هفت راه رسيدن به آرامش فكري و تقويت ذهني شامل موارد زير مي شود:

آرامش فكري و تقويت ذهني
قانون اول: ذهن خود را پر از انديشه هاي اميدواري و خوشبختي كنيد.
در حقيقت زندگي ما نتيجه افكار ما است و بسياري از رخدادها ناشي از ضمير ناخوداگاه ماست.

در يك برنامه راديويي از من سوال شد كه بزرگ ترين درسي كه تا كنون آموخته ام چيست؟

پاسخ اين سوال براي من آسان است چون به خوبي مي دانم بهترين درسي كه از زندگي آموخته ام اهميت دادن به تفكرات و انديشه هايم است.

به نظر من ساده ترين راه شناخت افراد، آشنا شدن با طرز تفكرشان است.

ويليام جيمز پدر روانشناسي علمي، مي گويد: ظاهراً، عمل نتيجه ي تدوام احساس است، اما در حقيقت عمل و احساس هر دو يك راه را طي مي كنند.

با نظم دادن به رفتار هاي ارادي مي توان به طور غيم مستقيم بر احساسات و عواطف تأثير گذاشت و رفتارهايي كه ارادي نيستند را نظم بخشيد.

نتيجه گفته هاي ويليام جيمز به صورت زير مطرح مي شود:
وقتي شادي از ما مي گريزد تنها كاري كه مارا به سوي خوشبختي هدايت مي كند اين است كه شاد و گشاده روي باشيم و از اندوه دوري كنيم.

قانون دوم رسيدن به آرامش فكري
سعي كنيد در زندگي به دنبال تلافي و انتقام گرفتن از دشمنانتان نباشيد چون در صورت بروز هر نوع اقدام تلافي جويانه بيش از دشمنان، خودتان آزار مي بينيد.

بياييد از روش آيزنهاور بهره ببريم در اين روش، فرد حاضر نيست حتي دقيقه اي از فكرش را به كساني اختصاص دهد كه او را دوست ندارند.

دقت داشته باشيد كه انسان جز آنچه كاشته است درو نخواهد كرد.

قانون سوم دستيابي به آرامش فكري و تقويت ذهني
به جاي آنكه از ناسپاسي ديگران رنجببريد از كسي توقع خاصي نداشته باشيد و منتظر نباشيد تا بقيه به شما خوبي كنند.

دقت كنيد كه تنها راه رسيدن به خوشبختي و شاد زيستن اين است كه توقعاتمان را از ديگران كم كنيم، اين كار علاوه بر افزايش كمك به ديگران سبب مي شود تا ما بياموزيم كه براي آنچه دريافت مي كنيم همواره سپاس گذار باشيم.

شكرگذاري از خداوند سبب مي شود تا رضايت خاطر بيش تري نسبت به آنچه به دست آورده ايم، پيدا كنيم و براي آنچه كه مي خواهيم بيش تر تلاش كنيم.

از نظر روانشناسان مذهبي سپاس گذاري رفتاري تربيتي است و از نظر روانشناسان علوم تربيتي قدر شناسي و سپاس گذاري از ديگران يك خصوصيت مفيد براي كودكان تلقي مي شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-هفت راه رسيدن به آرامش فكري و تقويت ذهني

طلاق پديده اي است كه در جامعه امروز به عنوان يكي از آسيب هاي اجتماعي مطرح مي شود كه ريشه در تغيير و تحولات گوناگون فرهنگي، اجتماعي، زيستي و غيره دارد و با پيچيده تر شدن زندگي امروز، سطح آن نيز شدت يافته است. در اين مقاله به راه هايي پرداخته شده است كه به شما در آرامش بعد طلاق كمك مي كند.

اگرچه طلاق در برخي از شرايط مي تواند تنها راه حل ممكن باشد اما چه بخواهيم يا نخواهيم طلاق، آسيب هاي مخصوص به خود را دارد و ما زماني مي توانيم از آرامش بعد از طلاق صحبت كنيم كه با گذشت مدتي از طلاق، فرد با مراقبت هاي لازم كه از خود به عمل مي آورد و با برنامه ريزي كه براي زندگي بعد از طلاق خود دارد بتواند اين رويداد را در زندگي خود بپذيرد و با آن كنار آمده باشد و بعد از طلاق شرايط بهتري را براي خود رقم زده باشد.

در اين مقاله در ابتدا به پيامدها و اثرات طلاق اشاره مي كنيم و در ادامه راهكارهايي را براي بهتر زيستن و رسيدن به آرامش بعد از طلاق ارائه مي دهيم.

آثار و پيامدهاي طلاق
آثار و پيامدهاي طلاق در سه بعد قابل تبيين و بررسي است.

بعد فردي
بعد خانوادگي
بعد اجتماعي
بعد فردي
ترس از آينده
اينكه فردي تصميم بگيرد به زندگي مشترك خود، پايان بدهد كار ساده اي نيست. چنين تصميمي مي تواند با احساس تاسف و سرزنش خود همراه باشد.

فرد ممكن است از تنهايي بعد از طلاق بترسد كه اين ترس از تنهايي، در خانم ها بيشتر از آقايان احساس مي شود.

