بازگشت به مدرسه مي تواند هم براي دانش آموزان و هم براي والدين يك چالش باشد. بعد از يك تابستان طولاني، ممكن است سخت باشد كه دوباره به روال مدرسه برگرديم. با اين حال، با كمي برنامه ريزي و آماده سازي، مي توانيد يك شروع موفق داشته باشيد.

در اينجا چند نكته براي بازگشت به مدرسه آورده شده است:

از قبل براي كلاس هاي خود آماده شويد. قبل از شروع مدرسه، فهرستي از كلاس هاي خود و منابع مورد نياز خود را تهيه كنيد. اين به شما كمك مي كند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانيد.
يك برنامه منظم براي خود تعيين كنيد. تعيين يك برنامه منظم براي مطالعه و انجام تكاليف به شما كمك مي كند تا بر روي كار خود تمركز كنيد.
با معلمان خود ارتباط برقرار كنيد. اگر در مورد چيزي مشكل داريد، با معلم خود صحبت كنيد. آنها مي توانند به شما كمك كنند تا بر مشكل غلبه كنيد.
با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار كنيد. صحبت با دوستان و خانواده مي تواند به شما كمك كند تا از نظر عاطفي حمايت شويد.

بازگشت به مدرسه
كودكاني كه براي اولين بار مي خواهند وارد مدرسه شوند و يا كودكاني كه مي خواهند به مدرسه ي جديدي وارد شوند بايد خود را با شرايط جديدي سازگار كنند، حتي رفتن به كلاس بالاتر نيز براي كودك مسائلي را پيش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصيلي بالاتر و درس هاي علمي تر، معلم جديد، و يك دايره ي اجتماعي متغير. خبر خوب اين است كه با مقداري آماده سازي و سازماندهي مي توانيد بازگشت به مدرسه را براي كودكتان لذت بخش كنيد و اولين هفته ي تحصيلي را براي خودتان و فرزندتان آسان تر سازيد.در ادامه چند راه براي آسان كردن اين مسئله آمده است:

پيشنهاد مشاور: اضطراب جدايي در مهد كودك ✔️۱۳ راهكارهاي روانشناسي

۱. از اينكه كودكتان با مدرسه اش آشناست اطمينان حاصل كنيد
اگر كودكتان سال قبل نيز در همين مدرسه بوده است اين خيلي خوب است ولي بايد خود را براي بازگشت به مدرسه آماده كنيد ! شما تنها لازم است تغييراتي را كه امسال اتفاق مي افتد را براي كودكتان توضيح دهيد. «حالا تو اولين سطح تحصيلي ات را شروع مي كني، تو بايد در زمين بازي بچه ها بازي كني، و با بچه هاي ديگر در سالن ناهار خوري غذا بخوري.» «حالا تو سال سومي هستي، تو هر روز بايد تكاليفت را انجام بدهي.» «حالا تو وارد دوره ي راهنمايي شده اي، تو خودت بايد به مدرسه بروي. نياز است كه با هم رد شدن از خيابان را تمرين كنيم.»

ولي اگر اين اولين سال تحصيلي كودكتان باشد، پس لازم است كه شما با كودكتان به انجا سر بزنيد. حتي اگر اين آشناسازي ابتدايي يك روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه برويد و با محيط آن آشنا شويد. اگر مي توانيد وارد زمين بازي شويد، اين يك مزيت است كه كودكتان را با آنجا آشنا كنيد. و اگر نمي توانيد وارد زمين بازي شويد از پشت حصار زمين را به او نشان دهيد و او را نسبت به آن هيجان زده كنيد.

۲- از هر فرصتي براي آشنايي بيشتر كودك استفاده كنيد
بسياري از مدارس براي كودكاني كه اولين بار وارد آن مدرسه مي شود موقعيت هايي را تدارك مي بينند كه كودك بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ي خاصي براي اين منظور ندارد، از آنها بخواهيد كه يك روز شما و كودكتان قبل از شروع مدرسه به آنجا برويد و با معلم جديد ملاقات داشته باشيد. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده كردن اتاقشان هستند، ولي هر معلم باتجربه اي از ملاقات با يك دانش اموز جديد و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال مي شود، معلم ها مي دانند كه بايد به دانش آموزانشان براي شروع سال تحصيلي جديد كمك كنند.

۳- كاري كنيد كه كودك راحت تر با معلمش ارتباط برقرار كند
همه ي كودكان نياز دارند كه از ارتباط با معلمشان در كلاس درس احساس راحتي كنند. تا زماني كه اين مشكل حل نشود كودك براي يادگيري آماده گي ندارد. معلمهاي با تجربه اين مسئله را مي دانند و شرايطي را مهيا مي كنند كه دانش آموز از نظر احساسي براي شروع سال تحصيلي جديد آماده گي لازم را به دست بياورد. قطعا، اگر شما شرايطي را فراهم كنيد كه كودك با معلم بيشتر آشنا شود، هر كاري كه مي توانيد در اين زمينه انجام دهيد: راه هاي زيادي براي اينكه كودكتان بتواند معلمي را كه قبلا نديده را بشناسد و اين احساس در او به وجود آيد كه او را مي شناسد.

اگر شما متوجه شديد كه كودكتان در اولين روز مدرسه نمي تواند با معلمش ارتباط برقرار كند، سعي كنيد بلافاصله بين كودكتان و معلمش ارتباط برقرار كنيد. فقط به معلم توضيح دهيد كه كودكتان قبل از شروع مدرسه هيجان زده بود ولي حالا به نظر مي رسد كه هنوز نتوانسته با اين مسئله كنار بيايد. شما اميدوار هستيد كه معلم بتواند شرايط ويژه اي را براي برقراري ارتباط با كودكتان به وجود بياورد و احساسي در كودك به وجود بيايد كه انگار در خانه است.

اضطراب جدايي در روز اول مدرسه
۴- اسان كردن برقراري ارتباط فرزندتان با بچه هاي ديگر در مدرسه
كودكان هميشه در مورد معلم جديدشان مضطرب هستند، ولي در صورتي كه آنها ديگر همكلاسي هايشان را بشناسند، آنها احساس راحتي بيشتري مي كنند. اگر شما تازه وارد شهري شده ايد، سعي كنيد با ديگر كودكان كه در همسايگي شما هستند آشنا شويد. اغلب مدارس مايلند كه آشنايي بيشتري به وجود بياورند، سعي كنيد كه قبل از شروع مدرسه كودكتان با ديگر دانش آموزان ارتباط برقرار كند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظي كردن را با كودكتان تمرين كنيد.
براي بسياري از كودكان، بزرگترين چالش اين است كه از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرايطي سعي كنيد كه به صورت منظم و كوتاه از كودكتان جدا شويد كه اين شرايط بتواند تمريني براي جدايي شما از كودكتان باشد.

شما ممكن است به كودكتان چيزي بدهيد كه آن را نگه دارد چيزي كه شما را به ياد او مي اندازد، مانند يك شكل قلب كه بر روي آن كلمه ي عشق نوشته شده است، دستمالتان، يا تكه سنگ كوچكي شما با يكديگر در ساحل پيدا كرده ايد، چيزي كه او بتواند در جيبش بگذارد و با خودش ببرد و زماني كه بر مي گردد آن را به شما پس دهد. بيشتر كودكان دوست دارند كه در كيفشان عكسي از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهيد كه به شما و كودكتان اجازه دهد كه داخل كلاس شويد
مشخص كنيد كه چه مقدار از زمان مي توانيد در آنجا بمانيد. اگر متوجه شديد كه بازگشت به مدرسه براي كودكتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشيد و با همديگر برنامه اي را تدارك ببينيد كه جدا شدن از شما براي اولين هفته ي مدرسه براي او سخت نباشد.شايد شما بايد هر روز صبح يك داستان براي كودكتان بخوانيد و سپس او را به معلم بسپاريد و از كودكتان خداحافظي كنيد بنابراين معلم مي تواند شرايطي را به وجود اورد كه كودك احساس راحتي بيشتري داشته باشد.

۷- شروع به صحبت كردن در مورد كلاس بالاتر و يا سال تحصيلي جديد كنيد.
بهترين كار انتخاب كتاب هايي است كه به كلاس او مربوط مي شود. كتابخانه يا معلم مي توانند در اين مورد به شما كمك كنند. كودكتان را در مورد چيزي كه بايد انتظار را داشته باشد هيجان زده كنيد، كه شامل خوراكي، زمين بازي، خواندن، كامپيوترها، آواز خواندن و هنر مي شود. اگر شما كودكان ديگري را كه با او همكلاسي هستند و يا اينكه به همان مدرسه مي روند را مي شناسيد مطمئن شويد كه او با آنها را ببيند يا با آنها بازي كند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه براي كودكتان تعريف كنيد.

پيشنهاد مشاور: ۱۱ دلايل گريه كودك | تمامي دلايل را پيش از خطر بررسي كنيد

۸- اگر يك خواهر يا برادر كوچكتر در خانه با شماست
اگر خواهر يا برادر كوچكتر كودكتان در خانه با شماست، اطمينان حاصل كنيد كه كودكتان بداند كه چقدر خانه بدون او كسل كننده است و چقدر نسبت به او حسودي مي كند كه نمي تواند مانند يك بچه ي بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصي را با فرزند بزرگترتان صرف مي كنيد و خوراكي مي خوريد و در مورد روزش با او صحبت مي كنيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نكته طلايي

كاهش اضطراب كنكور و امتحانات يكي از مشكلاتي است كه بسياري از دانش‌آموزان و دانشجويان در زمان آماده شدن براي امتحانات با آن مواجه مي‌شوند. اين اضطراب مي‌تواند به شكل‌هاي مختلفي مانند تپش قلب، تعريق، خشكي دهان، لرزش بدن، مشكل در تمركز و يادآوري مطالب، و ترس از شكست و ناكامي خود را نشان دهد. در برخي موارد، اضطراب امتحان مي‌تواند آنقدر شديد باشد كه عملكرد فرد را در امتحان مختل كند و مانع از كسب نتيجه مطلوب شود.

استرس و اضطراب دو پديده‌ي رواني هستند كه به طور طبيعي در زندگي افراد وجود دارند. استرس پاسخ بدن به موقعيت‌هاي چالش برانگيز يا تهديدآميز است. اضطراب نيز نوعي احساس نگراني يا تشويش است كه مي‌تواند در موقعيت‌هاي مختلف بروز كند.

علل اضطراب امتحان
عوامل مختلفي مي‌توانند در بروز اضطراب امتحان نقش داشته باشند. برخي از اين عوامل عبارتند از:

ترس از شكست و ناكامي: يكي از مهم‌ترين عوامل اضطراب امتحان، ترس از شكست و ناكامي است. دانش‌آموزان و دانشجويان ممكن است از اينكه نتوانند نمره خوبي در امتحان كسب كنند يا به اهداف خود نرسيدند، دچار اضطراب شوند.
احساس عدم آمادگي: احساس عدم آمادگي نيز مي‌تواند يكي از عوامل اضطراب امتحان باشد. دانش‌آموزان و دانشجويان ممكن است در صورت احساس عدم آمادگي براي امتحان، دچار نگراني و اضطراب شوند.
فشارهاي اجتماعي: فشارهاي اجتماعي نيز مي‌توانند در بروز اضطراب امتحان نقش داشته باشند. والدين، معلمان، و دوستان ممكن است با انتظارات و فشارهاي خود، بر اضطراب دانش‌آموزان و دانشجويان بيافزايند.
عوامل فردي: برخي از افراد به طور طبيعي نسبت به موقعيت‌هاي استرس‌زا، مانند امتحانات، حساس‌تر هستند. اين حساسيت مي‌تواند ناشي از عوامل ژنتيكي، شخصيتي يا تجربيات گذشته باشد.
عوامل محيطي: عوامل محيطي مانند انتظارات والدين، معلمان يا جامعه نيز مي‌توانند بر اضطراب امتحان تأثير بگذارند. به عنوان مثال، اگر والدين يا معلمان انتظارات بالايي از دانش‌آموز داشته باشند، ممكن است دانش‌آموز احساس كند كه تحت فشار است و اين فشار مي‌تواند منجر به اضطراب شود.
عوامل مربوط به امتحان: عوامل مربوط به امتحان، مانند نوع امتحان، مدت زمان امتحان، يا نحوه نمره‌گذاري امتحان نيز مي‌توانند بر اضطراب امتحان تأثير بگذارند. به عنوان مثال، امتحانات شفاهي معمولاً باعث اضطراب بيشتري نسبت به امتحانات كتبي مي‌شوند.
علاوه بر اين، برخي از شرايط پزشكي نيز مي‌توانند خطر ابتلا به اضطراب امتحان را افزايش دهند. به عنوان مثال، اختلال اضطراب فراگير (GAD) و اختلال اضطراب اجتماعي (SAD) مي‌توانند باعث اضطراب شديد در موقعيت‌هاي اجتماعي، از جمله امتحانات شوند.

روانشناسي اضطراب كنكور و امتحان
مشاوره براي كاهش اضطراب كنكور و امتحانات مي تواند در شكل هاي مختلفي انجام شود. برخي از مشاوران ممكن است بر روي كمك به افراد براي توسعه مهارت هاي مقابله اي و تكنيك هاي آرام سازي تمركز كنند. ديگران ممكن است به افراد كمك كنند تا افكار و احساسات خود را در مورد امتحانات درك كنند و آنها را به روشي سالم مديريت كنند. در نهايت، هدف مشاوره كمك به افراد براي كاهش اضطراب امتحان و بهبود عملكرد آنها در امتحانات است. در اينجا چند نمونه از روش هايي كه يك مشاور مي تواند در مديريت اضطراب امتحان استفاده كند آورده شده است:

تكنيك هاي آرامش: تكنيك هاي آرامش مانند تنفس عميق، مديتيشن يا يوگا مي تواند به افراد كمك كند تا بدن و ذهن خود را آرام كنند و اضطراب خود را كاهش دهند.
مهارت هاي مقابله اي: مهارت هاي مقابله اي مانند حل مسئله، مديريت زمان و خودگويي مثبت مي تواند به افراد كمك كند تا با چالش هاي امتحاني كنار بيايند.
تغيير شناخت: تغيير شناخت به افراد كمك مي كند تا افكار و باورهاي منفي خود را در مورد امتحانات تغيير دهند.
درمان شناختي رفتاري: درمان شناختي رفتاري (CBT) يك نوع درمان روانشناختي است كه به افراد كمك مي كند تا افكار، احساسات و رفتارهاي خود را تغيير دهند. CBT مي تواند براي مديريت اضطراب امتحان بسيار موثر باشد.
اگر از اضطراب امتحان رنج مي بريد، صحبت با يك مشاور مي تواند يك راه موثر براي بهبود علائم شما باشد. يك مشاور مي تواند به شما كمك كند تا علت اضطراب خود را درك كنيد و راهكارهايي براي مديريت آن پيدا كنيد.

متخصصان استرس مركز ستاره ايرانيان به شما كمك مي كنند كه علاوه بر كاهش استرس تمركز، موفقيت تحصيلي خود را نيز افزايش دهيد. براي اطلاع از شرايط مشاوره با شماره هاي ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگيريد.

