هر چه كودك كنجكاوتر باشد بيشتر مي آموزد. پرورش دادن حس كنجكاوي در كودك شما، يكي از مهم ترين روش هايي است كه مي توانيد به وي كمك كنيد كه در طول عمر خود يادگيرنده باشد.

كودكان در زمان تولد، يك يادگيرنده هستند و يك كنجكاوي طبيعي را در مورد نحوه انجام گرفتن كارهايي كه در جهان صورت مي پذيرد، دارند. كنجكاوي يك تمايلي براي يادگيري است. همچنين يك اشتياق و تمايلي براي پيدا كردن، كشف كردن و نشان دادن مي باشد.

والدين و سرپرستان، مجبور نيستند كه بچه خود را كنجكاو كنند يا بچه خود را مجبور به يادگيري كنند. تحقيقات بيانگر اين است كه در واقع يك تمايل دروني در كودكان، براي يادگيري وجود دارد ( كنجكاوي آنها) و نه يك عامل يا فشار بيروني، كه آنها را تشويق به رسيدن به يك تجربه جديد مي كند يا آنها را به يك موفقيت بزرگتر و طولاني مدت، در مدرسه سوق مي دهد.

يادگيري يك چيزي است كه همه كودكان همراه با آن متولد مي شوند. آنها در هنگام وارد شدن به جهان، اين انگيزه را دارند تا ياد بگيرند كه كارهاي صورت گرفته در سرتاسر جهان، به چه ترتيبي انجام مي پذيرد:

كودك تازه متولد شده، با چشم هاي خود به صداها، چهره ها و اشياء جالب توجه، نگاه مي كند.
يك كودك هشت ماهه، جغجغه را حركت مي دهد و آن را در دهان خود قرار مي دهد تا بداند كه نتيجه اينكار چه چيزي مي شود.
كودك نوپا يك چهار پايه را مي گيرد تا به بالايميز تلفن برود –و يك عروسكي كه دوست دارد با آن بازي كند را بردارد.
يك كودك ۲ ساله، وانمود مي كند كه يك مامور شهرداري است و همه حيوانات اسباب بازي خود را در داخل سبد خشك شوئي، ” كاميون آشغال” مي ريزد تا نشان دهد كه وي هم مي تواند مثل بقيه افراد، يك كاري را انجام دهد.

روش هايي براي پرورش دادن حس كنجكاوي
الگوهاي مورد علاقه را در دنياي اطراف ايجاد كنيد:
به پياده روي برويد و در مورد شگفتي هاي درختان، آسمان و ستاره ها تفكر كنيد. همچنين به بچه خود اجازه دهيد كه اين كار را همراه شما انجام دهد.

تمايلات و علاقه هاي طبيعي را كه وجود دارند، تشويق كنيد. بچه ها از طريق انجام دادن فعاليتي كه توجه و تخيل آنها را درگير مي كند، چيزهاي بيشتري ياد مي گيرند. اگر وي موسيقي دوست دارد، برايش موسيقي اجرا كنيد، ابزارات موسيقي را با هم بسازيد و استفاده كنيد، و همراه هم برقصيد.

روش هايي براي پرورش دادن حس كنجكاوي كودكان

سعي كنيد جواب هاي ساده و واضحي به سوالات وي دهيد كه مطابق با رشد بچه هم باشد.

شما به اين سوال كودك كه من از كجا آمدم بسته به اينكه سه ساله است يا سيزده ساله متفاوت پاسخ مي دهيد و صرفنظر از سن كودك، هميشه قبل از اينكه پاسخ بدهيد، از وي بپرسيد كه نظر خودش چه چيزي هست.

يك كودك پنج ساله از مادرش پرسيد،” من از كجا بوجود آمده ام؟” ، مادرش همه چيز را در مورد فرآيند توليد نسل به وي توضيح داد ( با اضطراب و همراه با لكنت). بچه وي با تعجب به مادر نگاه كرد، و در آخر اين جواب را داد، ” منظور من اينه كه آيا من هم مانند پدرم از نيويورك آمده ام يا يك جاي ديگر؟”

و اگر جواب را نمي دانيد، به او بگوييد كه نمي دانيد. بگذاريد بدانند كه لزومي ندارد انسان همه جواب ها را بداند. همچنين اين كار يك فرصتي را براي پيدا كردن الگوي يافتن جواب، فراهم مي سازد. همراه وي به كتاب خانه برويد يا با يك شخص ديگري كه ممكن است جواب را بداند صحبت كنيد.

منبع: مركز مشاوره و روانشناسي ايران-روش هايي براي پرورش دادن حس كنجكاوي كودكان