونگي و نوع صحبتتان فكر كنيد، چون كودكتان غالبا به حركات بدن، وضعيت، اضطراب، لحن و بلندي صدايتان، نگراني و خيلي مسائل اينچنيني دقت دارند كه ممكن است شما از آنها غافل بوده و زياد به اين مسائل دقت نكنيد.
موقع صحبت كردن با فرزندتان سعي كنيد نقش بازي كنيد، يعني همه اكثر چيزها را بزرگ جلوه دهيد و در موردشان اغراق كنيد. حدالامكان سعي كنيد با اعتماد به نفس با او حرف بزنيد. بعضي مواقع كه خواسته‌هاي شما با كودكتان با هم فرق دارد، خودتان را شخص سوم خطاب كنيد تا بتوانيد از يك جنگ تمام‌عيار جلوگيري كنيد. به طور مثال بگوييد «مامان مي‌خواد دستاتو بشوره».
اين موضوع را بدانيد و جدي بگيريد كه صحبت كردن با لحني قاطع به طرز عجيب و معجزه‌آسايي اثر دارد و موثر واقع مي‌شود. در بسياري از مواقع صداي آرام، قاطع و حركات مطمئنتان براي انتقال پيدا كردن پيام به فرزند شما كافي است، چون در اين صورت به آنها اين پيام را مي‌دهد كه در اين زمينه‌ها خط قرمزهايي وجو دارند كه او نمي‌تواند پايش را از آن‌ها جلوتر بگذارد. حتما در تمام مواقعي كه با كودكتان در حالت صحبت هستيد و يا با او بازي مي‌كنيد و حتي به او غذا مي‌دهيد، تمام خونسردي خودتان را حفظ كنيد و هرگز از كوره در نرويد، چون اين كار باعث مي‌شود كه به مرور زمان بر روي رفتار و عملكرد كودك تاثير منفي بگذاريد و او را نيز ترغيب به اين كار كنيد.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-كارهاي كودك را تاييد كنيم يا با او قاطع باشيم؟

شناخت رشد جسمي كودك

براي شناخت وضعيت رشد جسمي كودك، معيارهاي مراحل رشد، هرگز اصول آماري قرار نمي‌گيرد. كودك ممكن است نسبت به تاريخ سني كه توسط آن مرحله معين نشده است، بسيار جوان يا بسيار مسن باشد. بنابراين بايد معيار سطح مرحله‌اي را پيدا كنيم تا بتوانيم درجه بلوغي را كه كودك واقعا به آن دست يافته، تشريح كنيم. از طريق معيارهايي كه براي هر دوره تعيين شده، تفاوت‌هاي فردي نمايان مي‌شود.

در فرآيند رشد هميشه سرعت مفهوم متغيري دارد، مثلا رشد در سن 5 سالگي كند شده و از سن 10 سالگي تغييرات ناشي از رشد نمايان خواهد شد. عمل رشد به طور دائمي از بدو تولد شروع مي‌شود و تغييراتي را ايجاد مي‌كند كه متاسفانه گاهي نسبت به اين تغييرات توجهي نمي‌شود كه اين بي‌توجهي تاثيرات سوئي بر روي فرزند در حال رشد مي‌گذارد، زيرا رشد علاوه بر تغييرات جسمي، تغييراتي در رفتار كودك نيز ايجاد مي‌كند كه به موازات فرايند رشد جسمي انجام مي‌گيرد. البته تغييرات حاصل از رشد جسمي از محيط پيرامون كودك نيز متاثر است. مثلا رشد كودكي كه در شمال كشور زندگي مي‌كند، با كودكي كه در جنوب كشور است، تفاوت خواهد داشت. با اين وجود مي‌توان گفت كه كودكان نواحي مختلف جامعه از لحاظ رشد و تغييرات فيزيكي و رواني قابل مقايسه هستند.

البته مراحل رشد، مختص دسته‌بندي كودكان نيست، بلكه وسيله‌اي است كه به ما امكان مي‌دهد رفتار كودكان را تعبير و تفسير كنيم. كودك بيش از ششصد عضله متمايز دارد كه او را كاملا در بر گرفته‌اند. اكثر اين عضلات (پي – ماهيچه) شديدا توسط جهت‌هاي قرينه و با دستگاه مفصلي و اهرمي قابل توجهي به اسكلت محكم شده‌اند. پيچيدگي سيستم عضلات ماهيچه‌اي از حد تصور فراتر است، زيرا كودك در حدود چهل ميليون تار ماهيچه‌اي دارد كه هر يك از اين تارها به نوبه خود از تعداد بي‌شماري رشته‌هاي نازك ميكروسكوپي ساخته شده است كه اين رشته‌ها نيز به نوبه خود به رشته‌هاي نازك عصبي متصل مي‌شوند كه مايعات مغزي انتشاردهنده تحريك عصبي آنها از يك سري سلول‌هاي عصبي كه در مغز و نخاع قرار دارند، حاصل مي‌شود.

بخش اعظم اين تشكيلات، در طول 10 سال اوليه زندگي ساخته مي‌شود و به شكل يك فرايند منظم انجام مي‌گيرد و بر اساس يك نظم دقيق ايجاد مي‌شود كه مراحل رشد را يادآوري مي‌كند. روند اين تشكيلات قبل از تولد شروع مي‌شود. كودك قبل از تولدش قادر است حركاتي انجام بدهد و وضعيت خود را تغيير بدهد (كل حركاتي را كه در طول دوره جنيني انجام مي‌شود، قابل ملاحظه است.)

كمي پس از تولد، نوزاد وضعيت‌هاي فعالي را كه چشم‌ها، سر، بازوها، پاها و بالا تنه وارد عمل مي‌كند، مي‌پذيرد؛ كه اين وضعيت كاملا منظم و هماهنگ است. اين كشف قابل ملاحظه، انضباط و هم‌آهنگي وضعيت چشم‌ها، سر و دست‌ها و بدن را ايجاب مي‌كند، حركت غير ارادي و نيروبخش گردن از دوران كودكي به عنوان منشأ ساده رشد در نظر گرفته مي‌شود.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-شناخت رشد جسمي كودك