راه‌هاي كاهش اضطراب امتحان
براي كاهش اضطراب كنكور و امتحانات، مي‌توان از روش‌هاي مختلفي استفاده كرد. برخي از اين روش‌ها عبارتند از:

آمادگي مناسب: يكي از بهترين راه‌هاي كاهش اضطراب امتحان، آمادگي مناسب براي امتحان است. دانش‌آموزان و دانشجويان بايد سعي كنند با مطالعه منظم و مرور مطالب، آمادگي كاملي براي امتحان كسب كنند.
تغيير باورهاي منفي: دانش‌آموزان و دانشجويان بايد سعي كنند باورهاي منفي خود را در مورد امتحان تغيير دهند. به عنوان مثال، مي‌توانند به جاي اينكه به خود بگويند “من حتماً در امتحان شكست مي‌خورم”، به خود بگويند “من براي امتحان آماده هستم و تمام تلاشم را مي‌كنم”.
استفاده از تكنيك‌هاي آرامش‌بخش: تكنيك‌هاي آرامش‌بخش مانند تنفس عميق، مديتيشن، و يوگا مي‌توانند به كاهش اضطراب امتحان كمك كنند.
استراحت كافي: استراحت كافي نيز براي كاهش اضطراب امتحان ضروري است. دانش‌آموزان و دانشجويان بايد سعي كنند در شب قبل از امتحان، استراحت كافي داشته باشند تا بتوانند با انرژي كامل در جلسه امتحان حاضر شوند.
تغذيه مناسب: تغذيه مناسب نيز براي كاهش اضطراب امتحان مهم است. دانش‌آموزان و دانشجويان بايد از مصرف غذاهاي پرچرب، شور، و شيرين قبل از امتحان خودداري كنند.
متخصصان استرس مركز ستاره ايرانيان به شما كمك مي كنند كه علاوه بر كاهش استرس تمركز، موفقيت تحصيلي خود را نيز افزايش دهيد. براي اطلاع از شرايط مشاوره با شماره هاي ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگيريد.

علائم استرس و اضطراب
علائم استرس و اضطراب مي‌توانند جسمي، ذهني و رفتاري باشند. برخي از علائم جسمي عبارتند از:

تپش قلب
تنفس سريع
تعريق
لرزش
سردرد
درد عضلات
خستگي
برخي از علائم ذهني عبارتند از:

نگراني
تشويش
بي‌قراري
تمركز ضعيف
تصميم‌گيري دشوار
برخي از علائم رفتاري عبارتند از:

پرخوري يا كم‌خوري
پرخاشگري
اجتناب از موقعيت‌هاي استرس‌زا
نقش والدين در كاهش اضطراب امتحان
والدين مي‌توانند نقش مهمي در كاهش اضطراب كنكور و امتحانات فرزندان خود ايفا كنند. برخي از اقداماتي كه والدين مي‌توانند براي كاهش اضطراب امتحان فرزندان خود انجام دهند عبارتند از:

حمايت عاطفي: والدين بايد از فرزندان خود حمايت عاطفي كنند و به آن‌ها اطمينان دهند كه در هر شرايطي، پشتيبان آن‌ها هستند.
ايجاد فضاي آرام در خانه: والدين بايد سعي كنند فضاي آرامي در خانه ايجاد كنند تا فرزندان آن‌ها بتوانند با آرامش به مطالعه بپردازند.
عدم ايجاد فشارهاي اضافي: والدين بايد از ايجاد فشارهاي اضافي بر فرزندان خود خودداري كنند و به آن‌ها اجازه دهند تا با آرامش به آماده شدن براي امتحان بپردازند.
پيشنهاد مشاور: در دوره كنكور به افسردگي و استرس مبتلا مي شويد مگر

منبع:كانون مشاوران ايران-روش كاهش اضطراب كنكور و امتحانات

روانشناسي نوجوان ۱۷ ساله، نكات تربيتي، روانشناسي دختر ۱۷ ساله و عشق در ۱۷ سالگي همه در اين مقاله آمده است. اين سن حساس است لحظه اي فرارسيده كه معلوم نيست فرزند شما هنوز بچه است يا نه؟ ممكن است فكر كنيد بچه اي كه از اولين لحظات زندگي تا نزديك دوره بزرگسالي تربيت كرده ايد، براي مستقل شدن آماده است و ديگر به كمك شما نياز ندارد، درصورتي كه اين فكر واقعا اشتباه است. ازنظر جسمي، فرزند شما تقريبا بالغ شده است.

روانشناسي دختر ۱۷ ساله
دخترها زودتر از پسرها به سن بلوغ مي رسند و بدنشان عضلاني و پرمو مي شود، ولي مشكلات مربوط به بلوغ براي هردو بسيار زياد است. از نظر احساسي دختر شما مستقل تر است ولي اين بدان معنا نيست كه ديگر به كمك شما نيازي ندارد. اين استقلال ممكن است منجر به تعارض، مخصوصا درون خانواده شود و سختي اين كار در اين است كه مرز باريكي بين كاري كه شما به عنوان حمايت از او انجام مي دهيد و برداشت او از اين حمايت كه فكر مي كند درحال كنترل او هستيد، وجود دارد.آن ها روابط جدي تر، و گاهي رمانتيك و حس شديد هويت جنسي دارند. اين موضوع مي تواند باعث تعارضارت اضافي شود اگر نحوه نگرش آن ها به خودشان با تعبيري كه شما از هويت و شخصيت او داريد مطابقت نداشته باشد.

پسر ۱۷ ساله
تكامل احساسات پسر ۱۷ ساله ني ني سايت منجر به نگراني هاي بيشتري درباره مزاياي بزرگسالي مي شود مثل اينكه آن ها چطور مي توانند از خودشان محافظت كنند، قرار است كجا زندگي كنند يا مي خواهند با زندگي شان چه كنند. اگر مي خواهند به دانشكده بروند، ممكن است نگراني هايي در باره اولين تجربه زندگي دور از خانه و يا مقابله با محيط آموزشي متفاوت داشته باشند. آنها فهم قوي تري از هويت دارند كه ممكن است روي تجربياتش بيشتر منعكس شود شايد توسط درد دل كردن در دفتر خاطرات.

ممكن است علاقه بيش تري به خانواده و آداب و رسوم فرهنگي نشان دهند كه موجب تاييد نقش مهمي است كه در خانواده به عهده دارند. احتمالا به گروه همسالان نسبت به خانواده توجه بيشتري دارند و روي رابطه ها و عشق در ۱۷ سالگي تمركز بيشتري دارند مخصوصا زماني كه گروه هاي اجتماعي بسط داده مي شود و بنابراين آن ها زندگي اجتماعي خودشان را مي خواهند. ان ها نگراني هاي بيشتري درباره ديگران دارند و مي بينيد كه برخي از سوالاتشان پيرامون موضوعاتي كه با دوستانشان دارند حل مي شود.

رشد شناختي نوجوانان
از نظر شناختي، فرزند شما براي درك جهان اطرافش گام هاي بزرگتري برمي دارد در صورتي كه قبلا تلاش او براي شناختن با ترس و نگراني همراه بود. آنها ايده هاي بهتري درباره اهدافشان دارند و براي رسيدن به آن ها بلند پروازند.

مهارت هاي برنامه ريزي بهبود يافته ، آينده نگري و درك عميق تراز نتايج بالقوه همگي براي يك زندگي مستقل مخصوصا زماني كه روي آينده و آينده نزديك متمركز مي شوند، حياتي است. ممكن است كمي خودمحور باشد و علي رغم داشتن ويژگي عقل و اخلاق، معتقد باشند نقطه نظرات خود شان صحيح است با اينكه مي دانند ديگران نظر خاص خودشان را دارند.

مهارت هاي تحصيلي آن ها، حافظه، مهارت هاي سازماندهي، مديريت زمان، و توانايي حل مساله نظري در آنها در سطحي است كه مي توانند از عهده تحصيلات عالي و قرارگرفتن در محيطي كه همان چارچوب هاي قبلي و مسيري كه قبلا طي مي كرد را ندارد (محيط قبلي) برآيد. اكنون زماني است كه رفتار خطر پذيري در او به چشم مي خورد (اگر تا به حال اينطور نبوده است)، مخصوصا در مورد نوشيدني ها، مصرف مواد مخدر، و فعاليت هاي جسمي و جنسي.

رشد عاطفي
روانشناسي نوجوان ۱۷ ساله رشد عاطفي زير را تجربه مي كنند:

توانايي روابط دوستانه طولاني مدت، متقابل و سالمي دارند.
احساسات خود را به خوبيدرك كرده و توانايي تجزيه و تحليل چرايي احساس را دارد.
شروع كنيد به ارزش كمتري براي ظاهر و بيشتر به شخصيت
بلند مدت فكر مي كند
اهدافي را تعيين مي كند
خود را با همسالانش مقايسه مي كند

روانشناسي نوجوان 17 ساله
كمك به نوجوان در رشد اجتماعي
موارد زير را به عنوان راه هايي براي تقويت توانايي هاي اجتماعي نوجوان خود در نظر بگيريد:

نوجوان خود را تشويق كنيد تا با چالش هاي جديد روبرو شود.
با نوجوان خود در مورد ناديده گرفتن خود در روابط گروهي صحبت كنيد.
نوجوان خود را تشويق كنيد تا با يك فرد بزرگسال مورد اعتماد در مورد مشكلات يا نگراني ها صحبت كند، حتي اگر اين شما نيستيد كه او تصميم مي گيرد با او صحبت كند.
در مورد راه هاي مديريت و كنترل استرس بحث كنيد.
نظم و انضباط ثابت و محبت آميزي را با محدوديت و پاداش ها تشويق كنيد.
راه هايي براي گذراندن وقت با هم پيدا كنيد.
اضطراب نوجوان ۱۷ ساله
در اين سن روانشناسي نوجوان ۱۷ ساله نشان داده است كه نوجوانان به دليل عضو شدن در گروه هاي دوستي استرس زيادي را تجربه مي كند اما با كارهاي زير مي توان ايت استرس را مديريت كرد:

فرصت بيشتر براي ارتباط، همكاري و لذت
به يكديگر اعتماد كنيد كه صلاحيت مديريت رابطه خود را داريد.
اعتماد داشته باشيد كه مي توانيد از طريق تغييرات فراوان از نوجوان خود حمايت كنيد.

احساس اينكه نوجوان شما براي مديريت استرس ناشي از اين سن مجهزتر است.
اطمينان داشته باشيد كه نوجوان خود را براي ايمن ماندن آماده كرده ايد.
قد مناسب در ۱۷ سالگي
در سن ۱۷ سالگي به بعد، قد دختران به مابين ۱۶۰ و ۱۶۵ سانتي‌متر مي‌رسد، در حاليكه وزن آن ها تا حدود ۵۹ كيلوگرم افزايش ميابد، قد پسران بطور متوسط بين ۱۷۳ تا ۱۷۸ و وزنشان بين ۶۷ تا ۷۳ كيلو خواهد بود.

تربيت نوجوان ۱۷ ساله
راه هايي وجود دارد تا به فرزندتان كمك كنيد به سرعت به بزرگسالي برسد. اگر آنها را تشويق كنيد كه نه تنها در باره نگراني ها بلكه درباره آرمان ها و آرزوهايشان با شما صحبت كنند و بيشتر از اينكه قاضي باشيد از او حمايت كنيد، به او اجازه مي دهيد بفهمد دركنارش هستيد. مي توانيد به صورت عملي به او كمك كنيد مثلا در مورد اقتصاد خانواده و قرض دادن به او آموزش دهيد و يا اينكه ياد دهيد چطور آشپزي كند يا لباس بشويد (اگرتا به حال اين كارها را انجام نداده ايد).

آن ها با تغييرات عمده اي رو به رو مي شوند، شايد كار جديدي شروع كند، به دانشكده برود و يا تغيير مكان دهد كه اين كارها موجب خدشه وارد شدن به اعتماد به نفسشان شود بنابراين تشويق و واكنش مثبت به اين تغييرات كمك مي كند اعتماد به نفس و خود باوري آنها حفظ شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-روانشناسي نوجوان ۱۷ ساله

با انواع اختلالات اضطرابي آشنا شويد و تقريباً از هر سه بزرگسال يك نفر را در طول زندگي خود تحت تأثير قرار مي دهد. ۱ انواع مختلفي از اختلالات اضطرابي وجود دارد كه هر كدام داراي علائم مشخصي هستند كه مي توانند در شرايط خاص ايجاد شوند. شناسايي نوع اختلال اضطراب براي تعيين اينكه چه درمان هايي موثر خواهند بود، مهم است.

اختلال اضطراب فراگير
اختلال اضطراب فراگير (GAD) يك نوع شايع اختلال اضطرابي است كه هر ساله حدود ۳٫۱٪ از مردم ايالات متحده را تحت تأثير قرار مي دهد. 2 آنچه اختلال اضطراب فراگير را از ساير اختلالات اضطرابي متمايز مي كند، ماهيت جهاني اين بيماري است. افراد مبتلا به GAD به جاي داشتن موقعيت‌ها و شرايط خاص كه باعث اضطراب مي‌شوند، در پاسخ به بسياري از شرايط يا حتي زماني كه هيچ محرك قابل شناسايي وجود ندارد، اضطراب را تجربه مي‌كنند.

از آنجايي كه افراد مبتلا به GAD قادر به شناسايي محرك هاي مجزاي اضطراب خود نيستند، قادر به پيش بيني يا پيشگيري از علائم اضطراب خود نيستند . از آنجا كه آنها نمي توانند محرك هاي خاصي را براي اضطراب خود جدا كنند، اغلب اضطراب خفيف تا متوسط را به طور منظم يا مكرر تجربه مي كنند.

علائم GAD عبارتند از: 3

اضطراب و نگراني بيش از حد در اكثر روزها به مدت حداقل ۶ ماه در پاسخ به تعدادي از رويدادها، فعاليت ها يا موقعيت ها رخ مي دهد.
كنترل نگراني براي فرد دشوار است
اضطراب يا نگراني داراي سه يا بيشتر از ويژگي هاي زير است (فقط يكي براي كودكان):
بي قراري، احساس سرگيجه يا بي قراري
به راحتي خسته، خسته يا تخليه مي شود
مشكل در تمركز، تمركز، يا خالي شدن ذهن
تحريك پذيري
تنش عضلاني
مشكلات خواب (مشكل در به خواب رفتن، خواب ماندن يا احساس بي قراري بعد از خواب)
علائم با يك اختلال رواني ديگر بهتر توضيح داده نمي شوند
علائم باعث ناراحتي يا اختلال قابل توجه در يك يا چند حوزه زندگي/عملكرد مي شود
علائم با يك مشكل پزشكي يا اثرات يك ماده تجويز شده يا غير تجويزي بهتر توضيح داده نمي شوند.
مردم اغلب از GAD به عنوان اضطراب شناور آزاد ياد مي كنند. اما فقط به اين دليل كه تشخيص دقيق علت يا محرك اضطراب شما دشوار است به اين معني نيست كه نمي توان آن را به طور مؤثرتري مديريت كرد. گزينه هاي درماني عالي براي اضطراب وجود دارد و هر چه زودتر درمان شود، بهتر است.

اختلال اضطراب اجتماعي
اختلال اضطراب اجتماعي وضعيتي است كه در آن علائم اضطراب در محيط ها يا تعاملات اجتماعي تجربه مي شود. افرادي كه تحت تأثير اختلال اضطراب اجتماعي قرار دارند، ترس عميقي از قضاوت، شرمساري يا درك منفي ديگران دارند. آن‌ها اغلب براي اجتناب از اين موقعيت‌هاي اجتماعي ترسناك كه مي‌تواند منجر به اختلالات قابل‌توجه در روال معمول، اختلال در عملكرد شغلي و مشكلات در روابط شخصي آنها شود، تمام تلاش خود را مي‌كنند.

