اختلال شخصيتي ضداجتماعي يك اختلال شخصيتي مي باشد كه ويژگي بارز آن عبارت از وجود داشتن يك الگوي نافذ از بي اعتنايي نسبت به احساسات ساير افراد مي باشد و افراد دچار شده به اين اختلال در اغلب مواقع از طريق غفلت يا اقدامات آشكار، به حقوق ساير افراد تجاوز مي كنند.

اين اختلال در 2 تا 3 درصد از افراد بالغ بروز پيدا مي كند؛ همچنين اين اختلال بيشتر در مابين افراد زنداني شيوع دارد.

در گذشته، اختلال شخصيتي ضداجتماعي در اغلب مواقع به عنوان يك شرايط ضداجتماعي در نظر گرفته مي شد.

با اين وجود، ويژگي هاي بارز اين شخصيت عبارت از گمراه كنندگي مي باشد چرا كه اين عنوان بيشتر براي توصيف حالت هاي شديد و خشن مربوط به اين اختلال استفاده مي شود (براي مثال در رابطه با قتل هاي سريالي استفاده مي شود).

اغلب رفتارهايي كه منجر به بروز اختلال شخصيتي ضداجتماعي مي شوند معمولا در دوران كودكي بروز پيدا مي كنند؛

برخي از رفتارها شامل بدرفتاري با حيوانات و تمايل شديد نسبت به آتش درست كردن مي باشد.

افراد دچار شده به اين اختلال رفتارهاي تكانشي از خودشان نشان مي دهند و در سنين پايين با يك سري مشكلاتي مواجه مي شوند.

اكثر بچه هايي كه اين رفتارها را از خودشان بروز مي دهند، دچار اختلال رفتاري مي شوند.

نبود همدلي، نبود پشيماني، تحريك پذيري و عدم توانايي براي داشتن روابط صميمانه مي تواند در فرد مبتلا به اين اختلال وجود داشته باشد و همچنين اين افراد به صورت مستمر قوانين را نقض كنند.

اختلال شخصيتي ضداجتماعي
اختلال شخصيتي ضداجتماعي
همچنين اين امكان وجود دارد كه اين افراد رفتارها و تجربيات منحرف را نشان دهند و داراي تفكر پارانوئيدي باشند.

افراد داراي اختلال شخصيتي ضداجتماعي در پيروي كردن از هنجارها و قواعد اجتماعي با مشكلات زيادي مواجه مي شوند و در نتيجه اين افراد براي ادامه دادن به كار خودشان و داشتن يك عملكرد مناسب در داخل خانواده با يك سري مشكلاتي مواجه مي شوند.

همچنين اكثر افراد دچار شده به اين اختلال يك سري رفتارهاي پرخطر اكتشافي را انجام مي دهند كه اغلب آنها مربوط به سوء مصرف مواد مخدر است.

به دليل بروز چنين رفتارهايي در افراد داراي اختلال شخصيتي ضداجتماعي، احتمال فوت نابهنگام اين افراد يا معلول شدن اين افراد در نتيجه تصادفات خودرويي يا اقدامات خودكشي يا انتحاري بيشتر مي باشد.

به سختي مي توان اختلال شخصيتي ضداجتماعي را درمان كرد، چرا كه اين افراد معمولا در نتيجه اقدامات خودشان هيچ نوع احساس گناه يا پشيماني را تجربه نمي كنند.

منبع : كانون مشاوران ايران-اختلال شخصيتي ضداجتماعي