اين عقيده و باور در بسياري از فرهنگ ها وجود دارد كه فرآيند تنفس ، ماهيت و گوهر وجود مي باشد. تنفس عبارت از يك فرآيند منظم از انقباض و انبساط مي باشد، و همچنين يكي از مثال هاي قطبيت پايدار است كه در طبيعت مشاهده مي شود و همانند شب و روز، بيداري و خواب، رشد فصلي و دهه اي و در نهايت مرگ و زندگي مي باشد.

بر خلاق بقيه عملكردهاي بدن، تنفس به راحتي براي ارتباط بين سيستم ها استفاده مي شود، كه يك ابزار بسيار مناسبي براي كمك كردن و تسهيل گر تغييرات مثبت مي باشد. اين تنها عملكرد بدن است كه ما هم به صورت ارادي و هم غير ارادي آن را انجام مي دهيم. ما مي توانيم به صورت تعمدي از تنفس استفاده كنيم تا بر عوامل غير ارادي (به طور مناسب با سيستم عصبي) تاثير بگذاريم كه اين امر منجر به منظم شدن فشار خون، ضربان قلب، جريان خون، گوارش و بسياري ديگر از عملكردهاي بدن خواهد شد. تمرين تنفس مي تواند به صورت پل و نقطه اتصالي بين عملكرد هاي بدن باشد كه ما در حالت عمومي به صورت خود آگاه بر آن كنترل نداريم.

طي دوره اي كه ما تحت فشار هاي احساسي و عاطفي هستيم، دستگاه عصبي سمپاتيك ما منجر به تحريك و تاثير بر تعداد واكنش هاي فيزيكي ما مي شود. در اين حالت ضربان قلب ما افزايش مي يابد، عرق مي كنيم، عضلات ما سفت مي شوند و تنفس ما سريع و كوتاه مي شود. اگر چنين فرآيندي در مدت زمان طولاني وجود داشته باشد، دستگاه عصبي سمپاتيك ما، در حد بالايي تحريك مي شود و اين عمر منجر به ايجاد عدم تعادل گرديده كه مي تواند بر سلامتي ما تاثير گذاشته و منجر به التهاب بالا، فشار خون بالا و درد عضلاني ما در چندين ناحيه از بدن شود.

تنفس عميق

كاهش هوشيارانه ضربان قلب، كاهش تعريق و آرمش عضلاني سخت تر از تنفس ارام و عميق است. تنفس مي تواند به منظور تاثير مستقيم بر تغييرات استرس زايي كه منجر به تحريك مستقيم دستگاه عصبي پارا سمپاتيك مي شود تاثير گذار باشد و اين امر منجر به آرامش و معكوس شدن تغييرات مربوط به تحريك دستگاه عصبي سمپاتيك ما مي شود. مي توان مشاهده كرد زماني كه ما در استرس هستيم تنفس عميق و يا آه مي كشيم، چگونه بدن ما اين كار را به صورت طبيعي انجام مي دهد.

فرآيند تنفس قابل آموزش است
آموزش تنفس مي تواند براي تاثيرات مثبت و منفي روي سلامتي اموزش داده شود. استرس مزمن مي تواند منجر به ايجاد محدوديت در بافت ارتباطي و ماهيچه اي در قفسه سينه شود، كه اين امر در نتيجه كاهش دامنه جنبش قفسه سينه ايجاد مي شود. به دليل تنفس كم عمق تر و سريع تر، قفسه سينه نمي تواند مثل حالتي كه تنفس عميق و آهسته تر صورت مي گرفت، باز شود و موارد بيشتري از ورود و خروج هوا در قسمت بالايي بافت شش به سمت سر، اتفاق مي افتد.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-يادگيري تنفس عميق