هنگامي كه يك فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي در يك موقعيت اجتماعي ترسناك قرار مي گيرد، سطح بالايي از اضطراب، خودآگاهي و ناراحتي را تجربه مي كند. در برخي موارد، اين علائم مي تواند به حمله پانيك تبديل شود. اختلال اضطراب اجتماعي قبلاً به عنوان فوبياي اجتماعي طبقه بندي مي شد و بسياري از ويژگي هاي مشابه ساير فوبياهاي خاص را دارد. هر سال ۶٫۸ درصد از بزرگسالان در آمريكا با اضطراب اجتماعي دست و پنجه نرم مي كنند. 2

علائم اختلال اضطراب اجتماعي عبارتند از: 3

ترس يا اضطراب قابل توجه در مورد حداقل يك موقعيت اجتماعي كه در آن احتمال قضاوت منفي توسط ديگران وجود دارد (مانند سخنراني در جمع، ملاقات با افراد جديد و غيره)
موقعيت هاي اجتماعي ترسناك تقريباً هميشه باعث ايجاد اضطراب مي شود
ترس يا نگراني بيش از حد و نامتناسب با تهديد يا اهميت واقعي موقعيت يا تعامل اجتماعي است.
از موقعيت هاي اجتماعي ترسناك اجتناب مي شود يا با پريشاني، اضطراب يا ترس شديد تحمل مي شود
ترس، اضطراب يا اجتناب بيش از ۶ ماه ادامه دارد
علائم با يك بيماري رواني ديگر بهتر توضيح داده نمي شود
علائم با تأثيرات يك ماده يا شرايط پزشكي ديگر بهتر توضيح داده نمي شوند
اگر تشخيص پزشكي ديگري وجود داشته باشد، مشخص شده است كه علائم بيش از حد يا غير مرتبط با اين وضعيت هستند
اختلال هراس
حملات پانيك علائم شديد اضطراب هستند كه اغلب به صورت تغييرات فيزيولوژيكي مانند ضربان قلب و تنفس سريع، تعريق، سرگيجه يا درد در قفسه سينه يا معده ظاهر مي شوند. علائم هراس شديد هستند، به طور ناگهاني شروع مي شوند و براي چند دقيقه طول مي كشند. هر كسي ممكن است در يك موقعيت استرس زا يا ترسناك حمله پانيك را تجربه كند، اما در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابي موجود بسيار شايع تر است. برخي از افرادي كه حملات پانيك را تجربه مي كنند به اختلال پانيك مبتلا مي شوند.

اختلال پانيك يك اختلال اضطرابي است كه با حملات پانيك مكرر و ترس شديد از داشتن يك حمله پانيك ديگر مشخص مي شود. ترس از حملات پانيك در آينده براي افراد مبتلا به اختلال پانيك چنان مهلك مي شود كه ناتوان كننده مي شود و باعث مي شود از موقعيت هايي كه مي ترسند دچار حمله ديگري شوند اجتناب كنند. اختلال هراس ۲٫۷ درصد از بزرگسالان آمريكايي را در يك سال تحت تاثير قرار مي دهد. 2

منبع:مركز مشاوره-انواع اختلالات اضطرابي

درك علائم اضطراب براي كمك به شناسايي وضعيت، راهنمايي درمان و ايجاد حمايت از افراد مبتلا به اضطراب ضروري است. اختلالات اضطرابي قابل درمان هستند. بنابراين، علائم اضطراب مي تواند با درمان موثر بهبود يابد، كه به طور معمول شامل يك رويكرد جامع از درمان و دارو است.

علائم اضطراب
تجربه همه افراد با اضطراب منحصر به فرد است، اما علائم خاصي وجود دارد كه اغلب توسط افراد مبتلا به اضطراب تجربه مي شود.

شايع ترين علائم اضطراب عبارتند از:

ترس دائمي از اينكه اتفاق بدي قرار است بيفتد
مشكل در خوابيدن
سرگيجه
نگراني بيش از حد
تحريك پذيري
ضربان قلب تند
بي قراري
تعريق
تنش عضلاني
علائم اضطراب مي تواند زندگي فرد را در خانه، محل كار و مدرسه تحت تاثير قرار دهد. با پيشرفت علائم، روابط ممكن است با افزايش ميل به كناره گيري و انزوا از دنياي خارج آسيب ببينند. افراد مبتلا به اضطراب شديد ممكن است تمايل به مراقبت از رفاه شخصي خود را از دست بدهند و حتي براي تكميل نيازهاي اوليه بهداشتي تلاش كنند.

از آنجايي كه علائم اضطراب زيادي وجود دارد، دو نفر مي توانند تجربيات بسيار منحصر به فردي داشته باشند، حتي اگر تشخيص مشابهي داشته باشند. يك نفر ممكن است تحريك پذير باشد و دائماً نگران باشد و فرد ديگر ممكن است دچار مشكل در خواب و تپش قلب شود. علائم و عوامل خطر اضطراب ممكن است تحت تأثير عوامل مختلفي از جمله نوع اضطراب، جنسيت و سن باشد. بخش‌هاي زير اين تفاوت‌هاي بالقوه را تشريح مي‌كنند.

نوع اضطراب مي تواند بر علائم تأثير بگذارد
اختلال اضطراب فراگير كه با علائم اضطراب كلاسيك كه بيش از شش ماه طول مي كشد مشخص مي شود (به عنوان مثال، مشكل در تمركز، نگراني و استرس مداوم، تحريك پذيري، خستگي، مشكل خواب، بي قراري و تنش عضلاني)، يكي از رايج ترين انواع اضطراب است. با اين حال، انواع مختلفي از اضطراب بر اساس علائم فرد و طول مدت علائم ارائه شده وجود دارد.

طبق گفته موسسه ملي سلامت روان، 2 نوع اضطراب عبارتند از:

اختلال پانيك : افرادي كه از اختلال هراس رنج مي برند حملات پانيك مكرر را به طور غيرمنتظره يا ناشي از يك محرك خاص تجربه مي كنند. اين حملات اغلب شامل احساس شديد عذاب قريب الوقوع، ضربان قلب سريع و عرق كردن است. حملات پانيك به طور ناگهاني اتفاق مي افتد و در عرض چند دقيقه به اوج حمله مي رسد.
آگورافوبيا : ترس و اجتناب از مكان هايي كه ممكن است باعث حمله پانيك شوند يا در صورت وقوع حمله پانيك ناامن باشند. با آگورافوبيا، ممكن است فرد از تنها ماندن در يك مكان وحشت زا نيز بترسد.
فوبياي خاص : افرادي كه فوبياي خاص دارند ممكن است در مورد يك حيوان، مكان يا چيز خاص، اضطراب و ترس شديدي را تجربه كنند.
اختلال اضطراب اجتماعي (فوبي اجتماعي) : افرادي كه از اختلال اضطراب اجتماعي رنج مي برند، به طور كلي ترس شديدي از موقعيت هاي اجتماعي يا عملكردي دارند. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي اغلب احساس مي كنند كه عملكرد آنها منفي ارزيابي مي شود. نگراني مداوم ممكن است باعث شود افراد از موقعيت هاي اجتماعي كه دوست دارند در آن شركت كنند اجتناب كنند.
اختلال اضطراب جدايي : افرادي كه از اضطراب جدايي رنج مي برند، هنگام جدا شدن از عزيزانشان، نگراني بيش از حد دارند يا احساس ناراحتي جسمي مي كنند، با نگراني از اينكه ممكن است آسيبي به عزيزشان وارد شود، از جدايي اجتناب مي كنند يا از تنهايي اجتناب مي كنند.
نشانه هاي اضطراب
علائم مرتبط با اضطراب از فردي به فرد ديگر متفاوت است. با اين حال، علائم رايج شامل نگراني دائمي است كه بر زندگي روزمره تأثير مي گذارد، احساس بي قراري، تحريك پذيري، تغيير در الگوي خواب، و علائم فيزيكي كه قبلاً متوجه آنها نشده بود (مثلا مشكلات معده، سردرد، تنش عضلاني).

اگر درمان و مديريت نشود، علائم ممكن است با گذشت زمان بدتر شوند. بنابراين، در تمام مراحل زندگي، زماني كه علائم اضطراب در كودكان، نوجوانان، بزرگسالان و سالمندان وجود دارد، درمان مناسب ضروري است. علائم ممكن است از فردي به فرد ديگر متفاوت باشد، اما بايد در همه جمعيت ها جدي گرفته شود. برخي از اضطراب ها طبيعي است، اما زماني كه شروع به تأثيرگذاري بر فعاليت هاي روزانه فرد مي كند، مي تواند بهره وري را كاهش دهد.

نشانه اضطراب در زنان
بر اساس گزارش وزارت بهداشت و دفتر خدمات انساني ايالات متحده در مورد سلامت زنان، اضطراب بيش از ۱۸٪ از مردم در ايالات متحده را تحت تأثير قرار مي دهد. با اين حال، زنان تقريباً دو برابر مردان اضطراب را تجربه مي كنند . 3

علائم اضطراب در مردان
طبق نظرسنجي مصاحبه ملي سلامت، حدود ۹ درصد از مردان احساس اضطراب يا افسردگي را گزارش كردند. با اين حال، تنها حدود ۴۱ درصد از آن جمعيت به دنبال درمان (درمان يا دارو) براي علائم خود بودند. 4

در ميان مرداني كه به طور روزانه احساس اضطراب يا افسردگي مي‌كردند، مردان جوان‌تر ۱۸ تا ۴۴ ساله (۳۹٫۲%) به اندازه مردان مسن‌تر ۴۵ ساله و بالاتر (۴۲٫۳%) بودند كه براي اين احساسات دارو مصرف مي‌كردند يا سلامت رواني را مشاهده مي‌كردند. حرفه اي در ۱۲ ماه گذشته به گفته لوپز و همكارانش، 5 مرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي ميزان بالاتري از اختلال مصرف الكل و مواد مخدر و وابستگي به نيكوتين هستند.

علائم اضطراب در كودكان
كودكان احتمالاً علائم اضطراب را از طريق تغييرات رفتاري، مانند چسبيدن، غيبت در مدرسه، عصبانيت، گريه كردن، يا تغيير در گفتار نشان مي‌دهند. با اين حال، كودكاني كه اضطراب را تجربه مي كنند ممكن است علائم فيزيكي مشابه بزرگسالان مانند تپش قلب، عرق كردن كف دست و تحريك پذيري را نيز تجربه كنند. اعضاي خانواده و پرسنل مدرسه اغلب اولين كساني هستند كه متوجه اين نوع تغييرات در كودكان مي شوند.

منبع:مركز مشاوره-علائم و نشانه هاي اضطراب كه بايد به آن توجه كنيم

درمان‌ اضطراب ، مانند داروها و درمان‌ها، با هدف قرار دادن افكار، رفتارها و تعادل مواد شيميايي مغز، ترس، نگراني و عصبي بودن اين اختلالات را برطرف مي‌كنند. تقريباً از هر پنج بزرگسال در ايالات متحده، يك نفر هر ساله به اختلال اضطراب مبتلا مي شود، اما با درمان اضطراب، مي توان اثرات اين وضعيت را كاهش داد يا حتي از بين برد. ۱

حرفه اي ها نحوه درمان اضطراب را درك مي كنند و اين خدمات به طور گسترده اي براي كساني كه نياز دارند در دسترس و موثر هستند. درمان‌هاي اضطراب معمولاً شامل درمان و/يا دارو مي‌شود، اما چندين تغيير در شيوه زندگي و ساير رويكردهاي جامع وجود دارد كه ممكن است به كاهش علائم اضطراب نيز كمك كند.

چگونه مي توان با اضطراب تشخيص داد
در حالي كه شما خود را بهتر از هر كس ديگري مي شناسيد، بيمه و برخي آژانس ها نياز به تشخيص رسمي دارند تا بتوانند درمان اضطراب را به پيش ببرند. اين را مي توان با يك پزشك (مراقبت هاي اوليه يا روانپزشكي مناسب است)، يك روانشناس (اغلب، دكترا يا PsyD)، يا يك متخصص بهداشت روان (يك مشاور حرفه اي داراي مجوز يا مددكار اجتماعي) انجام داد.

هنگامي كه با يكي از اين متخصصان ملاقات مي كنيد، به احتمال زياد آنها يك نوع ارزيابي را با شما انجام مي دهند تا نگراني هاي سلامت روان، پيشينه و ساير سابقه مرتبط شما را ارزيابي كنند. آنها احتمالاً از راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM-V) در اين فرآيند براي مقايسه علائم گزارش شده شما با معيار علائم براي تشخيص مناسب ترين تشخيص براي شما استفاده خواهند كرد. پس از تشخيص رسمي، ارائه دهنده مراقبت مي تواند اين تشخيص و توصيه هاي خود را براي درمان به بيمه شما يا با ارجاع به يك متخصص بهداشت روان محلي ارسال كند.

درمان اضطراب
براي افرادي كه علائم اختلالات اضطرابي مانند نگراني، وحشت، ترس هاي شديد و تنش فيزيكي را تجربه مي كنند، درمان اضطراب يك انتخاب درماني عالي است. درمان يا روان درماني معمولاً شامل صحبت با يك درمانگر در يك محيط فردي، گروهي يا خانوادگي است. براي راحتي بيشتر، قرار ملاقات‌ها مي‌تواند در خانه، مدرسه، اداره، يا به‌طور مجازي با تلفن و كنفرانس ويديويي برگزار شود.

بسياري از درمان‌هاي اختلالات اضطرابي مؤثر و مبتني بر شواهد هستند، بنابراين شركت‌هاي بيمه عموماً اكثر گزينه‌ها را پوشش مي‌دهند. در تلاش براي رفع موانع پيشگيري از درمان، بسياري از بيمه ها براي شروع جلسات نيازي به نسخه يا ارجاع ندارند. علائم اضطراب كمتر ممكن است تنها با يك تماس تلفني فاصله داشته باشد.

درمان شناختي رفتاري اضطراب
شايد مفيدترين شكل روان درماني براي اختلالات اضطرابي، درمان شناختي رفتاري (CBT) باشد. اين كار به اين صورت است كه مشتري شروع به شناسايي و مخالفت با افكار غير مفيدي مي كند كه علائم اضطراب را ايجاد يا حفظ مي كند. 2 با جايگزيني افكار مضطرب با افكار آرام، فرد احساس خود را تغيير مي دهد.

درمان از طريق مواجهه
مواجهه درماني نوعي از CBT است كه براي مديريت علائم اضطراب مفيد است. اين روش شامل كار با يك درمانگر براي مقابله با نگراني ها به صورت حضوري يا از طريق تصويرسازي است. فردي كه از ارتفاع مي ترسد ممكن است به تدريج در يك ساختمان اداري بالاتر برود تا زماني كه بالاي يك ساختمان بلند بايستد. 2

درمان پذيرش و تعهد
درمان پذيرش و تعهد (ACT) به مديريت علائم اضطراب با تركيبي از پذيرش، توجه آگاهي و تغييرات رفتاري كمك مي كند. با زندگي در لحظه بدون نياز به تحليل و قضاوت خود، افراد مي توانند نگراني ها و ترس هاي كمتري را تجربه كنند. با افزودن اصلاحات رفتاري براي مقابله با افكار و احساسات مضر، ACT مانند CBT بر ارزش پرداختن به افكار و رفتارها براي محدود كردن اضطراب تأكيد مي كند. 3

رفتار درماني ديالكتيكي
رفتار درماني ديالكتيكي (DBT) به عنوان راهي براي رسيدگي به مراجعين مزمن خودكشي و افراد مبتلا به اختلالات شخصيتي آغاز شد، اما شواهد خوب نشان مي‌دهد كه اين درمان براي اختلالات اضطرابي نيز مؤثر است. DBT عناصر CBT و شيوه هاي ذهن آگاهي را با هم تركيب مي كند تا بر پذيرش و تغيير تمركز كند. 3

حساسيت زدايي و پردازش مجدد حركات چشم
حساسيت زدايي و پردازش مجدد حركات چشم (EMDR) يك روش درماني است كه به نظر مي رسد نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز را تغيير مي دهد. در جايي كه CBT، ACT، و DBT همه اشكال گفتگو درماني هستند، يك درمانگر EMDR مشتري را از طريق فرآيندي راهنمايي مي كند كه به او اجازه مي دهد ترس، نگراني و عصبي بودن را به روش هاي كمتر ناراحت كننده تجربه كند. 3

شواهد تجربي استفاده از EMDR را براي اختلال استرس پس از سانحه پشتيباني مي‌كنند و اين درمان بيشتر براي مسائل مرتبط با اضطراب مانند حملات پانيك و فوبيا استفاده مي‌شود. برخي از مشتريان EMDR رفع علائم را در كمتر از سه جلسه ۹۰ دقيقه اي يادداشت مي كنند. 6

انواع ديگر اضطراب درماني كه ممكن است با آنها روبرو شويد
برخي از انواع ديگر درمان يا تكنيك هاي درماني كه ممكن است براي علائم اضطراب با آنها روبرو شويد عبارتند از: 4

تكنيك‌هاي آرام‌سازي: تكنيك‌هايي مانند تنفس عميق، آرام‌سازي پيشرونده عضلاني ، تصويرسازي هدايت‌شده، و تمرين اتوژنيك ، ممكن است به عنوان بخشي از جلسات CBT يا مستقل از درمان حرفه‌اي گنجانده شوند. اين درمان ها با آرام كردن بدن و ذهن، پيامدهاي اضطراب را برطرف مي كنند.

