Susan E. Holt, PhD, J. Reid Meloy, PhD, and Stephen Strack, PhD
يك نمونه غير تصادفي (N = 41) از زندانيان از يك زندان با وضعيت حداكثريت به صورت رواني يا غير رواني (با استفاده از اختلالات رواني فهرست كه تجديد نظر شده (PCL-R) )) و خشونت و يا خشونت جنسي تقيم بندي شده است. ساديسم با استفاده از ميلون باليني چند محوري پرسشنامه-II (MCMI-II) مقياس 6B، آزمون اختلال شخصيت (POE) براي موارد اختلال شخصيت ساديستي، و معيارهاي ساديسم جنسي DSM-IV اندازه گيري مي شود. يافته شده است كه عوامل رواني به طور قابل توجهي ساديستي بيشتري نسبت به از غير رواني دارند (MCMI-II و POE). قدرت به طور كلي نسبتا بالا بود. ساديسم در گروه هاي خشونت آميز و خشونت آميز جنسي تفاوت ندارد. موارد تشخيص ساديسم جنسي تعداد كمي بود (3) كه براي تجزيه و تحليل آماري معني دار باشد. موارد رفتار ساديسمي و اختلالات فكري و رواني (PCL-R، فاكتور 1 و فاكتور 2) معنادار و مثبت و داراي ارتباط و همبستگي بوده است. نتايج بيانگر اعتبار بيشتر تجربي از لحاظ نظري پيشنهادي و باليني در ارتباط با صفات ساديستي و شخصيت رواني مي باشد.
ساديسم و اختلالات فكري و رواني اغلب از لحاظ نظري و باليني وجود دارد، اما اندازه گيري تجربي رابطه نيتريك در صورت وجود، بين اين سازه ها عملا وجود ندارد. در يك مطالعه اخير از مجرم جنسي ساديستي به آن اشاره شده است، اما به طور خاص اندازه گيري نشده است كه آيا همبستگي مثبت و معني داري بين اين اختلالات ضربه و شخصيت از نظر باليني و نظري معنا دار است يا نه.

Meloy و Gacon مكانيزم سدو مازوخيسم (SM) را براي پاسخ به نمونه هايي از مجرمان رواني و غير رواني ، با استفاده از اختلالات رواني فهرست تجديد نظر شده (PCL-R) در گروه هاي مختلف، مورد بررسي قرار. دادند. چهل و يك درصد از بيماران رواني حداقل يك پاسخ SM را ايجاد كردند كه به طور قابل توجهي نسبت به مجرمان غير رواني بيشتر بود (P <0.05).
Meloy و Gacono فرض كردند كه پاسخ SM ممكن است يك شاخص خاص و شايد حساس از ساديسم باشد، يك ويژگي عميقا دروني از مسيرهاي هاي رواني، اگر چه آنها را به طور مستقيم براي بيان رفتاري آن اندازه گرفتند. Hart و همكاران اختلالات رواني و تهاجمي / رفتار ساديستي را در بين مردان زنداني مورد مطالعه قرار دادند. اين نويسندگان همچنين يك رابطه مثبت و معنادار بين اختلالات فكري و رواني كه توسط PCL-R و موارد تهاجمي رفتار / ساديستي در مقياس 6B از ميلون باليني چند محوري پرسشنامه II (MCMI-IL) اندازه گيري مي شود، را تشخيص دادند. Gacono و همكاران كه يك نمونه از جنون مالين قرر در بيماران بستري شده يافتند كه به طور قابل توجهي رواني بودند (P <0.001) و ساديستي جنسي مورد ديگر بود (p <0.025) كه نسبت به يك گروه تصادفي از موارد جنون مقايسه شده بود.
اين سه مطالعه ما را ترغيب به تدوين و فرموله كردن درخواست براي مطالعه بيشتر درموارد زير مي كند: آيا بيماران رواني مرد كه جرايم خشونت آميز و يا خشونت آميز جنسي ساديستي انها بيشتر از مردان غير رواني است كه مرتكب جرم يكساني شده اند و محكوم به زنداني بودن شده اند؟ ما در سطح ساديسم بيماران رواني و غير رواني افرارد زنداني، گروه بندي را بر اساس جنايات را با استفاده از ابزار هاي مختلف كه مسلما در اندازه گيري ساديسم تاثير دادرند، انجام داده ايم: مقياس 6B از MCMI-LL (تهاجمي / شخصيت ساديستي)؛ آزمون اختلال شخصيت (PDE) آيتم هاي اندازه گيري اختلال شخصيت ساديستي؛ و معيارهاي DSM-IV محور براي ساديسم جنسي.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-ساديسم و اختلالات رواني خشونت آميز در مجرمين و تبهكاران جنسي