در بين اختلالات روانپزشكي اعتياد يكي از مواردي است كه به وسعت در ادبيات روانپزشكي و روانشناسي، اجتماعي، حقوقي، جامعه شناسي وغيره مورد بحث قرار گرفته است. دراين قسمت سعي مي‌شود كه از پرداختن تمامي اين جنبه ها خودداري شود بلكه ابتدا به تعريف اعتياد و سپس به طور اجمالي به درمان آن پرداخته شود.

تعريف:

متاسفانه از آنجائيكه از كلمه اعتياد برداشت هاي مختلفي  دراجتماع وجود دارد به همان تعداد هم براي درمان آن توصيه‌هايي صورت مي گيرد كه اغلب نادرست هستند لذا با توجه به تعريف اعتياد اهميت ويژه اي دارد. از نظر روانپزشكي بر چسب تشخيص سوء مصرف مواد به شخصي زده مي شود كه الگوي نادرست مصرف يك ماده را كه به ناراحتي قابل ملاحظه باليني منجر مي گردد داشته باشد و حداقل سه تا (يا بيشتر) از علائم زير را در يك دوره دوازده ماهه داشته باشد:

۱- تحمل (Tolerance) :

الف) يعني نياز به مقادير بسيار بالاتر يك ماده براي رسيدن به حالت مورد نظر (نشئه)

ب) كاهش قبل ملاحظه تاثير با ادامه مصرف همان مقدار ماده

۲- ترك (Withdrawal) :

الف) نشانه‌هاي مشخص براي قطع مصرف ماده مخدر كه البته بسته به نوع ماده علائم متفاوت است.

ب) همان ماده مشخص براي رفع نشانه‌هاي مورد اشاره مصرف مي شود و آن را برطرف مي كند.

۳- ماده غالباً با مقداري بيشتر و دوره‌اي طولاني تر از آنچه كه مورد نظر است مصرف مي شود.

۴- ميل دائم يا تلاشهاي ناموفق براي كاهش يا كنترل مصرف ماده وجود دارد.

۵- وقت زيادي براي براي بدست آوردن ماده و يا رهائي از علائم مصرف ماده تلف مي شود.

۶- فعاليت مهم اجتماعي و شغلي و تفريحي براي خاطر مصرف ماده كنار گذاشته مي‌شود.

۷-ماده علي رغم آگاهي از مسائل مستمر جسمي و

اجتماعي آن بازهم مصرف مي‌شود

همانگونه كه در تعريف قابل مشاهده است هر نوع مصرف طولاني دارو يا تركيبات شيميايي و گياهي مختلف اعتياد محسوب نميشود و براي مثال چنانچه شخصي ناچار باشد به خاطر فشار خون.ديابت يا افسردگي مزمن حتي يك عمر دارو مصرف كند معتاد تلقي نخواهد شد

شماره هاي تماس 01

علل اعتياد

اعتياد علت هاي چند گانه و متفاوتي دارد ازمهمترين انها زمينه هاي اسيب پذيري ژنتيك.علت هاي جامعه شناختي (مثلا فقر.كم سوادي و جهل و …) علل روانپزشكي و روانشناسي (مثلا وجوداختلالات اضطرابي و…)علل ژئوپوليتيك (مثل قرار گرفتن در مناطق توليد كننده مواد مخدر دنيا) و … را مي توان نام برد

درمان :

در درمان اعتياد چند اصل كلي را همواره بايد مد نظر داشت :

۱-درمان اعتياد يك درمان بسيار طولاني است به اين معني كه پس  از سم زدايي اوليه بازتواني بيمار و رفع مشكلات شخصيتي او و پيشگيري از عود اعتياد در او براي سالها ادامه مي يابد بنابراين اعتياد درمان فوري ندارد و هر گونه تبليغي در اين مسير كذب محض است.

۲-درمان اعتياد منحصرا دارويي نيست به اين مفهوم كه حتي اگر درمان هاي دارويي طولاني براي اعتياد كاربرد داشته باشد (مثلادرمان نگه دارنده بامتادون )اين درمان دارويي به هيچوجه جاي درمان غير دارويي مثل رواندرماني . جلسات خود ياري معتادان (N.A)يا مددكاري را نميگيرد

۳-درمان اعتياد امري كاملا تخصصي و پيچيده است و مداخلات درماني غير تخصصي مثل مصرف خود سرانه دارو براي كاهش موادمخدر معمولا وضع را بسيار بدتر ميكند

۴-در پايان و ازهمه مهمتر اين كه چنانچه امر پيشگيري از اعتياد درست انجام شود هيچگاه درمان هاي طولاني بعدي لزومي نخواهد داشت . پس بايد به خاطر داشت كه آگاهي رساني درست براي پيشگيري از اعتياد قدم اول براي جلوگيري از اشاعه اعتياد است و حتي براي معتادان نيز بهترين كمك محسوب ميشود

سايت ايران تله مد در آينده نزديك سعي خواهد كردكه با كمك متخصصين قدم هاي موثري رادراين راه بردارد.

احتمال برگشت به استفاده مواد بعد از ۲ سال

به نظر شما فردي كه دوسال اعتياد رو كنار گذاشته احتمال برگشت او به سمت مواد وجود داره

منبع :اختلالات سوء مصرف مواد – اعتياد-مركز مشاوره