هيپنوتيزم درماني: هايفوتراپي مي تواند به كاهش اضطراب كمك كند ، به خصوص زماني كه با روش هاي دندانپزشكي يا پزشكي مرتبط باشد. با اين حال، در اين زمان، شواهد قاطع كافي براي حمايت كامل از آن به عنوان يك درمان اضطراب وجود ندارد.
مديتيشن ذهن‌آگاهي: مطالعات نشان داده‌اند كه مراقبه ذهن‌آگاهي براي اضطراب در گروه‌هاي متعددي از مردم مفيد است. در آينده، مردم مي‌توانند انتظار تحقيقات بيشتري را داشته باشند تا ثابت كنند كه ذهن آگاهي و ساير اشكال مراقبه مي‌توانند به طور قطعي علائم اضطراب را بهبود بخشند.
پيدا كردن يك درمانگر اضطراب
هنگامي كه به شروع درمان فكر مي كنيد، ممكن است احساس طاقت فرسا و شايد كمي ترسناك داشته باشيد. روند يافتن يك درمانگر ممكن است دلهره آور باشد، به خصوص اگر قبلاً در درمان شركت نكرده باشيد. اگر در حال انجام بيمه هستيد، اولين قدم اين است كه بفهميد كدام درمانگران در منطقه شما تحت پوشش بيمه شما هستند. مي توانيد با شماره پشت كارت بيمه خود تماس بگيريد يا از پايگاه داده آنلاين آنها براي جستجوي ارائه دهندگان مناسب استفاده كنيد.

راه‌هاي مختلفي خارج از تماس با بيمه‌تان وجود دارد كه مي‌توانيد در مورد اين فرآيند كمك بگيريد. مي‌توانيد از پزشك خود براي معرفي بخواهيد، مي‌توانيد با آژانس‌هاي محلي تماس بگيريد و ببينيد آيا آنها فرصت‌هايي دارند يا خير، يا مي‌توانيد از يك فهرست آنلاين استفاده كنيد كه به شما امكان مي‌دهد جستجو بر اساس تخصص و پوشش بيمه.

سوالاتي كه بايد در مورد درمان‌ اضطراب بپرسيد

منبع:مركز مشاوره-درمان اضطراب : درمان روان شناسي و درمان در خانه

هر سال، هفته اول ماه مي به عنوان هفته ملي آگاهي از اضطراب و افسردگي شناخته مي شود. شيوع اختلالات اضطرابي در طول سال ها به طور پيوسته در حال افزايش بوده است و در دو دهه گذشته تقريباً ۵۰ درصد در سراسر جهان افزايش يافته است. درك تفاوت بين استرس گاه به گاه و يك اختلال اضطرابي، و همچنين افزايش آگاهي و تحقير سلامت روان، كليد كمك به افرادي است كه از اختلالات اضطرابي رنج مي برند.

افراد مبتلا به اختلالات اضطرابي اغلب نگراني و ترس شديد، بيش از حد و مداوم در مورد موقعيت هاي روزمره دارند. اغلب، اختلالات اضطرابي شامل اپيزودهاي مكرر احساس ناگهاني اضطراب و ترس يا وحشت شديد است كه در عرض چند دقيقه به اوج خود مي رسد، كه به آن حملات پانيك نيز مي گويند. 1

هيچ دليلي براي اضطراب وجود ندارد. رويدادها، ترس ها، موقعيت هاي روزمره و حتي ژنتيك نقش دارند و مي توانند باعث ايجاد اختلالات اضطرابي شوند. انواع مختلفي از اختلالات اضطرابي از جمله اختلالات اجتماعي، عمومي، اختلال هراس، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات اضطرابي خاص وجود دارد. درك عوامل خطر و همچنين علائم و نشانه ها مي تواند به شناسايي و درمان آنها كمك كند.

علائم و معيارهاي تشخيصي براي هر زير مجموعه از اختلالات اضطرابي منحصر به فرد است. با اين حال، در مجموع، طبقه‌بندي بين‌المللي بيماري‌هاي سازمان جهاني بهداشت (ICD-10) به علائم مكرر موارد زير اشاره مي‌كند:

دلهره (نگراني در مورد بدبختي‌هاي آينده، احساس «در حاشيه»، مشكل در تمركز و غيره)
تنش حركتي (بي قراري بي قرار، سردرد تنشي، لرزش، ناتواني در آرامش)
بيش فعالي اتونوميك (سبكي سر، تعريق، تاكي كاردي يا تاكي پنه، ناراحتي اپي گاستر، سرگيجه، خشكي دهان و غيره).
علائم اضطراب در هر فردي متفاوت است، علائم رايج ديگري كه ممكن است تجربه شود عبارتند از:

احساس عصبي، بي قراري يا تنش
داشتن احساس خطر قريب الوقوع، وحشت يا عذاب
داشتن ضربان قلب افزايش يافته است
تنفس سريع (هيپرونتيلاسيون)
احساس ضعف يا خستگي
مشكل در تمركز يا فكر كردن به چيزي غير از نگراني فعلي
داشتن مشكل در خواب
تجربه مشكلات گوارشي (GI).
داشتن ميل به اجتناب از چيزهايي كه باعث ايجاد اضطراب مي شود
آمار اختلالات اضطرابي در ايالات متحده
اختلالات اضطرابي شايع ترين بيماري رواني در ايالات متحده است كه هر ساله ۴۰ ميليون بزرگسال ۱۸ ساله و بالاتر را تحت تاثير قرار مي دهد، 2 با شيوع پيوسته در طول سال ها افزايش مي يابد.

ايالات متحده ۶٫۶۴ درصد از جمعيت جهان را تشكيل مي دهد كه تحت تأثير اختلالات اضطرابي قرار دارند .
اختلالات اضطرابي تقريباً ۱۸٫۱٪ از جمعيت را هر ساله تحت تأثير قرار مي دهد
سطوح اختلال در بين بزرگسالان محدوده: 4
اكثر بزرگسالان مبتلا به اضطراب داراي اختلال خفيف با ۴۳٫۵٪ هستند.
۳۳٫۷ درصد داراي اختلال متوسط هستند
۲۲٫۸ درصد داراي نقص جدي هستند
آمار جهاني اختلال اضطراب
در سراسر جهان حدود ۲۸۴ ميليون نفر در سال ۲۰۱۷ يك اختلال اضطرابي را تجربه كردند. اين حدود ۳٫۸٪ از جمعيت است كه 3 ٪ از آنها ۲٫۸٪ مرد و ۴٫۷٪ زن بودند، كه اختلالات اضطرابي را به شايع ترين اختلال سلامت روان يا رشد عصبي تبديل مي كند. 3

شيوع اختلالات اضطرابي در سراسر جهان از ۲٫۵ تا ۷ درصد در كشور 3 متغير است.
۱۷۹ ميليون زن (حدود ۶۳ درصد) نسبت به ۱۰۵ ميليون مرد بودند
كشورهايي كه در سال ۲۰۱۷ بالاترين رتبه را در سراسر جهان داشتند عبارتند از: 3
نيوزلند: ۸٫۵۴ درصد، افزايش ۳ درصدي نسبت به سال ۱۹۹۰
نروژ: ۷٫۵۹ درصد، كاهش ۱ درصدي نسبت به سال ۱۹۹۰
ايرلند شمالي: ۷٫۴۶ درصد، افزايش ۲ درصدي نسبت به سال ۱۹۹۰
آمار اضطراب بر اساس اختلال
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) كه در حال حاضر ۷٫۷ ميليون بزرگسال را تحت تاثير قرار مي دهد، ۶ ميليون بزرگسال مبتلا به اختلالات پانيك هستند و فوبياهاي خاص شايع ترين نوع اختلال اضطرابي هستند كه بيش از ۱۹ ميليون بزرگسال در ايالات متحده را تحت تاثير قرار مي دهند .

اختلال اضطراب فراگير
اختلال اضطراب فراگير زماني رخ مي دهد كه ترس يا نگراني فرد با شرايط واقعي تناسب نداشته باشد و اغلب با ساير اختلالات اضطرابي يا افسردگي رخ مي دهد. اين اختلال معمولاً شامل نگراني بيش از حد و غيرقابل كنترل در مورد فعاليت ها يا رويدادهاي روزمره است.

GAD 6.8 ميليون بزرگسال يا ۳٫۱٪ از جمعيت ايالات متحده را تحت تأثير قرار مي دهد
تنها ۴۳٫۲ درصد تحت درمان هستند
زنان دو برابر مردان در معرض ابتلا هستند 2
GAD اغلب با افسردگي اساسي همراه است
اختلال اضطراب اجتماعي
اختلال اضطراب اجتماعي (SAD )، يا فوبياي اجتماعي، شامل اجتناب از موقعيت هاي اجتماعي به دليل احساس خجالت، خودآگاهي و نگراني در مورد قضاوت شدن يا نگاه منفي توسط ديگران است. بر اساس يك نظرسنجي ADAA در سال ۲۰۰۷، ۳۶٪ از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي گزارش مي دهند كه قبل از درخواست كمك، علائم را براي ۱۰ سال يا بيشتر تجربه كرده اند. 2

SAD 15 ميليون بزرگسال يا ۶٫۸٪ از جمعيت ايالات متحده را تحت تأثير قرار مي دهد
SAD در بين مردان و زنان به يك اندازه رايج است
اين اختلال معمولاً در حدود ۱۳ سالگي شروع مي شود
آمار اختلالات اضطرابي بر اساس سن
اختلالات اضطرابي افراد را در تمام مراحل مختلف زندگي تحت تاثير قرار مي دهد، اما در برخي از گروه هاي سني شيوع بيشتري دارد. تخمين زده مي شود كه ۳۱٫۱٪ از بزرگسالان ايالات متحده در برخي از مراحل زندگي خود هر گونه اختلال اضطرابي را تجربه مي كنند. 4 گروه سني كه به احتمال زياد تحت تأثير اضطراب قرار مي گيرند، افراد 30 تا ۴۴ ساله هستند. 5

آمار اضطراب در نوجوانان
بر اساس NIMH، تا سال ۲۰۱۰، حدود ۳۱٫۹ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله مبتلا به اختلال اضطراب تشخيص داده شدند. 6 اين گروه هاي سني نيز در طول زمان بيشترين افزايش شيوع را دارند.

منبع:مركز مشاوره-آمار شوكه كننده در مورد اضطراب

راه درمان اضطراب و افسردگي
اين مقاله به روش هاي درمان اضطراب و افسردگي مي پردازد. هنگامي كه هيچ وضعيت فيزيكي موجود در حال حاضر وجود ندارد يا اثرات جانبي دارو كه موجب اضطراب شما مي شود قابل تشخيص نيست، پرداختن براي بررسي كردن گزينه هايي براي درمان سلامت روان ضروري است.

درمان سريع اضطراب و افسردگي
انواع درمان كه براي بسياري از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اثبات شده است، تركيب روان درماني و دارو است.

با اين حال، ترجيحات شما در يك برنامه درمان ضروري است، بنابراين بهترين روش ها و گزينه هاي مورد انتخاب خود را با تيم درمان، در ميان بگذاريد.

شرايطي مانند افسردگي، هنگامي كه يك فرد اضطراب دارد، شايع است. هنگامي كه با تيم درماني خود كار مي كنيد اطمينان حاصل كنيد كه شرايط ديگر ناديده گرفته نشوند.

روان درماني اضطراب و افسردگي
درمان شناختي رفتاري (CBT) بيشترين تحقيقات انجام شده در روان درماني براي اختلالات اضطرابي مي باشد. به طور كلي، CBT بر روي واكنش هاي ما به رويدادها تمركز دارد و رويدادها را تغيير نمي دهد. CBT ارائه دهنده بسياري از استراتژي هاي سازنده براي كاهش باورها و رفتارهايي است كه منجر به علائم اضطراب مي شود.

پيدا كردن الگوهاي تفكر غيرمستقيم كه به اضطراب كمك مي كند، سنگ بناي CBT است.

CBT داراي بزرگترين پايگاه تحقيقاتي براي حمايت از اثربخشي آن است، اگر چه مي تواند تشخيص اينكه كه كدام درمانگرها در CBT آموزش ببينند دشوار است.

هيچ برنامه صدور گواهينامه ملي براي اين مهارت وجود ندارد. از درمانگر خود بپرسيد چگونه آنها به درمان اضطراب دست مي يابند و اين تمرينات را ياد مي گيرند.

هدف روان درماني كمك به يك فرد براي مقابله با اختلالات اضطرابي است. هدف اين است كه فردي بتواند خود را با آنچه كه از آن مي ترسد روبرو كند.

داروهاي درمان اضطراب و افسردگي
بعضي ها مي بينند كه دارو در مديريت اختلال اضطراب مفيد است. با متخصص روان درماني خود در مورد مزاياي بالقوه، خطرات و عوارض جانبي دارو ها صحبت كنيد.

داروهاي ضد اضطراب
بعضي از داروها تنها به منظور كاهش علائم احساسي و جسمي اضطراب كار مي كنند.

بنزوديازپين ها مي توانند براي كاهش كوتاه مدت علائم موثر باشند، اما در صورت استفاده طولاني مدت، خطر وابستگي را ايجاد مي كنند. اگر اين داروها را انتخاب مي كنيد مطمئن شويد كه خطرات احتمالي را در نظر گرفته ايد.

راه درمان اضطراب و افسردگي
راه درمان اضطراب و افسردگي
داروهاي ضد افسردگي
بسياري از داروهاي ضد افسردگي نيز ممكن است براي درمان اضطراب مفيد باشند.

رويكردهاي سلامت تكميلي در درمان اضطراب و افسردگي
مردم بيشتر از درمان هاي مكمل و جايگزين همراه با درمان متعارف براي كمك به بهبودي خود استفاده كرده اند. برخي از رايج ترين روش هاي درمان اضطراب عبارتند از:

استراتژي هاي خودمختاري ، مانند اجازه دادن به دوره هاي خاصي براي نگراني. كسي كه بر بيماري خود آگاهي دارد بيشتر بر خود تسلط دارد.

منبع:مركز مشاوره-راه درمان اضطراب و افسردگي

اختلال اضطراب فراگير از علائم، سبب شناسي، تشخيص و درمان

آيا با اختلال اضطراب فراگير آشنايي داريد؟

امروزه زندگي ها سرشار از اضطراب و استرس مي باشد. و اضطراب و نگراني بهم وابسته هستند و در بسياري از مواقع با آن ها رو به رو هستيد.

اضطراب اگر در حد طبيعي باشد به شما كمك مي كند تا در شرايط بحراني و پرخطر عكس العمل مناسبي از خود نشان دهيد و به كمك آن مي تواند براي زندگي خود برنامه ريزي دقيقي داشته باشيد.

اختلال اضطراب فراگير، يكي از اختلالاتي است كه اضطراب بسيار زياد و غيرمعقولي در فرد به وجود مي آورد و باعث مي شود نگراني هاي غيرعادي و شديدي در مورد اتفاقات و روزمرگي هاي زندگي تجربه كند.

اضطرار فراگير ميتواند تاثيرات منفي بر روي زندگي بگذارد و روابط اجتماعي و روزمرگي هاي زندگي را درگير خود مي كند و باعث اختلال و ايجاد مشكلاتي در تمام عرصه زندگي مي شود.

شناختن علائم و تسخيص به موقع آن باعث مي شود كه درمان آن راحت تر شود.در اين مقاله به بررسي علائم اضطرار فراگير و تشخيص و درمان آن مي پردازيم.

اختلال اضطراب فراگير چيست؟
اختلال اضطراب فراگير چيست؟ اختلال اضطراب فراگير يا GAD نمونه اي از اختلالات اضطرابي مي باشد.

اين اختلال در فرد نگراني دائمي و بيمارگوني را نسبت به رويدادهاي آينده و تصوراتي بسيار نگران كننده در مورد اتفاقاتي كه در آينده احتمال رخ دادنش است به وجود مي آورد.