نگراني در مورد اينكه آيا شريك زندگي ديگري خواهم داشت؟ آيا به تنهايي مي توانم زندگي ام را اداره كنم؟

خانمي كه هيچ شغل و درآمدي ندارد و قرار است حضانت فرزندانش را برعهده بگيرد طبيعتا دچار اين ترس مي شود كه چگونه قرار است از پس هزينه هاي مورد نياز فرزندان بربيايد، آيا شغلي پيدا مي كند؟

اگر هم تصميم بر اين باشد كه فرزندان را پدر نگهداري كند ترس و نگراني دوري از فرزندان و فكر كردن مداوم در مورد اين مسئله كه در نبود او چه اتفاقي براي بچه ها مي افتد مشكل و دغدغه اي است كه اكثر مادران دارند، پدر نيز به نوبه خود اين ترس و نگراني ها در ذهنش شكل مي گيرد و مي داند كه اداره و تربيت فرزندان در نبود مادر كار بسيار سختي خواهد بود و اين نگراني را دارد كه از اين به بعد در صورت عدم حضور مادر، او چگونه مي تواند بدون دغدغه و نگراني فرزندان را رها كند و به سر كار برود.

آرامش بعد از طلاق
اين ترس هاي واقعي ناشي از ترديدهاي واقع بينانه درباره بازار كار، مسائل مالي، مشكلات بزرگ كردن فرزندان به تنهايي و تغيير در زندگي فردي و اجتماعي است.

در اين مرحله يك بحران عاطفي اتفاق مي افتد و احساس انسان با عقلش منطبق نخواهد بود و بر اثر تجربه چنين احساساتي ممكن است فرد احساس درماندگي كند.

در اولين مرحله فرد هنوز نمي داند كه بايد واقعيت جدايي را بپذيرد يا خير؟ آيا تنها خواهد ماند يا در آينده دوباره ازدواج خواهد كرد؟

احساس گناه
احساس گناه در مورد خيانت نسبت به خوشبختي فرزندان از جمله مشكلاتي است كه افراد علي الخصوص مادران در هنگام طلاق با آن مواجه مي شوند.

ترس از آينده اي مبهم براي خود و فرزندان، واكنش هاي گوناگوني را در آنان پديد مي آورد و اين وضعيت احساس گناه را شدت مي بخشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-راه هاي رسيدن به آرامش بعد از طلاق كه از آن ها خبر نداريد

با طلاق شما ممكن است كاشانه، فرصت بودن با كودكان، خويشاوندن همسر، خانواده گسترده و حتي دوستانتان را از دست بدهيد. طلاق زيان هاي اجتناب ناپذيري مانند تنهايي، تغيير سبك زندگي، تجسم نكردن آرزوها و خاطرات گذشته به همراه دارد. طلاق ممكن است مهاجرت به شهر ديگر، تغيير شغل يا تحصيل و يا استخدام فردي براي ادراه منزل را در بر گيرد. جدايي از همسري كه راضي به طلاق نيست يا متاركه كرده است، سخت تر است. اين وضع اعتماد به نفستان را نابود مي كند به ويژه اگر غير منتظره باشد يا همسرتان به دليل دوست داشتن فرد ديگري متاركه كرده است. معمولاً از بي هويتي در يك زن يا شوهر يا شايد مثلاً پدر يا مادر صحبتي به ميان نيامده است. براي تغيير و رهايي موفقيت آميز مي بايست هر فقداني يك سوگ تلقي شود. بسياري از آثار اندوهناك از طلاق فيزيكي و شرعي پيشي مي گيرند و راه را هموار مي كنند.

طلاق: بايدها و نبايد ها
بهتر است مراحل كوبلر راس را به عنوان انكار، خشم، چانه زني، افسردگي و پذيرش را در اين زمينه بشناسيم. ترس كه در آن هيجان نافذ گاهاً در گذري است، ذكر نشده است. همه اين تغييرات استرس زا محسوب مي شوند. مواجهه ناخواسته با اينها موجب اضطراب مي شود. از اين رو، بسياري از عناصر مهم زندگي اين اشخاص به يك آن تحول مي يابند كه در بين آنها استرس وحشتناك است. با جدايي بارها و بارها خاطرات و غم هاي مرتبط با گذشته از قبيل سقط جنين، مرگ، مهاجرت يا طلاق والدين زنده مي شوند. لذا، يك مرد وقتي كه پسرش چهار ساله مي شود به ياد گذشته و پدرش مي افتد كه در چهارسالگي او را از دست داده؛ او نه تنها جداشده است بلكه، تغيير مكان نيز داده است؛ ضمن اينكه كه خواهان رجوع به وضع سابق است. اما نزديكي به همسر سابق يك انگيزه خودخواسته نيست. خاطرات گذشته ي ترك پدرش و پيش بيني خدشه دارشدن اعتبار آرماني پدرش به واسطه رويارويي با نيازهاي پسرش برايش دردناك است.
بسياري از اوقات، هر دو فقدان قبل و عدم جدايي از پدر يا مادر وجود دارد، به عنوان مثال، زناني كه پس از مرگ پدرشان ارتباط نزديكي با مادرشان داشته اند، براي چنين همسراني خطر فقدان سخت و طاقت فرسا است. او هنوز در غم از دست دادن پدرش است و از نظر هيجاني نتوانسته از مادرش جدا شود. جدايي از همسر در اين حالت تقريباً غير ممكن است. او مشاجره مي كند و به نشست راضي نمي شود بلكه طلاق را به عقب بيندازد، شايد بدان وسيله از اندوه ناشي از آن، احساس تنهايي، پوچي و رهايي جلوگيري كند. در چنين مواردي، عصبانيت منجر به جدايي مي شود، اما؛ دعواهاي پي در پي روشي براي تداوم ارتباط است. اغلب همسران بين جدايي و دلبستگي در نوسان هستند؛ گاهي اوقات، نخست مطيع اند، سپس مقاومت مي كنند. آنها نمي توانند باهم كنار بيايند بدون احساس اينكه با اين كار آنها در حال از دست دادن بخشي از وجود خود مي باشند. مثلاً هر چيزي پذيرفتني و ممكن است فقط با يك قلم جنس ناچيز، يك قطعه موسيقي يا بزرگداشت شب يلدا.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-بعد از طلاق؛ رهايي و تغيير