اختلالات عصبي شناختي در DSM-5

اختلالات عصبي ـ شناختي اختلالاتي هستند كه بر روي تفكر و شناخت افراد تاثير ميگذارند.

ريشه ي اين اختلالات آسيب ناشي از اندام هاي زيستي و يا سيستم اعصاب است.

بيشتر عملكرد فرد در زمينه ي شناخت و فعاليت هاي شناختي آسيب مي بيند.

اختلالات عصبي ـ شناختي دو ويژگي اصلي دارند:

تضعيف شناختي اكتسابي، در يك يا تعداد بيشتري از فعاليت هايي كه زمينه ي شناختي دارند
تضعيف در عملكرد
يا به زبان ساده تر «بدكاركردي موقتي يا هميشگي مغز».

انواع اختلالات عصبي شناختي
اختلالات عصبي شناختي خفيف
شواهد نشان مي دهند كه فرد، در مقايسه با سطح عملكرد سابق، در يك يا چند زمينه ي شناختي (توجه، عملكرد اجرايي، فراشناخت)، يادگيري و حافظه، زبان، شناخت ادراكي ـ حركتي يا شناخت اجتماعي، به افت شناختي خفيف دچار شده است.

خود فرد، يا يك نفر آشنا يا پزشك معالج معتقد است كه عملكرد شناختي افت خفيف داشته است.
در عملكرد شناختي فرد افت خفيفي مشاهده مي شود.
نقص هاي شناختي به اندازه ي كافي شديد نيستند كه در استقلال فرد اختلال به وجود آورند.
اختلالات عصبي شناختي عمده
شواهد نشان مي دهند كه فرد در يك يا چند زمينه ي شناختي به افت شناختي شديد دچار شده است.
خود فرد يا يك نفر آشنا يا پزشك معالج معتقد است كه عملكرد شناختي افت شديد داشته است.
در عملكرد شناختي فرد افت شديد مشاهده مي شود.
نقص هاي شناختي به اندازه اي شديد هستند كه در استقلال فرد اختلال به وجود مي آورند.
اختلالات عصبي شناختي عمده معادل اختلال زوال عقل است.

زوال عقل نوعي اختلال شناختي است كه نارسايي هاي فراگير و پيش رونده در حافظه و يادگيري اطلاعات تازه، توانايي برقرار كردن ارتباط، قضاوت و هماهنگي حركتي را شامل مي شود.

افراد مبتلا به دمانس علاوه بر تغييرات شناختي، دستخوش تغييراتي در شخصيت و هيجان مي شوند.

منبع :مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-اختلالات عصبي شناختي در DSM-5