در واقع مشكل فردي كه دچار اختلال اضطراب فراگير است ترس از ابهام مي باشد چون دلش مي خواهد كه تمام امور را در دست بگيرد و آن را كنترل كند.

نشانه هاي اختلال اضطراب فراگير در زمان ميانسالي به اوج مي رسد و با افزايش سن كاهش مي يابد. و درصد مبتلا شدن به اين اختلال در زنان دو برابر مردان است.

علائم اختلال اضطراب فراگير چيست؟
آگاهي در مورد اختلال اضطراب فراگير و شناخت علائم آن براي درمان تاثير به سزايي دارد و توجه به ميزان شيوع اين بيماري را بايد جدي گرفت.

در زير اهميت شناخت و درمان بيماري را مورد بررسي قرار مي دهيم.

ناتواني در كنترل و مديريت نگراني ها
در اضطراب فراگير شما احساس ترس و نگراني شديدي داريد به حدي كه نمي توانيد آن را كنترل كنيد.

ممكن است هيچوقت نتوانيد آرامش واقعي را تجربه كنبد.

در نتيجه بر روي مسائل مهم زندگيتان نمي توانيد تمركز كنيد و قدرت تصميم گيري در مورد مسائل مهم نخواهيد داشت.

نگراني افراطي و نامعقول بدون دليل مشخص
در اختلال فراگير بدون دليل ناراحت هستيد و احساس مي كنيد كه چيزي از درون شما را اذيت مي كند ولي دليل و علت آن را نمي دانيد.

اين نگراني به طور مكرر شما را درگير خود نگه مي دارد و نمي گذارد در زندگي آرامش داشته باشيد و هميشه دلشوره داريد و نگران هستيد.

نگراني تعميم يافته به تمام موضوعات
افرادي كه دچار اضطراب فراگير هستند نگراني آن ها مختص شرايط و موقعيت خاصي نيست و ممكن است در هر شرايطي به سراغشان آيد.

اين اضطرار موضوع آن بر اساس شرايط سني افراد متفاوت است.

مثلا در گروه سني نوجوان و جوانان بيشتر نگراني آن ها در مورد كار و تحصيل است. و در گروه سني ميانسالي بيشتر نگران سلامتي خود و افراد خانواده مي باشند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير

بازي درماني اضطراب كودكان به او نمي گويد چه كاري انجام دهد، او كاملاً تمام تصميمات خود را مي گيرد و براي تمام احساسات، خواسته ها، تصميمات و نيازهاي ابراز شده اش احترام و اعتبار قائل هست.

به عبارت ديگر، مهم نيست كه كودك چه كاري انجام مي دهد، هيچ كس او را قضاوت يا ارزيابي نمي كند. در حقيقت بازي درماني اضطراب كودكان يك راه عالي براي تشويق فرزندتان به صحبت و خنديدن با شما است و مهارت‌هاي مهمي مانند برخورد با موقعيت هاي ناشناخته‌ و همچنين شكست را به او آموزش مي‌دهد.

بازي درماني در منزل
۱.بازي هيولا
با كودك به اتاق او رفته و از او بخواهيد عروسك يا شي را به عنوان هيولا انتخاب كند، اگر كودك در انتخاب مشكل داشت مي تواند خودش براي كودك انتخاب كند اما بهترين كار اين است كه به كودك اجازه انتخاب بدهيد. سپس هيولا را دست خود بگيريد و به سمت كودك برويد و همزمان از عبارتي مانند « گمشو هيولا»، « سمت ما نيا» و عباراتي همانند اين استفاده كنيد.

در اين بازي هيولا به كودك نمي رسد و واكنش هاي مختلفي نشان مي دهند تا زماني كه هيولا به كم ترين فاصله از كودك برسد و سپس بازي متوقف مي شود و يوه ديگري به خود مي گيرد. اين دفعه هيولا دور مي شود و كودك آرام به دنبال هيولا مي رود و او را تعقيب مي كند. بهتر است كودك را تشويق كنيد تا احساسات خود را با كلمات بيان كرده و حتي در اين راه بزرگنمايي كند.

حتي مي توانيم از كودك بخواهيم تا با پا و دست خود به هيولا ضربه بزند. در دو حالت رفتارهاي كودك بسيار شديد و حالت افراز و تفريط مي شود. كودكاني كه اضطراب شديد يا اضطراب پس از صانحه را تجربه مي كنند ممكن است خشك شوند و هيچ حركتي از خود نشان ندهند يا با پرخاشگري زيادي به هيولا حمله كنند و ممكن است پرخاشگري آن ها در حدي باشد كه حتي والدين آن ها نتوانند كنترلش كنند.

پيشنهاد مشاور: ۹ بازي احساسات براي كودكان (كودكان ۹ تا ۱۵ سال)

به مرور كودك مي تواند نقاشي از هيولا خود كشيده و آن را پاره يا دور بيندازد.

مي توانيد داستان هايي بسازيد و با استفاده از آن داستان ها روحيه كودك خود را بهبود ببخشيد مثلا پتويي كه وقتي زير آن مي روي ديگر هيولا تو را نمي بيند.

بازي درماني اضطراب كودكان
۲. بازي خنده
اين بازي درماني اضطراب كودكان براي مشكلات اجتماعي و گوشه گيري بسيار مناسب مي باشد. آيا كودك شما به سختي لبخند زده يا در برابر لبخند زدن مقاومت مي كند؟ اين كار نشانه افسردگي، اضطراب، اختلال نافرماني و كمال گرايي مي باشد.

هدف از اين بازي اين است كه كودك بتواند آزادانه احساسات خود را نشان دهد. اين بازي براي زماني مناسب است كه بچه ها دور هم جمع شده و در حال بازي هستند در اين شرايط از آن ها بخواهيد كه سعي كنند بازيكن ديگري را بخندانند، در حالي كه طرف مقابل تلاش مي كند تا نخندد، اما نمي توانند او را لمس كنند. حتي مي توانيد شما هم وارد بازي شويد فقط دقت كنيد كه كودك ناراحت و گريان نشود و جو شاد را برقرار سازيد.

اين بازي درماني اضطراب كودكان بايد به سرعت انجام شود و جاي خود را عوض مي كنند.

اين تكنيك براي كودكاني مناسب است كه دوستان زيادي ندارند و مي ترسند كه با ديگران ارتباط برقرار كنند و از اين امر احساس اضطراب پيدا مي كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-بازي درماني اضطراب كودكان

مشاوره اضطراب چيست؟
متاسفانه، اجتناب از مشاوره اضطراب و استرس مي تواند منجر به ايجاد اضطراب شديدتر شود. يك روش درماني كه به عنوان روش درمان شناختي – رفتاري[۱] (CBT) ناميده مي شود، در درمان اختلال هاي اضطرابي كارايي بالايي دارد.

روان شناسان با استفاده از CBT به درمانجوها كمك مي كنند تا نحوه شناسايي و مديريت عواملي را ياد بگيرند كه منجر به ايجاد اضطراب در آنها مي شود.

۱۰ سوال مقدماتي كه معمولا درمانگران مي پرسند
يكي از پرسش هاي درمانجوها، عبارت از سوالاتي مي باشد كه يك مشاور، مددكار اجتماعي يا روان شناس در اولين جلسه از آنها مي پرسد. پاسخ اين سوال راحت مي باشد:

شما بايد سوالات ساده و گسترش دهنده ذهن و ساير سوالات را انتظار داشته باشيد.

يك “برنامه تغيير” (كه در اغلب مواقع به عنوان “اهداف درماني” شناخته مي شود) بعد از آن ايجاد مي شود تا شما را در رفع مشكلاتي راهنمايي كند كه در حال حاضر منجر به اذيت شدن شما مي شوند.

در زير ۱۰ مورد از رايج ترين سوالاتي بيان شده است كه يك روان پزشك از شما مي پرسد تا يك تغيير مثبتي را در طول فرآيند مشاوره ايجاد كند.

۱-چه چيزي باعث شده است كه به اينجا بياييد؟
“به نظر مي رسد كه شما شناخت خوبي نسبت به خودتان داريد و يك سري تفكراتي را در رابطه با مواردي داريد كه در اينجا مي خواهيد بحث كنيد. افرادي كه به اينجا مراجعه مي كنند، شجاعت زيادي دارند، حتي شايد يك مقدار عصبي باشند.

در صورتي كه شما موردي را به ياد نياوريد، من يك سري سوالاتي را خواهم پرسيد و در رابطه با مواردي كه شما مي گوييد، يك سري نكاتي را يادداشت خواهم كرد تا بتوانم آن را در حافظه خودم نگه دارم.

البته هر زمان كه خواستيد مي توانيد حرف هاي من را قطع كنيد و حرف خودتان را بگوييد، يا مي توانيد مكالمه را به هر سمتي كه خودتان مي خواهيد، هدايت كنيد. از نظر شما، چه چيزي باعث شده است كه به اينجا بياييد؟”

۲-آيا قبلا به يك مشاور مراجعه كرده ايد؟
به نظر مي رسد كه شما با اعتماد به نفس هستيد و در شرايط راحتي قرار داريد و مي خواهيد كه در مورد چالش هاي موجود در زندگي تان صحبت كنيد.

اين سوالات در مشاوره اضطراب بسيار مهم است.

آيا تا به حال به يك مشاور مراجعه كرده ايد؟

در صورت مراجعه كردن، شما قبلا چند جلسه به مشاوره مراجعه كرده ايد و مشكلات موجود چه مواردي بوده اند؟

آيا به نتايج مد نظرتان دست پيدا كرده ايد، و آيا نتايج به دست آمده پايدار بوده اند؟

مهم ترين نكته اي كه از گفته هاي مشاور يا روانشناس يا مددكار اجتماعي تان به ياد داريد، چه موردي مي باشد؟

كدام يك از آنها درست بوده است، يا كدام يك از آنها به نتايج مد نظر شما منجر نشده است؟

۳-از ديدگاه شما، مشكل موجود چيست؟
هر شخصي يك ديدگاه متفاوتي نسبت به مشكل و شخص يا عاملي دارد كه راه حل مشكل مي باشد.

هدف از مشاوره استرس و اضطراب عبارت از ايجاد يك سري تغييرات مثبت در سريع ترين زمان ممكن و بدون هيچ نوع شتاب زدگي مي باشد.

شما چه ديدي نسبت به مشكل داريد يا شما چه تعريفي از مشكل داريد؟
كدام يكي از افراد مشكل زاي موجود در زندگي شما منجر به ايجاد مشكلاتتان شده اند؟
شما در طول كار، چه نوع تعاملي با ساير افراد داريد؟
شخصيت خودتان را به چه نحوي تعريف مي كنيد؟
سه مورد از مهمترين دستاوردهاي شما چه مواردي بوده اند؟
چه شخص يا چه چيزي مهمترين مورد در زندگي شما مي باشد؟
از ديدگاه شما، مشكلتان چيست؟
۴-معمولا اين مشكل منجر به ايجاد چه نوع احساسي در شما مي شود؟
همه ما يك سري مشكلات يا چالش هايي داريم كه بايد با آنها مواجه شويم.

آيا شما يك فرد خوش بين يا يك فرد بدبيني هستيد؟ زماني كه يك مشكلي به صورت پيشبيني نشده ظاهر مي شود، چه احساسي پيدا مي كنيد؟

هر چند كه هيچ يك از احساسات موجود درست يا اشتباه و خوب يا بد نمي باشند، ولي هر مشكلي منجر به ايجاد يك نوع احساسي در ما مي شود.

بنابراين، اين مشكل معمولا منجر به ايجاد چه نوع احساسي در شما مي شود؟

آيا شما احساس ناراحتي، عصبانيت، نااميدي، در جاماندگي مي كنيد يا يك احساس ديگري داريد؟

منبع:كانون مشاوران ايران-مشاوره اضطراب و استرس

پنج نشانه اصلي كه نشان مي دهد كودك شما داراي اضطراب جدايي است و برخي از مواردي كه بايد براي كمك به آن در در نظر بگيريد در اين مقاله ذكر شده است:

۱. كودك شما وقتي از اتاق بيرون مي آيد گريه مي كند
به عنوان مثال، نوزاد بين سنين چهار تا هشت ماهگي ممكن است زماني كه قادر به ديدن مراقب خود در اتاق نباشد، علائم بيماري و اضطراب شديد را نشان دهد كه شامل گريه يا علائم ناراحتي مي باشد.

اين به اين دليل است كه آن ها تازه ياد مي گيرند كه اشياء و افراد آشنا را بشناسند و در اطراف آن ها احساس داشته باشند اما هنوز متوجه نمي شوند كه فقط به اين دليل كه نمي توانند ديگران را ببينند، به اين معني نيست كه آنجا حضور ندارند.

بنابراين زمان مناسبي است تا به كودك خود نشان دهيد كه دوباره ظاهر خواهيد شد. بازي «دالي» را با كودك خود تمرين كنيد و از اين دوران در زندگي او لذت ببريد.

وقتي كودكان بزرگتر مي شوند، به مرور ياد مي گيرند كه والدين آن ها هميشه باز خواهند گشت و به مرور به افرادي كه از آن ها مراقبت كرده و نيازهاي آن ها را برطرف مي كنند، اعتماد لازم را پيدا مي كنند.

۲. با ديدن مكان ها و چهره هاي جديد دچار استرس مي شوند
گاهي اوقات هنگام بازديد از مكان هاي جديد كودك مضطرب مي شود. آن ها ممكن است تمايلي به خروج از خانه براي رويداد جديد نداشته باشند، هنگام ورود در گوشه اي بمانند يا رفتارهاي عصبي نشان دهند.

ترس از مكان هاي ناشناخته يكي از رايج ترين عوامل اضطراب آور است. راه مبارزه با اين امر اين است كه كودك خود را تا جايي كه مي توانيد براي مكان هاي جديد آماده كنيد.

به آن ها بگوييد كجا مي رويد. آماده كردن آن ها براي مكان هاي جديد مي‌تواند شامل نشان دادن عكس‌هايي از مكان، افراد آنجا و در صورت امكان، توصيف فعاليت‌ها در آن مكان كنيد.

آماده سازي كليدي است، دانستن اينكه آن ها از افراد جديد چه انتظاراتي مي توانند داشته باشند نيز مهم است. گفتگوهاي قبلي در مورد رفتار مورد انتظار آن ها و ارتباط با ساير افراد اطرافشان مي تواند آن ها را توانمند كند.

۳. اضطراب هنگام خواب
زمان خواب براي بچه هايي كه درگير اضطراب هستند براي خواب دچار مشكل زيادي مي شوند.

كودك ممكن است از تاريكي بترسد زيرا نمي تواند در تاريكي بسياري از چيزها را ببيند بنابراين به آن ها اطمينان دهيد كه چيزي براي ترس وجود ندارد.

بنابراين دورنماي تنها خوابيدن براي كودك مي تواند اضطراب آور باشد. نشانه هايي كه كودك شما اين را تجربه مي كند ممكن است شامل بي ميلي به خوابيدن، امتناع از رفتن به رختخواب يا گريه و رفتار عصباني باشد.

كارهايي وجود دارد كه مي توانيد براي كمك به آنها انجام دهيد:

يك روال آرامش بخش، قابل پيش بيني قبل از خواب ايجاد كنيد.
فضاي اتاق خواب آرام باشد.
كودكان قبل از خواب حيوانات عروسكي يا پتوهاي مخصوصي مي توانند داشته باشند كه خواب را براي آن ها راحت مي كند.
مطمئن شويد كه فرزندتان آماده است تا با آرامش و بدون اضطراب به رختخواب برود.
۴. تجربيات منفي تاثير زيادي دارد
طبق تحقيقات، اختلال اضطراب جدايي با «اضطراب رشدي نامناسب و بيش از حد در مورد جدايي از خانه يا از كساني كه فرد به آن ها وابسته است» مشخص مي شود.

كودكان مبتلا به اضطراب جدايي ممكن است به دليل تجربيات منفي دچار اين مشكل شده باشند.

اگر جدا شدن از شما براي فرزندتان سخت است، تمايلي به ترك خانه ندارند، يا زماني كه زمان رفتن به جايي است احساس بيماري مي كنند، احتمالا يك تجربه منفي را تجربه كرده است.

مانند بسياري از جنبه هاي ديگر فرزندپروري، ما بايد خطوط ارتباطي را باز نگه داريم. اين همچنين مي‌تواند به معناي دسترسي به يك مشاور كودك باشد كه بچه‌هاي ما نيز بتوانند به او اعتماد كنند.

تقويت رفتارهاي منفي پيرامون اضطراب جدايي يكي از دام هايي است كه ما به عنوان والدين ممكن است در آن گرفتار شويم. تسليم شدن به كج خلقي يا اضطراب بدون تحقيق مي تواند باعث شود فرزندانمان احساس امنيت كمتري كنند.

اين به اين دليل است كه تمام كنترل را در دستان آن ها قرار مي دهيم. آن ها به ما نياز دارند كه آن ها را راهنمايي كنيم، از آن ها حمايت كنيم و بدانيم كه هميشه در كنار ما امن هستند.

راهكارهاي كاهش اضطراب
ما مي توانيم براي كاهش اضطراب آن ها و كشف دليل اضطراب كارهاي زير را انجام دهيم:

صحبت از اتفاق منفي
توانمندسازي فرزندانمان با ابزارهايي براي موفقيت
تمرين زياد در خانه و بازگشت به جايي كه اتفاق رخ داده است.
بچه‌ها بايد اعتماد به نفس خود را تقويت كنند، كارهايي را كه مي‌توانند به تنهايي انجام دهند و بدانند كه هميشه مجبور نيستند اين احساسات را تجربه كنند، زيرا ما از آن ها حمايت مي‌كنيم.

منبع:كانون مشاوران ايران-۵ نشانه كه كودك شما اضطراب جدايي دارد

اضطراب در نوجوانان مي تواند باعث فشار خون بالا، تضعيف سيستم ايمني و بيماري هايي مانند چاقي و بيماري هاي قلبي شود، بنابراين نبايد در درمان آن كوتاهي كنيد.

همانطور كه قبلا در مقالات همين سايت ذكر كرديم، اضطراب عبارت مي باشد از؛ يك حالت عاطفي است كه عامل مبهمي از ترس ناشي از پيش بيني حوادث نامطبوع در آينده، در آن وجود دارد. اين حالت حتي قبل از آن كه در شخص، محرك واقعي بوجود آورنه ي ترس حضور داشته باشد، اتفاق مي افتد.

علت ايجاد اضطراب در نوجوانان
نوجواناني كه مضطرب هستند و اضطراب را تجربه مي كنند در اغلب موارد، از اين كه علت اضطراب خود را بيان كنند يا توضيح بدهند، درمانده هستند و توانايي توضيح براي حالت خود را نخواهند داشت. البته مواردي گوناگون نيز وجود دارند كه در آن ها مي توان علت اضطراب و تنش هاي روحي را مشخص نمود.

به عنوان مثال، در اضطراب ناشي از يك امتحان، زماني كه شخص در مورد امتحان فكر مي كند و آن را پيش بيني مي كند ، سبب مي شود كه واكنش هاي عاطفي در فرد بروز كند. شخصي كه داراي اضطراب شديد مي باشد، اغلب داراي يك سري واكنش هايي همچون؛ لرزش دست و بدن، عرق كردن، افزايش ميزان نبض و تنفس و همچنين ساير واكنش هاي فيزيولوژيكي و نيز احساس ترس و افسردگي و ابهام بروز مي باشد. موارد زير باعث اضطراب در نوجوانان مي شود:

عوامل استرس زاي مدرسه

فشار براي موفقيت در مدرسه
فعاليت هاي بعد از مدرسه و فوق برنامه
تقاضا براي خدمات اجتماعي
نگراني هاي ايمني و بهداشت عمومي
عوامل استرس زا اجتماعي

روابط عاشقانه
مورد قلدري قرار گرفتن
فشار براي تغيير يا كنترل ظاهر فيزيكي
نياز به تمركز مداوم بر رسانه هاي ديجيتال و اجتماعي
عوامل استرس زاي خانواده و خانه
استرس خانوادگي

بيماري، مشكلات اقتصادي يا طلاق
تغييرات در روابط خانوادگي
مشاغل و تصميمات شغلي
اختلال اضطراب در كودكان و نوجوانان
اضطراب از طريق محرك هايي دروني و بيروني بوجود مي آيد. به عنوان مثال، زماني كه شخص كاري انجام مي دهد كه با ارزش هايش تعاملي ندارد، احساس گناه به او دست مي دهد، احتمالا اين اضطراب بوجود آمده در فرد به دليل وحشت او از فاش شدن نتايج احتمالي آن عمل براي ديگران مي باشد.

شرايط محيطي هم مي توانند سبب بروز اضطراب در نوجوانان بشوند. اين حالت زماني بوجود مي آيد كه ديگران فرد را مورد ارزش يابي قرار بدهند، به عنوان مثال، در بازي يا مسابقه فوتبال، يا زماني كه فرد به نتايج حاصل از موقعيتي اطمينان كامل ندارد. علاوه بر اين موضوع، اضطراب مي تواند معلول توجه زياد شخص به توانايي هايش در جهت ارضاي انگيزه ها و يا منترل داشتن بر موقعيت ها و يا نيز تركيبي از اين دو مورد باشد.

اضطراب بهنجار و ناهنجار
هيچ گاه اضطراب تنها به دانش آموزان و يا حتي بيماران عصبي و يا رواني اختصاص ندارد، بلكه مشكلي همگاني و جهاني نيز مي باشد. اضطراب در نوجوانان داراي نشانه هاي جسمي نيز مي باشد، كه شامل؛ زخم معده و تنگي نفس است و همچنين داراي نشانه ها و علائم روحي نيز مي باشد كه شامل واكنش هايي همانند ترس و نيز افسردگي مي باشد.

نكته ي جالب اين است كه شخص مضطرب علت دقيق و خاصي را نمي تواند براي اضطراب خود بيان كند.

اضطراب طبيعي و بهنجار
اين نوع اضطراب شامل آن لحظات اضطراب آوري است كه به عنوان مثال؛ فرد قبل از آن كه وارد جلسه ي امتحان بشود، تجربه مي كند. يك نوع احساس درماندگي است كه هيچ شخصي قادر به حل اين مشكل پيچيده و مبهمي كه براي فرد مضطرب پيش آمده نيست. ميزان بهنجاري از اضطراب، مي تواند مانند؛ تنش هاي عاطفي، خود يك انگيزه براي رفتار باشد.

مثلا دانش آموزي كه درسش را به درستي ياد نگرفته است، امكان اين را دارد كه با اضطراب نسبت به آن واكنش نشان بدهد و همين اضطراب در نوجوانان مانع داوطلب شدن او براي پاسخ به همان درس در كلاس بشود. در صورتي كه همين اضطراب مي تواند باعث شود كه دانش آموز را برانگيزد و به گونه اي سوق بدهد تا درسش را به خوبي بياموزد ت بتواند بر آن حالت خود غلبه كند.

اضطراب ناهنجار
اضطراب ناهنجار داراي داراي درجات متفاوت و فراواني هاي مختلف مي باشد و سبب رفتار و احساساتي مي باشد كه سبب جلوگيري از كارائي عملي فرد مي شود. در اضطراب شديد و مزمن، فرد تحت يك فشار و تنيدگي ناشي از تعارضات دروني قرار مي گيرد.

چنين افرادي به طور معمول از سر درد، دل پيچه، پشت درد شكايت دارند و در همه ي لحظات احساس خستگي به آن ها دست مي دهد و احساس ناكامي شديدي دارند، بدون آنكه دليل ترس خود را بدانند. اين گونه حالت ترس مي تواند از چند دقيقه تا چند روز و چند ماه هم ادامه داشته باشد.

نشانه و تاثير استرس در نوجوانان
استرس بر نوجوانان تاثير زيادي مي گذارد و ممكن است باعث افت تحصيلي و حتي مصرف مواد مخدر براي كاهش اضطراب در نوجوانان شود بنابراين بايد نشانه هاي آن را شناخت و آن را درمان كرد:

بدخلقي و عصبانيت
اضطراب و نگراني بيش از حد
مشكل خواب
افزايش يا كاهش وزن
كاهش علايق نسبت به مواردي كه قبلا به آن ها علاقه داشته است.
كاهش انرژي يا خستگي بيشتر از حد طبيعي
مشكل در تمركز
افت تحصيلي
كاهش شديد انگيزه
داشتن افكار منفي
كناره گيري از دوستان يا فعاليت هاي مورد علاقه
كاهش يا افزايش اشتها
سردرد
رفتارهاي اضطراب مانند جويدن ناخن يا كندن مو
معده درد
دندان قروچه
استفاده از الكل يا مواد مخدر براي خوددرماني
علائم فيزيكي غير قابل توضيح، مانند تيك عصبي
راه هاي كاهش استرس در نوجوانان
۱. تنفس عميق
تحقيقات نشان مي دهد كه كند كردن تنفس ممكن است يكي از موثرترين مهارت هاي مقابله اي براي اضطراب در نوجوانان باشد، زيرا آرامش را بيش تر و هضم را فعال مي كند. در اينجا يك تمرين تنفس آسان ذكر شده است كه مي تواند به مديريت استرس نوجوانان در هر شرايطي كمك كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اضطراب در نوجوانان

قبل از فكر كردن در مورد اختلالات هيجاني كودك، بهتر است از خود بپرسيد: كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟ آيا هيچ گاه به شدت احساس نگراني يا ناراحتي شديد هيجاني نكرده ام؟ به احتمال زياد پاسخ مثبت است!

همه ما اين قبيل هيجان ها را تجربه كرده ايم و اين تجربه ها به تنهايي دليل كافي براي دادن اين حكم نيست كه نابهنجاري يا نقص در شخصيت و منش وجود دارد. كودكان نيز ترس و اضطراب-همان چالش هاي هيجاني طبيعي- دارند و اين ترس و اضطراب تنها زماني كه شديد، مزمن،ممتد و مزاحم باشد علامتي از اختلال روانشناختي است.

طي پنجاه سال گذشته، يافته هاي پژوهشي همگي نشان ميدهند كه ترس و اضطراب در كودكي امري معمول و شايع است (جرسيلد و هولمز، ۱۹۳۵، لاپاس ومونك، ۱۹۵۸، مك فارلن، آلن و هانزيك، ۱۹۵۴، اولندايك و كينگ، ۱۹۹۱، به نقل از كندال، ۱۳۸۹). تحقيقات قديمي تر مثل تحقيق جرسيلد و هولمز (۱۹۳۵) شيوع ترس و اضطراب را به خوبي اثبات كرد. در ان زمان پژوهش ها نشان دادند كه ممكن است كودكان و نوجوانان ۹ تا ۱۳، نوعي ترس شديد با نگراني جدي تجربه كنند. به نظر مي رسد پيچيدگي هاي ترس كودكان با رسيدن به ۸ سالگي كه همراه تحول شناختي كودك و افزايش توانايي او براي استدلال و توسعه پيام هاي منفي ممكن و نتايج در اينده مي باشد افزايش مي يابد. هم چنين منابع اوليه ترس و اضطراب با مراحل تحولي در زندگي تغيير مي يابد. بايد توجه داشت همراه با تحول ميزان ترس هاي گزارش شده كودكان كاسته مي شود و كانون ترس تغيير مي يابد.

همراه با جريان رشد نوع ترس ها نيز تغيير مي كند، يعني در سنين متفاوت ترس هاي متفاوتي مطرح مي شود. مثلا كودكان ۸ ماهه تا ۲ساله از جداشدن از مراقبان خود مي ترسند، اما اين ترس بين ۱ تا ۲ سالگي كاهش مي يابد. بين ۲ تا ۴ سالگي از شدت دلبستگي كاسته مي شود وترس هاي ديگري مانند ترس از حيوانات وتاريكي ظاهر مي شود. بين ۴ تا ۶ سالگي، قدرت تصور و تصويرسازي كودك رشد مي كند و تصويرهايي از ارواح، هيولاهاي نيمه انسان-نيمه حيوان و صداهاي غيرقابل توضيح در شب را مي سازد. بعد از۶ سالگي كودك احتمالا بيشتر از آسيب، مرگ يا بلاياي طبيعي مي ترسد. هم نوجوانان سفيدپوست و هم نوجوانان آمريكايي آفريقايي تبار ترس هايي مشابه درباره صدمه ديدن خود يا ديگران ابراز مي كنند، كودك با نزديك شدن به دوران نوجواني،ممكن است از پذيرفته نشدن در گروه بزرگسالان بترسد.

جدول: ترس ها و اضطراب هاي مرتبط با سطوح سني مختلف در كودكان

سن كانون ترس يا اضطراب
۰-۶ ماهگي عدم حمايت، صداي بلند، محرك هاي حسي شديد
۶-۹ ماهگي غريبه ها، محرك هاي ناگهاني يا غير قابل انتظار (مثل صداها)
۱ سالگي جدايي از فردي كه از كودك مراقب مي كند، آسيب ديدن، توالت رفتن و غريبه ها
۳ سالگي حيوانات، ماسك ها، تنها ماندن، جدايي از والدين
۴ سالگي تاريكي، حيوانات و سر و صدا
۵ سالگي حيوانات، افراد بد، تاريكي و جدايي از والدين
۶ سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، صدمات جسمي، رعد و برق و تندر، جدايي از والدين (براي مثال هنگام رفتن به مدرسه)
۷-۸ سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، (مثلا انهايي كه در كتاب ها و فيلم ها هستند) وقايع غير عادي موجود در رسانه ها و فيلم ها، (مانند جنگ و بمب گذاري و انفجارها)، تنها ماندن، صدمات و اسيب ها.
منبع: آلن ديك، ۱۹۸۳

محيط اجتماعي در پهنه زندگي چالش هاي متفاوتي را پيش روي ما مي گذارد كه مستلزم رشد مهارت ها، باورها يا احساسات جديد است. طي دوران كودكي ترس ها و اضطراب ها اين قبيل چالش ها را به وجود مي آورند. كودكان با فراگيري روش هاي مقابله با موقعيت هاي اضطراب زا و ترس آور اين دوران، نحوه كنار آمدن با ترس ها و اضطراب هاي زندگي آتي را مي آموزند. براي مثال اذعان به ترس، رويارويي و سپس مقابله با آن، و در نهايت نترسيدن در واقع توالي رشد كودك است تا در آينده براي مقابله با ترس و اضطراب آماده باشد.

بر اساس متون و ادبيات تحولي، بسيار معقول است كه كودكان و نوجوانان نسبت به تجربه ترس ها و اضطراب هاي مختلف در مراحل مختلف تحول خود اسيب پذيرتر باشند. با وجود اين، چه چيزي واكنش و ترس و اضطراب بهنجار را از اضطراب هراس باليني جدا مي سازد؟ متخصصان باليني دستورالعمل هايي را براي متمايز كردن واكنش ترس طبيعي از شرايط اضطرابي كه از نظر شدت، فراواني، محتوا، دفعات و نشانه هاي اضطرابي با همتايان بهنجار خود متفاوت هستند تهيه كرده اند (كندال، ۲۰۰۰).

شدت واكنش ترس بيش از انست كه براي مقابله با موقعيت لازم است. براي مثال ممكن است كودكي را كه هنگام معاينه شدن توسط پزشك، لگد مي زند، تكان مي خورد و گريه مي كند، به عنوان كودك هراسان مشخص كنيم.
واكنش ترس با فراواني زيادي رخ مي دهد، و از راه اطلاع دادن و اطمينان دادن به فرد كاهش نمي يابد. بسياري از والدين شكايت دارند كه ترس كودكان با هيچ نوع اطمينان خاطر دادني به انها كاهش نمي يابد.
محتواي اين واكنش هاي ترس بر محرك ها يا موقعيت هاي بي خطر متمركز است، به عبارت ديگر موقعيت هايي هستند كه به هيچ وجه خطري را ايجاد نمي كنند. چنين محرك هايي شامل ترس از مدرسه رفتن، صداهايي مانند بمب يا بالا رفتن از اسانسور است.
به نظر مي رسد كه واكنش ترس خود به خود بوده و وراي كنترل عمدي كودك است.
واكنش ترس به فرار يا اجتناب از موقعيت منجر مي شود. براي مثال كودكي كه هنگام بارش باران هاي شديد از تنها ماندن در خانه اجتناب كند، به عنوان كودكي كه از رعد و برق و تندر هراس دارد مد نظر قرار مي گيرد.

منبع:كانون مشاوران ايران-كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟

اختلالات خلقي و اضطراب

اختلالات اضطرابي
همه ي ما در بسياري از موقيعت هاي زندگي به طور طبيعي احساس اضطراب مي كنيم، رايجترين واكنش به فشار رواني و محرك تنش زا، اضطراب است.

مفهوم اضطراب
منظور از اضطراب، هيجان ناخوشايندي است كه با اصطلاحاتي مانند نگراني، تنش و ترس بيان مي شود.

اكثر رفتارهاي اضطرابي، رفتارهاي كاملا طبيعي و به صورت واكنش هاي سازگارانه هستند كه به ما كمك مي كنند تا در شرايط دشواري كه برايمان پيش آمده صحيح عمل كنيم.

گاهي اضطراب آنقدر شديد يا انقدر با رويدادها و موقيعت هاي نامناسب همراه مي شود كه براي فرد مشكل ساز و ناسازگارانه جلوه مي كند و به اضطراب مرضي و اختلال اضطرابي تبديل مي شود.

نشانه هاي اختلالات خلقي و اضطراب
در اختلال اضطرابي، ميزان ترس بسيار بيشتر از تهديد يا خطر است. يعني شدت ترس با شدت تهديد تناسب منطقي ندارد (مثلا در فوبياهاي خاص: ترس از آسانسور).
افراد دائما خود را در حالت ترس و نگراني مي بينند بدون آنكه علت آن مشخص باشد.
ترس و نگراني به طور مزمن وجود دارند و دايما فرد را رنج مي دهند، تا جايي كه نمي تواند زندگي روزمره ي خود را با حالت عادي پيش ببرد.
اين حالت ممكن است باعث شود كه فرد نتواند شغل خود را حفظ كند يا با دوستان، همسر يا اعضاي خانواده روابط طولاني مدت داشته باشد.
انواع اختلالات خلقي و اضطراب
اختلال اضطراب جدايي
اختلالي رواني كه در آن، فرد به علت جدا شدن از خانه يا از افرادي كه به آنها وابستگي عاطفي زيادي دارد (پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، فرزندان، خواهر، برادر، همسر) به شدت مضطرب مي شود.

اختلال وحشتزدگي
اختلال وحشتزدگي، يعني حملات مكرر وحشت يا اضطراب. حمله ي وحشت زدگي عبارت است از ترس و ناراحتي شديد كه در عرض چند دقيقه به اوج خود مي رسد.

اين حملات با بعضي سمپتوم هاي فيزيكي همراه هستند، از جمله: تپش قلب، تنفس سريع، سرگيجه، تعريق زياد، تهوع و لرزش.

آگورافوبيا
افراد مبتلا به آگورافوبيا هميشه مي ترسند كه مبادا در جايي گير بيفتند و در صورت نياز فوري نتوانند به موقع كمك دريافت كنند، ترس از فضاهاي بسته يا فضاهاي باز، ترس از استفاده از انواع وسيله ي حمل و نقل، ترس از ايستادن در صف و قرار گرفتن در داخل جمعيت از اين دسته اختلالات هستند.

فوبياهاي خاص
عبارتند از ترس هاي افراطي، غير منطقي و مداوم نسبت به يك شيء يا يك وضعيت خاص (مثلا ترس از پرواز با هواپيما، ارتفاع، حيوانات، آمپول، مشاهده ي خون).

اختلال اضطراب اجتماعي
عبارت است ترس شديد و دايمي از موقيعت هايي كه در آنها فرد، در جمع ديگران قرار مي گيرد يا بايد جلوي آنها كاري كند (سخنراني كند).

افراد مبتلا به اين اختلال از هرگونه موقيعت اجتماعي كه فكر مي كنند در آن مورد ارزيابي منفي ديگران قرار مي گيرند، مي ترسند و سعي مي كنند از آن دور باشند.

اختلال دو قطبي
اختلال دو قطبي چيست؟ انواع | علائم و علل دو قطبي
0 ديدگاه/ژانويه 1, 2022
ادامه مطلب
۲٫ اختلالات خلقي
اختلالات خلقي عبارتند از ناراحتي ها و نابساماني هاي هيجاني و عاطفي كه باعث مي شوند فرد از درون ناراحت باشد و نتواند كارها و وظايف خود را خوب انجام دهد.

اختلالات خلقي به دو دسته ي كلي اختلالات افسردگي و اختلالات دو قطبي تقسيم مي شوند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-اختلالات خلقي و اضطراب

به طور معمول اساسي ترين نوع اختلال هاي اضطرابي اختلال اضطرابي فراگير GAD مي باشد، كه با احساس پايدار تنيدگي ذهني و نگراني و بي قراري مشخص مي شود. تشخيص اختلال اضطراب فراگير زماني صورت مي گيرد كه فرد نگراني و اضطراب شديد و غير قابل كنترلي درباره ي تعدادي از وقايع و موقعيت ها تجربه كند. كودكان و نوجوانان ممكن است درباره اينده و مهارت و لياقت در عملكرد تحصيلي و اجتماعي بسيار نگران باشند. همچنين ممكن است در مورد مشكلات سلامت خود، موضوعات حانوادگي شان و حوادثي كه در جهان رخ مي دهد نگران باشند. اين نگراني ها بايد دست كم شش ماه هر روز وجود داشته باشند و با يك نشانه ي فيزيولوژيكي همراه باشند. تاكنون اختلال اضطراب فراگير به خوبي در مورد كودكان ونوجوانان مورد پژوهش قرار نگرفته و سير تحولي ان براي اين گروه نيز مستلزم بررسي بيشتري است.

وجه تمايز GAD از ساير اضطراب‌ها در اين است كه در اين نوع اختلال، شخص نگران وقايع متعددي مي‌باشد و در صورتي كه در ساير اختلالات اضطراب، نگراني منحصر به محرك يا موضوعات ويژه‌اي مي‌باشد.

وجه تمايز ديگر اينست كه اين افراد اغلب در مورد مسائل جزئي روزمره دچار اضطراب مي شوند (بارلو، ۲۰۰۲). بزرگترها اغلب بر مسائلي مثل مشكلات بين فرزندان، سلامت خانواده، مسئوليت هاي شغلي و يا جزئي تر مانند وظايف خانه، يا سر وقت رسيدن به يك قرار. كودكان با اين اختلال اغلب ازط مسائلي مثل رقابت در مدرسه، عملكرد ورزشي يا اجتماعي دچار نگراني مي شوند (ساوج و كندال، ۲۰۰۹).

علائم اين اختلال بر اساس DSM-V عبارتند از:

الف: اضطراب و نگراني شديد و مفرط درباره تعدادي از رويدادها يا فعاليت ها (مثلا عملكرد شغلي يا تحصيلي) در اكثر روزهاي هفته و به مدت حداقل ۶ ماه.

ب: فرد نميتواند اين نگراني را كنترل كند.

ج: اضطراب و نگراني با حداقل سه نشانه از ۶ نشانه زير همراه است (نشانه ها در اكثر روزها در ۶ ماه گذشته حضور داشته اند)

توجه: در مورد كودكان فقط به يك سمپتوم نياز است.

۱. فرد بي قرار است، يا احساس عصبي بودن دارد، يا به خاطر نگراني بي دليل بد اخلاق است.

۲. به آساني خسته و كوفته ميشود.

۳ . نميتواند حواس خود را متمركز كند يا ذهنش يك دفعه خالي ميشود.

۴. زودرنج است و زود عصباني ميشود.

۵. تنش ماهيچه اي دارد.

۶. خوابش مختل شده است (نميتواند بخوابد، يا از خواب مي پرد، يا خواب ناآرام دارد كه خستگيش را برطرف نميكند).

د: اضطراب ، نگراني ، يا سمپتوم هاي فيزيكي باعث ميشوند فرد به رنج يا نابساماني شديد (باليني) در عملكرد اجتماعي ، شغلي يا ساير جنبه هاي مهم زندگي دچار شود.

ه: ناراحتي فرد را نمي توان به آثار مستقيم يك ماده (مثلا يك نوع ماده مخدر،يك نوع داروي تجويزي)،يا يك عارضه پزشكي ديگر (مثلا هايپرتيروئيديسم) نسبت داد.

و: يك اختلال رواني ديگر نمي تواند دليل موجه تري براي اين اختلال باشد. مثلا اضطراب درباره حملات وحشت زدگي در اختلال وحشت زدگي،ارزيابي منفي ديگران در اختلال اضطراب اجتماعي، وسواس كثيف شدن يا ساير وسواس ها در اختلال وسواسي – اجباري، جدايي از افراد مهمي كه فرد به آن ها دلبستگي دارد در اختلال اضطراب جدايي، رويدادهايي كه فرد را به ياد رويدادهاي اسيب زا مي اندازد در اختلال PTSD، چاق شدن در آنوركيسا نروزا، دردها و ناراحتي هاي فيزيكي در اختلال نشانه هاي جسماني، نقص هايي كه فرد فكر ميكند در ظاهرش دارد در اختلال بد شكلي بدني، يا ابتلا به يك بيماري جدي در اختلال اضطراب بيماري، يا محتواي باورهاي هذياني در اسكيزوفرني يا اختلال هذياني. همه اين موارد نمي توانند دليل موجهي براي اين اختلال باشند (گنجي، ۱۳۹۲).

همان طور كه گفته شد، علامت شاخص اين اختلال اضطراب و نگراني غيرواقعي ومفرطي است كه وابسته به رويدادهاي تنش زاي بيروني نيست. بر اساس نظر اشتراوس (۱۹۹۴)، اين خصوصيت در ۹۵درصد كودكان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير آشكار است.كودكان دچار اين اختلال درباره آينده، رويدادهاي اجتماعي، فعاليت هاي خانوادگي، ورزش، موضوعات بهداشتي وآنچه صرفا ممكن است فردا يا حتي ساعتي بعد روي دهد، نگرانند. اختلال اضطراب فراگيربا تنيدگي، ناآرامي، تحريك پذيري و زود از كوره در رفتن نيز همراه است، هر چند كودكان خود هميشه از اين قبيل عبارات استفاده نمي كنند. چنين اضطراب مزمن دائمي را (تشويش مضطربانه) ناميده اند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير در كودك و نوجوان

نوجوان مضطرب – تمامي افراد در طول زندگي خود با مشكل اضطراب مواجه مي شوند چرا كه به هر حال در تمامي زندگي ها و روند رشد افراد در طول زندگي مشكلات و دغدغه هايي وجود دارد كه مي تواند به شدت بر ميزان استرس و اضطراب افراد تاثير گذار باشد. طبيعي است كه تمامي افراد در مقابله با موقعيت هاي تنش زا و پر استرس زندگي خود درگير اضطراب شده و با اين مشكل اساسي دست و پنجه نرم مي كنند. اضطراب امري طبيعي است كه در مواقع تنش زاي زندگي براي هر فردي و در هر سني پيش مي آيد اما اگر مقدار و زمان آن در فرد زياد و طولاني شود فرد به اضطرابي مبتلا است كه از حالت طبيعي خود خارج شده و نياز به بررسي دارد. به طور كلي اضطراب يك حس ناخوشايند است كه در پي به وجود آمدن موقعيت هاي ناگوار كه براي هرفردي هم مي تواند متفاوت باشد به وجود مي آيد.

نوجوانان به عنوان كساني كه با مشكلات و تغييرات خلقي و مواردي از اين قبيل مواجه مي شوند و نيز سالمندان و طبقات اقتصادي فقير بيشتر در معرض ابتلا به اضطراب هستند و افراد مرفه و مردها و جوانان كلا كمتر به بيماري اضطراب مبتلا مي شوند. نوجوان مضطرب مي تواند در نتيجه ترس ناشي از تغييرات جسماني و تغييرات صدا، ترس ناشي از پذيرفته نشدن نزد ديگران، ترس ناشي از بلوغ زود رس به خصوص در دختران، ترس ناشي از بلوغ دير رس به خصوص در پسران، ترس ناشي از زشت شدن قيافه و هيكل نزد نوجوانان دختر و پسر و مواردي از اين قبيل به وجود بيايد. بهترين راه براي جلوگيري از ايجاد اضطراب ناشي از ترس از بلوغ زود رس و يا دير رس در نوجوانان اطلاع دادن و آگاهي به موقع آنها از اين موارد است. قبل از اينكه نوجوان به سن بلوغ برسد و علائم ثانويه بلوغ در او هويدا شود نياز است تا خانواده ها با رعايت مسائل اخلاقي و شرعي نكات مورد نياز در مورد بلوغ را به آن ها آموزش داده تا در نتيجه ترس آن ها شاهد اضطراب بيشتري نباشند. لازم است تا مربيان و مشاوران فرد نوجوان توضيحاتي مناسب در دوران نوجواني به فرد داده تا از انحراف و مشورت او با افراد هم سن و سال و كساني كه شايد او را در زمينه جنسي به انحراف بكشانند جلوگيري نمايند.

نتيجه تحقيق پژوهشگران نشان مي دهد كه حس ناامني و نداشتن مهارت هاي لازم براي برقراري روابط صحيح اجتماعي و عاطفي و تفاوت در فرهنگ خانواده ها و جوامع از عوامل مهم به وجود آمدن يك نوجوان مضطرب در خانواده خواهد بود. براي اينكه جلوي اضطراب نوجوان مضطرب را گرفت و يا در موردي كه او اضطراب دارد از انتشار و افزايش اضطراب در او جلوگيري نمود لازم است تا مواردي از جانب والدين و اطرافيان نوجوان به دقت رعايت شود كه چند مورد از مهم ترين آن ها را با هم بررسي خواهيم كرد.

اولين نكته اين است كه همواره بايد نياز و گرايش ها و تمايلات فرد نوجوان را به هم سن و سالانش و نياز او به پذيرفته شدن در نزد هم سالانش را با دقت درك نمود چراكه اين يك نياز طبيعي است و در تمامي نوجوانان وجود دارد. نياز است تا والدين در مورد موضوع دوست يابي در نوجوان خود به دقت وارد شده و توافقي ميان آن ها در اين مورد صورت گيرد تا نوجوان نيز در اين زمينه پنهان كاري نكند و دوستي ها و روابط ميان نوجوان با دوستانش براي خانواده مبهم نبوده و دوستان فرد نزد والدين شناخته شده باشند. والدين بايستي براي شخصيت نوجوان خود بسيار احترام قائل بوده و به خصوص نزد ديگران با او با ناملايمت رفتار نكند و طوري رفتار نكنند كه نوجوان احساس حقارت نمايد بلكه او نيز بايد مانند يك فرد بزرگسال مورد احترام قرار گيرد.

منبع:كانون مشاوران ايران-نوجوان مضطرب

اختلال اضطراب جدايي در نوزادان باعث اضطراب بيش از حد مربوط به جدايي يك كودك از خانه و يا از كساني (در نوجوانان و بزرگسالان) است كه به فرد به آن ها وابسته است.

اين اضطراب فراتر از ميزاني است كه براي رشد فرد انتظار مي رود. ترس، اضطراب و يا اجتناب ماندگار است، و حداقل به مدت ۴ هفته در كودكان و نوجوانان و به طور معمول ۶ ماه يا بيشتر در بزرگسالان به طول مي انجامد.
اختلال اضطراب جدايي در نوزادان، معمولا از خانواده هاي غيرصميمي نشات مي گيرند. هنگامي كه نوزاد از خانه و يا افراد وابسته اصلي جدا مي شوند، ممكن است به طور پيوسته احساس طرد، بي تفاوتي، غم و اندوه اجتماعي و يا مشكل تمركز بر روي كار و يا بازي را نشان دهند.

بسته به سن افراد، ممكن است ترس از حيوانات، هيولا، تاريكي، دزد، سارق، آدم ربايان، حوادث رانندگي، سفر هواپيما، و شرايط ديگري را داشته باشند كه به عنوان خطري براي يكپارچگي خانواده و يا خود افراد تلقي مي شوند.

نگراني در مورد مرگ و مردن نيز رايج است. امتناع از مدرسه رفتن ممكن است به مشكلات تحصيلي و اجتناب اجتماعي منجر شود.

كودكان ممكن است از اين امر شكايت كنند كه هيچ كس آن ها را دوست ندارد و يا مراقب آن ها نيست و در نتيجه آرزو مي كنند كه مرده بودند.

هنگامي كه زمان جدايي بسيار ناراحت مي شوند، ممكن است خشم و يا گاهي اوقات تنفر خود را نسبت به كسي كه‌ آن ها را مجبور به جدايي‌ كرده، نشان دهند.

اضطراب جدايي در نوزادان دكتر هلاكويي
وقتي كودكان خردسال در شب تنها هستند، ممكن است تجارب ادراكي غيرمعمولي را گزارش دهند (مانند كودكاني كه مي گويند تصور مي كنند افرادي كه به اتاقشان ‌نگاه مي كند، موجودات ترسناك به آن ها نزديك مي شوند يا حس مي كنند چشم هايي به آن ها خيره شده اند).

كودكان مبتلا به اين اختلال اضطراب جدايي در نوزادان اغلب به صورت سخت گير، فضول و نيازمند توجه مداوم، مي باشند. اغلب اوقات تقاضاهاي مفرط كودك، به يك منبع سرخوردگي والدين تبديل مي شوند كه منجر به خشم و درگيري در خانواده است.

كودكان مبتلا به اين اختلال اضطراب جدايي در نوزادان، گاهي اوقات، به صورت افراد وظيفه شناس، سازگار، و مشتاق به خوشحال سازي توصيف مي شوند. كودكان ممكن است شكايت هاي جسماني داشته باشند كه به آزمايشات فيزيكي و روش هاي پزشكي منجر مي شود ولي در حقيقت مشكلي وجود ندارد.

حالت افسرده، غالبا وجود دارد و ممكن است با گذر زمان تداوم بيشتري پيدا كند و تشخيص فرعي اختلال افسرده خويي و يا اختلال افسردگي اساسي را توجيه كند. اين اختلال ممكن است نسبت به اختلال مربوط به هراس با هراس از مكان هاي شلوغ اولويت داشته باشد.

اضطراب جدايي چيست؟
اختلال اضطراب جدايي در نوزادان ممكن است باعث شود كه كودك گريه كند، جيغ بزند، به شما بچسبد، سرش را تكان دهد يا صورتش را پنهان كند، اين كودكان وقتي كسي كه او را نمي شناسد به آن ها نزديك مي شود غوغا مي كنند.

همين واكنش‌ها ممكن است در مورد اعضاي خانواده و دوستاني نيز رخ دهد كه به نظر مي‌رسيد كودك شما زماني از آن ها لذت مي‌برد اما اكنون آن ها را “غريبه” يا حتي يك تهديد مي‌داند.

اختلال اضطراب جدايي در نوزادان مرحله اي از رشد طبيعي است. در اين مرحله، كودكان وقتي از والدين يا مراقبان اصلي خود جدا مي شوند، مضطرب مي شوند. اختلال اضطراب جدايي در نوزادان معمولاً از ۸ ماهگي كودكان شروع مي شود و در سنين ۱۰ تا ۱۸ ماهگي شديدتر مي شود.

هنگامي كه از والدين يا مراقبان خود جدا مي شوند، به ويژه زماني كه از خانه دور هستند، احساس خطر و ناامني مي كنند.

آن ها براي امنيت و اطمينان به والدين و مراقبان خود نگاه مي كنند. گريه نشان مي دهد كه كودكان احساس دلبستگي به والدين يا مراقبان خود را ايجاد كرده اند. گريه در اين شرايط يك واكنش مثبت است.

اختلال اضطراب جدايي در نوزادان تا ۲۴ ماهگي كودكان ادامه دارد. در اين سن، كودكان ماندگاري اشيا را ياد گرفته اند و اعتماد پيدا كرده اند. اضطراب جدايي به مرور برطرف مي شود زيرا كودكان ياد گرفته اند كه والدين يا مراقبان آن ها حتي زماني كه ديده نمي شود نيز هنوز وجود دارند.

كودكان ياد گرفته اند كه به والدين خود اعتماد كنند يا در نهايت مراقبان خود باز خواهند گشت.

چگونه اضطراب جدايي كودك از مادر را كاهش دهد
به طور منظم او را در آغوش بكشيد. كودك خود را در آغوش بگيريد و دلبستگي او را تقويت كنيد
جدايي هاي كوتاه مدت را شروع كنيد. او را در اتاقي قرار دهيد و ابتدا مطمن شويد كه اتاق امن است و سپس او را براي مدت كوتاهي تنها بگذاريد.

استقلال را تقويت كنيد. به نوزاد خود اجازه دهيد راحت در اتاق بگردد.
توضيح دهيد كه چرا او را ترك مي كنيد و كي بر مي گرديد. هرچه كودك بزرگ تر مي شود بيش تر مي توانيد توضيح دهيد.
هرگز دزدكي او را تنها نگذاريد. اين كار باعث مي شود كه كودك اعتماد خود را نسبت به شما از دست بدهد. خداحافظي از او باعث مي شود كه احساس كند والدينش بي دليل و ناگهاني او را ترك نمي كنند.
بنشينيد و با هم كتاب بخوانيد.
با كودك خود نقاشي بكشيد.
به كودك خود اجازه دهيد با يكي از دوستان خود فعاليتي انجام دهد.
وقتي فرزندتان بدون شما روز را پشت سر مي گذارد، با تمجيد از او، عزت نفسش را تقويت كنيد.
درمان اضطراب جدايي در نوزادان
پس از هربار شير دادن كمي از كودك خود فاصله بگيريد تا اختلال اضطراب جدايي در نوزادان را كاهش دهيد.
حتما پيش از رفتن به كودك خود اطلاع دهيد.
به وعده هايي كه مي دهيد عمل كنيد تا اعتماد او را تقويت كنيد.
او را در محيط آشنا قرار دهيد و از پرستار بخواهيد به خانه بيايد.
سعي كنيد برنامه هاي ترسناك را مشاهده نكنيد.
به فرزندتان بگوييد كه حالش به مرور بهتر خواهد شد.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب جدايي در نوزادان | درمان تضميني + تشخيص

اضطراب رابطه مي تواند ناشي از مشكلاتي باشد كه در رابطه خود داريد: ممكن است نگران اين باشيد كه آيا رابطه شما دوام خواهد داشت يا خير، ممكن است مطمئن نباشيد كه مي توانيد به شريك عاشقانه خود اعتماد كنيد.

حتي ممكن است با مسائل تعهدي دست و پنجه نرم كنيد. همه اين نگراني ها مي توانند به اضطراب رابطه يا وسواس در رابطه منجر مي شود.

اضطراب رابطه چيست؟
اضطراب رابطه وقتي براي اولين بار شروع به قرار ملاقات با كسي مي كنيد، مطمئناً كمي اضطراب را احساس خواهيد كرد. پس از مدتي كه با هم بوديد، اين احساسات معمولاً به مرور زمان شروع به فروكش مي‌كنند.

با اين حال، مواقعي وجود دارد كه ممكن است شخص هنوز در رابطه احساس اضطراب بيش از حد داشته باشد، به طوري كه به رابطه خود آسيب وارد كند.

اضطراب رابطه در صورت درمان نشدن منجر به موارد زير مي شود:

فقدان انگيزه، چه از نظر شخصي و چه از نظر شغلي
ناراحتي عاطفي براي يك يا هر دو شريك زندگي
خستگي عاطفي
خستگي مفرط
مشكلات فيزيكي مانند ناراحتي معده، سردرد، گردن و تنش عضلاني
نشانه هاي اضطراب رابطه
۱٫ مقايسه رابطه خود با ديگران
اگر اضطراب رابطه داريد، ممكن است وسوسه شويد كه رابطه فعلي خود را با روابط گذشته، رابطه دوست يا نسخه ايده آل مقايسه كنيد.

اين نوع رفتار باعث مي شود كه شريك زندگي يا رابطه شما به موفقيت نرسد. براي كنار آمدن با اين موضوع، انرژي خود را به جاي مقايسه كردن، روي رابطه خود متمركز كنيد.

۲٫ مدام فكر مي كنيد كه طرف مقابل قصد جدايي دارد
ترس از اينكه شريك شما بخواهد از هم جدا شود به طور معمول كاملاً بي اساس است و مي تواند استرس غيرضروري را به رابطه وارد كند.

به طور معمول علائم واضحي وجود دارد كه نشان مي دهد رابطه خوب پيش نمي رود يا اينكه شريك زندگي شما ناراضي است و ممكن است بخواهد به رابطه پايان دهد. اگر بدون هيچ نشانه اي احساس كنيد كه همسرتان قصد جدايي دارد احتمالا به اضطراب رابطه مبتلا هستيد.

۳٫ تجزيه و تحليل بيش از حد كلمات
افراد مبتلا به اضطراب رابطه، اغلب چيزهاي كوچكي را كه شريك زندگيشان مي گويند را نيز فراموش نمي كنند. مهم است كه شريك زندگي خود را در قبال چيزهايي كه مي گويند مسئول بدانيد، اما مطمئن شويد كه نظرات را بيش از حد تجزيه و تحليل نكنيد.

۴٫ از دست دادن خوشي، اضطراب رابطه
افراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب آنقدر نگران پيش آمدن اوضاع بد هستند كه تمام لحظات خوب را در رابطه از دست مي دهند.

همه روابط جدي سختي هايي دارند، به همين دليل است كه لذت بردن از لحظات خوب بسيار مهم است. تمركز بر حضور در رابطه و عدم نگراني در مورد آينده به شما كمك مي كند تا با اضطراب رابطه كنار بياييد.

۵٫ وابستگي از نشانه هاي اضطراب رابطه
گاهي اوقات اضطراب رابطه مي تواند ناشي از دلبستگي باشد. چهار نوع مختلف از سبك دلبستگي وجود دارد كه از ايمن تا ناامن‌تر را شامل مي‌شود. اگر سبك دلبستگي ناايمن داريد، ممكن است احساس كنيد كه نياز داريد از ترس اينكه او شما را ترك كند به او بچسبيد.

۶٫ سازگاري بيش از حد با شريك زندگي خود
افراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب منعطف هستند و خود را با شريك زندگي تطبيق مي دهند. در حالي كه سازش در رابطه مهم است، اما بايد از سمت هر دو طرف باشد. اگر تمام خواسته ها و نيازهاي شريك زندگي تان را برآورده كنيد، نيازهاي شما ناديده گرفته مي شود كه مي تواند منجر به مشكلات ديگري در رابطه شما شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-اضطراب رابطه | ۲۰ نشانه كه نمي دانيد

نكات صحبت با فرد مضطرب يكي از مهم ترين نكات در ارتباط با فرد مضطرب مي باشد بنابراين اين مقاله را از دست ندهيد.

اختلالات اضطرابي يكي از رايج‌ترين انواع بيماري‌هاي رواني است و بدليل كورونا، در حال افزايش است. حدود ۱۹ درصد از جمعيت بزرگسال ايالات متحده هر سال تحت تأثير اضطراب قرار مي گيرند. به احتمال زياد فردي را مي شناسيد كه داراي اضطراب است.

بين اضطراب ناخوشايند اما منطقي كه همه ما در موقعيت‌هاي استرس‌زا دچار مي‌شويم و اضطراب ناتوان‌كننده و غيرمنطقي كه افراد مضطرب در موقعيت‌هايي كه واقعاً استرس‌زا يا تهديدكننده نيستند احساس مي كنند تفاوت وجود دارد.

افراد مبتلا به اختلالات اضطرابي نسبت در توانايي عملكرد و انجام كارهايي كه از آن لذت مي‌برند اختلال ايجاد مي‌كند. بنابراين، تا زماني كه اختلال اضطراب قابل تشخيص نداشته باشيد نبايد اضطراب خود را با فرد ديگري مقايسه كنيد.

چه چيزي بايد بگوييم و چگونه به فرد مضطرب كمك كنيم.
۱٫به آن ها اطمينان دهيد كه كنارشان هستيد
شما مجبور نيستيد بفهميد كه دوستتان چه چيزي را تجربه مي كند تا در كنار آن ها باشد و مجبور نيستيد تجربيات خود را با تجربيات آن ها مقايسه كنيد تا به آن ها نشان دهيد كه احساسشان را درك مي كنيد.

اگر نمي دانيد افكار فرد مضطرب چگونه است، در مورد آن صادق باشيد. اما همچنين به آن ها بگوييد كه مي خواهيد كنار آن ها باشيد تا هر طور كه مي توانيد حمايتشان كنيد.

اگر دوست شما نسبت به اضطراب خود آگاه باشد يا در مورد آن صحبت كند، به شما اطمينان دارد. بنابراين نكات صحبت با فرد مضطرب را بياموزيد و بدون قضاوت به آنچه مي گويد و تجربياتش گوش دهيد تا احساس كند كه شنيده مي شود و احساساتش مهم هستند.

۲٫اصراري براي روش درماني نداشته باشيد
مديتيشن و يوگا و تنفس عميق و همه تكنيك هاي ضد اضطرابي هستند كه ممكن است براي برخي افراد مفيد باشد، شايد حتي براي دوست شما نيز موفق باشند اما ممكن هم هست نباشند.

اضطراب شديد مي تواند باعث ايجاد درد شود و حتي تنفس هم نتواند اين ترس و اضطراب را كاهش دهد. اضطراب همچنين مي‌تواند باعث شود كه فرد آنقدر احساس بي‌قراري كند كه ساكت نشستن تقريباً غيرممكن به نظر برسد.

فرد مضطرب، تكنيك‌ آرام‌سازي متفاوتي را تجربه مي كند، برخي از افراد به جاي نشستن و نفس كشيدن آرام ، بايد كارهاي فعالي انجام دهند، مانند دويدن. ديگران ممكن است نياز به صحبت با درمانگر داشته باشند. تنها در صورتي تكنيك ارائه دهيد كه آموزش لازم را در اين زمينه ديده باشيد يا دوستتان از شما درخواست كند در غير اين صورت در صحبت با فرد مضطرب تنها لازم است كه خوب به حرف هاي آن ها گوش دهيد.

۳٫ از آن ها بپرسيد، چه كاري مي توانم براي كمك به شما انجام دهم؟
اگر دوست شما مدتي است كه با اضطراب دست و پنجه نرم مي كند، به احتمال زياد مي داند كه چه چيزي به او كمك مي كند تا احساس بهتري داشته باشد و چه چيزي به او كمك نمي كند. از او بپرسيد كه چه نيازي دارند و سپس آن را انجام دهيد، حتي اگر درخواست آن ها به نظر شما احمقانه باشد.

مدام حال او را نپرسيد
درخواست مداوم از آن ها براي به‌روزرساني وضعيتشان مي‌تواند باعث شود كه براي بهتر شدن احساس فشار كنند. وقتي كسي را مي بينيم كه رنج مي كشد، غريزه ما اغلب اين است كه سعي كنيم آن را درست كنيم. اما برخي چيزها، از جمله اضطراب، توسط افراد خارجي قابل رفع نيستند.

از او نپرسيد كه چرا به مشاور مراجعه نمي كند
ايرادي ندارد كه نسبت به دوست خود ابراز نگراني كنيد، اما مواظب باشيد كه متهم به نظر نرسد. پيشنهاد دادن به دوستتان براي انجام كاري مي‌تواند باعث ايجاد حس شرم در او شود، يا باعث شود كه احساس كند در حال قضاوت شدن است.

اگر آن ها نياز به مراجعه به مشاور سلامت روان يا مصرف دارو داشته باشند، خودشان مراجعه مي كنند و درمان لازم را دريافت مي كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-نكات صحبت با فرد مضطرب| به فرد مضطرب چه بگوييم و چه نگوييم